Ebook Jak wspierać rozwój dziecka w wieku 6-13 lat? mobi,epub

słabo przystosowanych do szkolnej formy nauki. Przytaczane tu prawa ogólne dotyczą zatem większości dzieci, ale nie wszystkich. Mało kto jednak zdaje sobie sprawę, że obowiązek posyłania do szkoły dzieci w wieku sześciu lat będzie zmianą ogromną - o wiele większą, niż można się spodziewać. Sześciolatki od siedmiolatków znacznie się bowiem różnią. Pierwsza i podstawowa różnica tkwi w funkcjonowaniu ich mózgu. U sześciolatków wciąż sprawniejsza jest prawa półkula mózgu - o wiele łatwiej jest im wymyślać historie, niż odtwarzać fakty. Mają świetną pamięć wzrokową - niektóre z nich zachowują nadal pamięć fotograficzną. Sprawia to, że z łatwością mogą się uczyć. Problem jednak tkwi w tym, że ich lewa półkula nie jest jeszcze w pełni dojrzała. Oznacza to, że wśród sześciolatków procesy rozumowania logicznego nie przebiegają tak dobrze jak u dzieci starszych. Konsekwencją tego są trudności w nauce matematyki opartej na symbolach czy w opanowaniu czytania wymagającego umiejętności łączenia liter. Wiele sześciolatków po prostu jeszcze do tego typu działań nie dorosło. Właśnie stąd, a nie z zaburzeń, mogą wynikać problemy z nauką, które miewają negatywne konsekwencje w postaci złego nastawienia dziecka do szkoły, niechęci do zdobywania wiedzy czy problemów z zachowaniem w klasie. Ciekawostka Prawa i lewa półkula Mimo że wyglądają niemal identycznie, prawa i lewa półkula ludzkiego mózgu znacznie różnią się funkcjami. Półkula prawa - dominująca u dzieci do około szóstego roku życia - odpowiedzialna jest za wyobraźnię, kolory i kształty. To ona w dużej mierze odpowiada za odbiór muzyki, rymów i rytmów. Pozwala na znajdowanie nowatorskich rozwiązań, jednak myślenie logiczne nie jest jej domeną. W tym ostatnim, podobnie jak we wszelkich działaniach na symbolach i w ich rozumieniu, specjalizuje się półkula lewa. To dzięki niej potrafimy wyciągać trafne wnioski i przewidywać konsekwencje własnych działań. W dużej mierze także ona kontroluje emocje i sprawia, że zachowujemy się racjonalnie. Dzieci sześcioletnie, jak wcześniej wspomniano, bardzo łatwo się uczą, dzieje się to jednak niemal bezwiednie. Uczą się podczas zabawy, podczas słuchania rozmów rodziców czy czytania im książek. Uczą się, mogąc wykonywać choćby najprostsze eksperymenty. Problem w tym, że dzieci w tym wieku nie znają technik, które mogłyby im pomóc zapamiętywać informacje. Ich świadomość funkcjonowania własnej pamięci dopiero się rozwija. Krótko mówiąc, nie wiedzą, jak działa pamięć i jak można z nią postępować. Zadaniem rodzica i nauczyciela jest stworzenie sytuacji, w której dziecko w tym wieku będzie miało możliwość poznawania świata i uczenia się. Sytuacji, z której może ono skorzystać w dużym stopniu nieświadomie. Nie wolno bowiem od sześciolatków (od siedmiolatków zresztą też) wymagać, by uczyły się w pełnym tego słowa znaczeniu. Zapamiętaj Sześciolatki uczą się głównie przez zabawę. Jeżeli zatem chcesz przygotować swoje dziecko do nauki w szkole lub pomóc mu, gdy nie nadąża za rówieśnikami, spróbuj wymyślić zabawy, które będą doskonalić daną umiejętność, zamiast zmuszać do ślęczenia nad książkami. Kolejną kwestią są kłopoty z koncentracją. Wbrew temu, co często można usłyszeć, każde dziecko potrafi się skoncentrować. Im jednak jest młodsze, tym czas skupienia jest krótszy. Koncentracja wymaga treningu, by w pełni się rozwinąć. Dzisiaj w szkole nader często oczekuje się, by sześciolatek (a niekiedy i dziecko o pół roku młodsze) siedział w ławce przez 45 minut i wykonywał zadania, które wyznaczył nauczyciel. Jednak niewiele dzieci w tym wieku jest do tego zdolnych, a jeszcze mniej potrafi robić to przez następne godziny lekcyjne przerywane krótkimi przerwami. Zapamiętaj Jeżeli twojemu dziecku sprawia kłopot spędzenie 45 minut w ławce, nie znaczy to, że jest niegrzeczne, ma złą wolę lub źle się rozwija. Po prostu jeszcze do tego nie dorosło i wcale nie jest w tym odosobnione. Możesz mu pomóc, wykonując wspólnie z nim ćwiczenia na koncentrację zawarte w dalszych rozdziałach książki. Dzieci w tym wieku nie do końca panują nad tym, co robią. Trudno im zmusić się do robienia czegoś, co w danym momencie ich nie interesuje, a już dużym problemem jest wykonywanie nieprzerwanie jednej czynności przez dłużej niż kilkanaście minut. Oznacza to, że wiele dzieci w wieku sześciu lat, nawet jeżeli przez pierwsze minuty pracuje w skupieniu, po chwili pragnie robić coś innego. Gdyby im pozwolić, mogłyby opanowywać inną umiejętność z równym zaangażowaniem. Jednak wobec konieczności siedzenia w milczeniu na krześle prawie całą uwagę wkładają w nieprzeszkadzanie nauczycielowi w prowadzeniu zajęć. Nie są w stanie w takiej sytuacji wiele zroz