(Nie)obecność. Pominięcia i przemilczenia w narracjach XX wieku

Autorzy tomu (Nie)obecność. Pominięcia i przemilczenia w narracjach XX wieku zainteresowali się bardzo różnymi głosami dobiegającymi z pomijanych, przemilczanych, wcześniej stłumionych lub zatartych dwudziestowiecznych narracji. W swoich rozważaniach cofali się czasem do epok wcześniejszych, a także pochylali z uwagą nad teraźniejszością wieku XXI, by odpowiedzieć na pytanie, które z owych głosów/ dyskursów/opowieści z kręgu zdominowanych przez wielkie narracje XX wieku można dziś usłyszeć; jakie warunki (polityczne, obyczajowe, etyczno-estetyczne i inne) musiały zostać spełnione, by dotąd opresjonowani zabrali głos i czy aby na pewno usłyszeliśmy ich własny głos, a jeśli przemówili głosem nie do końca własnym, to jak bardzo był on uwikłany w dyskursy, które go wcześniej tłumiły i jaką pozycję zajmują dzisiaj wczorajsi podporządkowani narzuconym narracjom, jeśli zdołali się od nich uwolnić; jakie przestrzenie, dotąd niewidoczne/źle widoczne w dwudziestowiecznych literackich wyobrażeniach rzeczywistości, ujrzały światło dzienne; jak wyglądają nowe ramy, sposoby, wzory opowiadalności tego, co wcześniej zagłuszane było przez zwycięskie narracje i jakie granice wyznaczają opowieściom; jak dzisiaj kształtują się relacje: centrum – peryferia, dominacja – podporządkowanie. Czy przeciwstawienia zamieniły się miejscami, zanikły, spluralizowały się, odmieniły nazwy?