Straty stanowią jeden z głównych kosztów handlu detalicznego, a ich wysokość jest wykorzystywana jako wskaźnik do oceny uczestników łańcucha dostaw. Najczęściej kalkuluje się je jako wysokość wolumenów strat znanych i nieznanych. Sieci handlowe bardzo często pokrywają straty, wliczając je w ceny detaliczne, a także nadużywając swoją dominującą pozycję w stosunku
do partnerów w łańcuchu dostaw poprzez „przerzucenie” kosztów strat na swoich dostawców.
Mając to wszystko na uwadze, stwierdzić należy, że jednym z elementów wsparcia działań przedsiębiorstwa może być wdrożenie programu zapobiegania stratom. Konsekwencją implementacji takiego przedsięwzięcia jest
przyciągnięcie wiarygodnych kontrahentów, generowanie przychodów oraz oszczędności finansowych, dzięki zmniejszeniu strat, potencjalnych roszczeń czy też składek ubezpieczeniowych. Właściwie wdrożona polityka zapobiegania stratom wpływa na wzrost sprzedaży, a dodatkowo może przyczynić się do budowania właściwych relacji biznesowych, w szczególności pomiędzy producentami a detalistami. Kluczem do sukcesu w redukcji strat jest podjęcie wielowymiarowych i wielowątkowych działań z obszaru analizy i kontroli zapasów, wdrożenie rozwiązań organizacyjno-technicznych, dokonanie przeglądu procesów zarządczych oraz współpraca w łańcuchu dostaw.
Celem niniejszego opracowania jest poznanie przyczyn powstawania strat oraz metod ich szacowania, charakterystyka instrumentów związanych z redukcją strat, a także zaproponowanie zarysu metodyki zapobiegania stratom w sektorze produktów szybko zbywalnych (fast-moving consumer products – FMCG). W ramach tak określonego celu głównego sformułowano cele cząstkowe. Są nimi: ukazanie zasadności opracowania i prowadzenia polityki zapobiegania stratom oraz identyfikacja i charakterystyka czynników przeciwdziałania stratom, ze zwróceniem szczególnej uwagi na ocenę metod i technik redukcji strat materiałowych w badanym sektorze, a także przedstawienie
wpływu strat na funkcjonowanie łańcucha dostaw sektora dóbr szybko rotujących, przy czym punktem odniesienia uczyniono tu działalność i rozwój przedsiębiorstwa. Podstawowy problem analizy to rozpoznanie luki strat
w łańcuchu dostaw w sektorze FMCG, którą stanowi różnica pomiędzy oczekiwanym a istniejącym rozmiarem strat oraz wskazanie sposobu niwelacji tej luki. Zapobieganie stratom mieści się w obszarze analizy kosztów logistyki
i zarządzania ryzykiem, natomiast z punktu widzenia zarządzania łańcuchem dostaw wspomniany element jest czynnikiem wsparcia zarządzania, którego celem jest poprawa wyniku finansowego przedsiębiorstwa oraz zapewnienie satysfakcji klienta. Dla osiągnięcia celów badania wykorzystano głównie rezultaty badań poprzedników zawarte w bogatej już literaturze, opracowania oraz dane statystyczne i raporty przygotowane przez instytucje i stowarzyszenia
wyspecjalizowane w tego typu analizach, a także badania typu interview (ankiety i wywiady) prowadzone wśród menedżerów firm logistycznych, dotyczące różnych kwestii, aspektów i elementów łańcuchów dostaw logistycznych sektora FMCG.