Kraboszki

Nie wydana za życia autora z powodów osobistych i śmiałych scen erotycznych, powieść, której tłem, jest burzliwy romans Witkacego z wybitną aktorką, Ireną Solską. Dla tytułowego Bunga, początkującego artysty,, kobieta artystka jest obietnicą wtajemniczenia w niezwykłe misteria metafizyczne. Młodzieńcza miłość kształtuje subiektywny obraz wyidealizowanej kochanki.

edna decyzja może zmienić cały świat w ułamku sekundy.

Mika, lat 30+, ma udane małżeństwo, dzieci, dom, przyjaciół, karierę. Jest stuprocentowo spełnioną kobietą. Po życiowych zawirowaniach wreszcie jest w najlepszym momencie swojego życia – pełnia szczęścia. A jednak po jednym telefonie trafia w otchłań nieszczęścia.

„Chcę się z tobą rozwieść. Odchodzę.”

To zdanie spada na nią jak grom z jasnego nieba. Przecież obiecał, że będzie ją kochał do końca życia! Ale chyba nie starczyło mu zapału na zbyt długo…

Rozwód po polsku przypomina wojnę, w której rodzina, przyjaciele i znajomi angażują się, stają po jednej lub po drugiej stronie, doradzają i komentują, proszeni czy nie. Życie Miki zaczyna więc pędzić jak kolejka wysokogórska – raz w górę, raz w dół. Opuszczona i zraniona rzuca się w wir pracy i życia towarzyskiego, ale to nie pomaga jej odnaleźć się w nowej sytuacji. Bo jak przejść przez rozwód, aby nie pozostały po nim zgliszcza? Mika próbuje ocalić to, co najważniejsze. Ale czy da się posklejać pęknięte serce

„Adolf” to klasyczna francuska powieść Benjamina Constanta, wydana po raz pierwszy w 1816 roku. Opowiada historię wyobcowanego młodego mężczyzny Adolfa, który zakochuje się w starszej kobiecie Ellénore, polskiej kochance hrabiego de P***. Ich nielegalny związek służy odizolowaniu ich od przyjaciół i społeczeństwa. Książka unika wszystkich konwencjonalnych opisów zewnętrznych ze względu na szczegółowe opisy uczuć i stanów umysłu. Osobliwa książeczka! Jedna z tych, które, niedbale skreślone przez autora, w nawale ważniejszych, w jego oczach, prac i zatrudnień, niejako na marginesie bujnego i niespokojnego życia, wypłacają ponad oczekiwanie dług wdzięczności i, siłą własnego trwania, ratują od zapomnienia imię swego twórcy.

Nowe wydanie bestsellerowej powieści! Kabul, 2007 rok. Rahima i jej siostry tylko sporadycznie mogą uczęszczać do szkoły i rzadko wychodzą z domu. Nie mają braci, a ich ojciec jest uzależniony od narkotyków. Jedyną nadzieję pokładają w pradawnym zwyczaju zwanym bacza posz, polegającym na przebieraniu się dziewczynki za chłopca. Rahima, udając przedstawiciela płci męskiej, zyskuje taką wolność i swobodę, o jakich przedtem nawet nie śniła. Przechodzi totalną transformację zmieniającą całe jej dotychczasowe życie. Niemal sto lat wcześniej podobnie postąpiła jej prababka, Szekiba, a dzięki podjętej decyzji przeniosła się z małej afgańskiej wioski do przepięknego kabulskiego pałacu, pełnego nie tylko przepychu, ale też intryg. Afgańska perła to opowieść o dwóch kobietach, które podzielił czas, ale połączyły te same marzenia i ta sama odwaga dająca siłę do zmierzenia się z ogromnym wyzwaniem – oderwaniem się od korzeni i całkowitej odmianie swego losu. Literacki debiut Nadii Hashimi – Amerykanki pochodzenia afgańskiego – jest wyjątkową, poruszającą do bólu historią o bezradności, przeznaczeniu, wolności oraz decydowaniu o własnym losie. Afgańska perła łączy „smaki” kulturowe oraz głęboką emocjonalność charakterystyczną dla dzieł takich twórców jak Khaled Hosseini, Jhumpa Lahiri czy Lisa See. „Ciepła, rodzinna opowieść. Niesamowicie zajmująca historia wielopokoleniowa; portret Afganistanu w jego całej zadziwiającej, enigmatycznej wręcz glorii; zwierciadło ukazujące wieczną walkę, jaką staczają w życiu wszystkie afgańskie kobiety”. – Khaled Hosseini, autor książek Tysiąc wspaniałych słońc i Chłopiec z latawcem

Z wprowadzenie tłumacza: „Tragedia ta czasem powstania bliską jest niewątpliwie Antygonie (441), należy więc do najwcześniejszych wśród sztuk Sofoklesa, które nam się zachowały. Przedstawia ona szał i samobójstwo tego przedniego bohatera spod Troi. — Oręż zabitego Achillesa przyznano nie Ajaxowi, lecz uczczono nim Odyseusza. Ajax popada wskutek tego w rozpacz, a wybuchy jego dumy obraziły kilkakrotnie boginię Atenę, która za karę zsyła nań obłęd. Sofokles nie tylko w tej tragedii, lecz również we „Filoktecie” i „Trachinkach” przedstawił nam i cierpienia fizyczne i szały umysłowe swych bohaterów. Patologiczne objawy wyraźnie go zajmowały, a w nowszych czasach starano się dowieść, że w opisie szału wykazał poeta zmysł spostrzegawczy wybitny i niepoślednie znajomości lekarskie.”

Utwór jest wyjątkowo interesujący, ponieważ stanowi jedyną próbę Dumasa by stworzyć powieść epistolarną. Ogólny jej temat to zazdrość. Akcja rozgrywa się na obrzeżach Paryża w latach 1838–1839. Na pewnym spotkaniu grupy arystokratów podczas rozmowy jeden z nich zadaje pytanie: - Czy umiera się z miłości? I w odpowiedzi pokazuje rękopis, który rzekomo jest pamiętnikiem i listami rodziny zmarłego M. d’Avrigny, wdowca i doktora królewskiego, które opowiadają o romantycznej historii Amaury de Léoville, bogatego i samotnego młodego mężczyzny, który żyje z Dr. d’Avrigny i jego dwiema kochankami: Madeleine i Antoinette. Ciekawa historia, ponieważ z jednej strony ukazuje punkt widzenia ojca i kochanka, poprzez fragmenty pamiętników, przeciwny wersji Antoinette, zapisanej w jej listach.