Ebook Dekalog współczesnego zarządzania. Najnowsze nurty, koncepcje, metody mobi,epub

�ali­zu­je ko­rzyści dzięki au­to­ma­ty­za­cji, przy­spie­sze­niu re­ali­za­cji pro­cesów w przed­siębior­stwie i ich wie­lo­wy­mia­ro­wym mo­ni­to­ro­wa­niu. Kon­cep­cja wy­ka­zu­je sil­ne związki z ideą zarządza­nia w opar­ciu o czyn­nik cza­su (time-ba­sed ma­na­ge­ment, time-ba­sed com­pe­ti­tion) oraz ideą or­ga­ni­za­cji zwin­nej (agi­le or­ga­ni­za­tion). Funk­cjo­no­wa­nie przed­siębior­stwa działającego w cza­sie rze­czy­wi­stym jest kon­cep­cyj­nie opar­te na pro­ce­sach. Przed­siębior­stwo to wiązka pro­cesów. Należy je zi­den­ty­fi­ko­wać, mo­de­lo­wać (bu­do­wać i do­sko­na­lić) oraz in­te­gro­wać z in­ny­mi pro­cesami. W obec­nej do­bie jest jed­nak nie­do­pusz­czal­ne, aby pod­mio­ty od­po­wie­dzial­ne za kon­strukcję pro­cesów biz­ne­so­wych swo­je czyn­ności re­ali­zo­wały au­to­no­micz­nie w sto­sun­ku do in­for­ma­tyków, tworzących narzędzia do ich później­szej obsługi. W kon­cep­cji po­stu­lu­je się więc silną współpracę oby­dwu sfer i wy­ko­rzy­sty­wa­nie tych sa­mych narzędzi. Obec­nie po­pu­lar­ne jest sto­so­wa­nie tzw. gra­ficz­nych no­ta­cji, np. stan­dar­du BPMN do pro­jek­to­wa­nia pro­cesów. Narzędzia tego typu po­zwa­lają na sy­mu­la­cje pro­cesów uwzględniające niezbędne do re­ali­za­cji kom­pe­ten­cje, czas i kosz­ty. Nie za­wsze narzędzia in­for­ma­tycz­ne, obsługujące po­szczególne sfe­ry funk­cjo­no­wa­nia przed­siębior­stwa, są pro­jek­to­wa­ne przez tych sa­mych pro­du­centów z wy­ko­rzy­sta­niem tych sa­mych tech­no­lo­gii in­for­ma­tycz­nych. Obec­nie re­ali­zo­walny jest już jed­nak od daw­na pod­no­szo­ny po­stu­lat możliwości in­te­gro­wania różnych narzędzi in­for­ma­tycz­nych w opar­ciu o tzw. ar­chi­tek­turę SOA (Se­rvi­ce Orien­ted Ar­chi­tec­tu­re). Roz­wi­nięte są także in­for­ma­tycz­ne tech­ni­ki mo­ni­to­ro­wa­nia pro­cesów w opar­ciu o dane za­pi­sa­ne w sys­te­mie. Są one określane jako pro­cess mi­ning czy data/work­flow mi­ning. Po­zwa­lają na uzy­ska­nie od­po­wie­dzi na złożone py­ta­nia do­tyczące re­ali­zo­wa­nych pro­cesów biz­ne­so­wych. Przed­siębior­stwo działające w cza­sie rze­czy­wi­stym pro­jek­tu­je więc pro­cesy w stan­dar­dzie umożli­wiającym później ich szyb­kie oprzyrządo­wa­nie in­for­ma­tycz­ne, mo­dy­fi­kację, do­sto­so­wa­nie oraz in­te­gru­je i nad­zo­ru­je in­for­ma­tycz­nie sys­tem re­ali­za­cji pro­cesów biz­ne­so­wych. Cały sys­tem opi­sa­ny wyżej uzu­pełnia po­stu­lat au­to­ma­ty­za­cji tam, gdzie jest to możliwe i wska­za­ne z uwa­gi na spraw­ność re­ali­za­cji pro­cesów biz­ne­so­wych. W li­te­ra­tu­rze po­da­wa­ny jest przykład chi­lij­skiej spółki Spe­vi spe­cja­li­zującej się w apa­ra­tu­rze nagłaśniającej. Spółka re­ali­zu­je duże zle­ce­nia, na przykład sys­temy dla bu­dynków biu­ro­wych. Zgod­nie z fi­lo­zo­fią przed­siębior­stwa działającego w cza­sie rze­czy­wi­stym obsługę klien­ta, za­zwy­czaj zde­frag­men­to­waną, za­pro­jek­to­wa­no w po­sta­ci zin­te­gro­wa­ne­go, zauto­ma­ty­zo­wa­ne­go sys­temu, który przy­spie­szył i uprościł obsługę i re­ali­zację usługi, zwiększając jed­no­cześnie wo­lu­men wy­ko­na­nych prac. Klient składa za­py­ta­nie w ze­stan­da­ry­zo­wa­nej, elek­tro­nicz­nej po­sta­ci, która umożli­wia sys­temowi au­to­ma­tyczną ocenę możliwości re­ali­za­cji10. Sys­tem jest ko­lej­no zin­te­gro­wa­ny z częścią pro­jek­tową, ma­te­riałową, wy­ko­nawczą, fi­nan­sową itd. In­ge­ren­cja obsługi re­ali­zującej wy­spe­cja­li­zo­wa­ne, wy­odrębnio­ne za­da­nia zo­stała zmi­ni­ma­li­zo­wa­na, a czas re­ali­za­cji, kom­plek­so­wość i jakość oce­nia się jako zde­cy­do­wa­nie bar­dziej kon­ku­ren­cyj­ne. Jak wspo­mnia­no, z ideą przed­siębior­stwa działającego w cza­sie rze­czy­wi­stym związane jest zarządza­nie w opar­ciu o czyn­nik cza­su (time-ba­sed ma­na­ge­ment). Znaj­du­je ono za­sto­so­wa­nie we wszyst­kich ob­sza­rach działania przed­siębior­stwa. Od­no­si się także do re­la­cji między nim a oto­cze­niem. Cza­sem nie da się zarządzać, jed­nak można używać go jako jed­ne­go z naj­ważniej­szych kry­te­riów po­dej­mo­wa­nia de­cy­zji w różnych sfe­rach funk­cjo­no­wa­nia. Uprasz­czając, można byłoby stwier­dzić, że wpro­wa­dzo­na zo­sta­je, w kon­se­kwen­cji za­sto­so­wa­nia tej me­to­dy w prak­ty­ce, pro­sta reguła de­cy­zyj­na: te roz­wiąza­nia są lep­sze, które przy po­dob­nyc