Ebook Leksykon symboli Tarota mobi,epub

mi mię­dzy bo­ga­mi a ludź­mi oraz świa­tem ma­te­rial­nym a du­cho­wym. Gre­cy uwa­ża­li, że anio­ły kie­ru­ją ru­chem gwiazd i ciał nie­bie­skich i są stwo­rzo­ne z pią­tej ma­te­rii - ete­ru. Anio­ły chrze­ści­jań­skie zo­sta­ły z ko­lei prze­ję­te z re­li­gii ju­da­istycz­nej i is­lam­skiej, po czym zo­sta­ły cał­ko­wi­cie zde­ma­te­ria­li­zo­wa­ne. ? Anio­ły są czę­stym mo­ty­wem w sztu­ce. Przed­sta­wia­ne są jako po­sta­cie ludz­kie lub pół­zwie­rzę­ce (Gre­cja, Egipt, Me­zo­po­ta­mia) albo jako po­sta­cie uskrzy­dlo­nych głów lub put­ta (Amor) i Ku­pi­dyn (chrze­ści­jań­stwo). Ich atry­bu­ta­mi są skrzy­dła, trą­by, mie­cze, har­fy, różdż­ki, ka­dziel­ni­ce i łuk. Anio­ły za­wsze były sym­bo­la­mi wo­jow­ni­ków, straż­ni­ków, opie­ku­nów, obroń­ców i po­słań­ców. ? Anio­ło­wie chrze­ści­jań­scy od V w. (Dio­ni­zy Are­opa­gi­ta) usze­re­go­wa­ni są hie­rar­chicz­ne, by w ten spo­sób za­spo­ko­ić ludz­ką po­trze­bę po­rząd­ko­wa­nia rze­czy ziem­skich i po­za­ziem­skich. Hie­rar­chię aniel­ską two­rzą tzw. chó­ry, któ­rych ko­lej­ność ści­śle za­le­ży od od­le­gło­ści anio­ła od Boga. Hie­rar­chię two­rzą: Se­ra­fi­ni, Che­ru­bi­ni, Tro­ny, Pań­stwa, Księ­stwa, Zwierzch­no­ści, Mo­car­stwa, Ar­cha­nio­ły i Anio­ły. ? W iko­no­gra­fii Ta­ro­ta, w ta­lii Ri­de­ra - Wa­itea anioł za­wie­szo­ny jest nad po­sta­cia­mi Ada­ma i Ewy na kar­cie Ko­chan­ko­wie, gdzie roz­po­ście­ra ra­mio­na w przy­ja­znym ge­ście (wg in­ter­pre­ta­cji Wa­itea to Ar­cha­nioł Ra­fa­el). Na tym wi­ze­run­ku jest sym­bo­lem ni­czym nie­zmą­co­nej mi­ło­ści, du­cho­wej siły i po­łą­cze­nia ko­bie­ty z męż­czy­zną. Sym­bo­li­zu­je ko­bie­cą ener­gię i bo­skie przy­zwo­le­nie na ziem­skie po­łą­cze­nie ko­bie­ty i męż­czy­zny. Jego czer­wo­ne skrzy­dła są al­che­micz­nym sym­bo­lem ognia, w któ­rym na­stę­pu­je owo po­łą­cze­nie i wy­rów­na­nie du­ali­zmu. Anioł jest me­ta­fo­rycz­ną po­sta­cią rów­nież na in­nej kar­cie, Spra­wie­dli­wość w ta­lii Ri­de­ra - Wa­itea. Z ko­lei na kar­cie Sąd w ta­lii mar­syl­skiej i Ri­de­ra - Wa­itea anioł wy­ła­nia się z chmur i dmie w trą­bę na znak zmar­twych­wsta­nia (Ar­cha­nioł Ga­briel). ANKH ->KRZYŻ ANU­BIS ? Egip­ski bóg z gło­wą sza­ka­la. Jest sym­bo­lem wa­że­nia dusz zmar­łych, mu­mi­fi­ka­cji, ży­cia wiecz­ne­go i po­za­gro­bo­we­go oraz wszel­kiej ta­jem­ni­cy. Poza Egip­tem Anu­bis łą­czo­ny był z grec­kim bo­giem Her­me­sem (Her­ma­nu­bis), gdzie czczo­ny był jako prze­wod­nik zmar­łych, a przed­sta­wia­ny pod po­sta­cią ludz­ką z psią gło­wą i ka­du­ce­uszem w ręce. ? W iko­no­gra­fii Ta­ro­ta Anu­bis w nie­co znie­kształ­co­nej po­sta­ci przed­sta­wio­ny zo­stał na kar­cie Koła For­tu­ny w Ta­ro­cie mar­syl­skim. Tu sym­bo­li­zu­je czło­wie­ka wzno­szą­ce­go się na kole ży­cia i roz­wi­ja­ją­ce­go się, zaś zie­lo­ny ko­lor jego stro­ju su­ge­ru­je mą­drość i wie­dzę na­by­wa­ną w wy­ni­ku do­świad­czeń. Anu­bis z gło­wą sza­ka­la przed­sta­wio­ny z ko­lei na kar­cie Koło For­tu­ny w ta­lii Ri­de­ra - Wa­itea jest po­sta­cią uka­za­ną w czę­ści dol­nej i wzno­szą­cej się koła; sym­bo­li­zu­je na tej kar­cie wiecz­ność ży­cia i jego nie­prze­wi­dy­wal­ność. Inny wi­ze­ru­nek tego sta­ro­żyt­ne­go boga umiesz­czo­no na kar­cie Księ­życ w dwóch ta­liach: Crow­leya i Her­me­tic, na któ­rych po dwie po­sta­cie Anu­bi­sa strze­gą basz­ty - wiel­kiej ta­jem­ni­cy i her­me­tycz­nej wie­dzy. ARIEL ? hebr. Ariel, Oriel. ? W ka­ba­le je­den z sie­dem­dzie­się­ciu dwóch anio­łów no­szą­cych mi­stycz­ne imię Szem­ha­me­fo­rasz. Ariel jest anio­łem upa­dłym na­le­żą­cym do chó­ru Cnót. Wy­mie­nia­ny wie­lo­krot­nie w pi­smach okul­ty­stycz­nych i ma­gicz­nych jako de­mon. Czę­sto przed­sta­wia­ny jest z gło­wą lwa. W pi­smach okul­ty­stycz­nych Ariel jest po­nad­to trze­cim ar­chon­tem wia­trów. W Bi­blii z ko­lei Ariel to sym­bo­licz­na na­zwa Je­ro­zo­li­my. ? W Ta­ro­cie, w tra­dy­cji her­me­tycz­nej, anioł rzą­dzą­cy kar­tą Dzie­wiąt­ka Kie­li­chów. ? Zwierzch­nik de­mo­nów, wład­ca wia­trów. Anioł ujaw­nia­ją­cy przy­szłość, pa­tro­nu­ją­cy dzia­ła­niom skie­ro­wa­nym na wła­sne po­szu­ki­wa­nia i od­kry­cia, opie­kun okul­ty­zmu, ma­gii i mi­ło­ści. AS ? W obec­nych sys­te­mach kar­cia­nych naj­star­