Czarny Wygon. Bisy

Nagroda Polskiej Literatury Grozy imienia Stefana Grabińskiego za rok 2013

W jednym z opowiadań niniejszego tomu trafiamy na uwagę odnoszącą się do not zamieszczanych na okładkach książek, z której wynika, że każdy powinien sam odnajdywać coś dla siebie w trakcie lektury. Idąc tym tropem i szukając określeń, które najlepiej oddawałyby charakter Albumu, kolejnego po Osiem (FORMA 2011) zbioru opowiadań Krzysztofa Maciejewskiego, sięgam po „różnorodność”, a może nawet po „bogactwo”. W Albumie mamy bowiem nie tylko do czynienia z rozmaitością nawiązań do licznych form prozatorskich, gatunków, czy konwencji, ale także z mnogością odniesień do muzyki, filozofii, religii i wielu innych dziedzin kultury. Wszystko to podane jest w formie przystępnych i budzących zainteresowanie, krótkich opowiadań, które wydają się wręcz niepozorne. Ale czytelnik musi być bardzo ostrożny w obcowaniu z nimi. Maciejewski, wychodząc od zwykłej z pozoru codzienności, z łatwością wkracza w takie jej rejony, które nie są dostrzegalne dla zwykłych ludzi i umożliwiają przejście w obszary fantazji nierzadko przepełnione drastycznymi treściami. Tym samym narzuca czytelnikowi taki właśnie, a nie inny odbiór rzeczywistości. Nie tylko to stwarza jednak niepowtarzalny nastrój nowej książki Krzysztofa Maciejewskiego. Dodatkowym tego czynnikiem jest wielość zastosowanych w Albumie narracji, którymi autor wyjątkowo sprawnie się posługuje. To zaś potwierdza, że Maciejewski jest sprawnym opowiadaczem, za którym chce się podążać, przemierzając osobliwe krainy.
Paweł Orzeł

Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i angielskiej. A dual Polish-English language edition.

Były kapitan statku wielorybniczego Morski Jednorożec Piotr Carey zostaje znaleziony martwy w swym domku, który nazywał kajutą. Zabito go własnym jego harpunem, zdjętym ze ściany, nastąpiło to w nocy. Rodzina i sąsiedzi odetchnęli z ulgą, gdyż znany z alkoholizmu kapitan był postrachem okolicy. Zwano go Czarnym Piotrem zarówno od brody, jak i ponurego usposobienia. W kajucie na stole stała butelka rumu i dwie szklanki, co znaczyło, że kapitan miał gościa, był też mimo nocnej pory ubrany. U stóp zabitego leżał nóż w pochwie, wdowa rozpoznała go jako własność jej męża. Prócz tego znaleziono notes z datami i skrótami operacji giełdowych oraz wykonany z foczej skóry woreczek na tytoń z inicjałami P.C. Inspektor policji Hopkins przywiązuje wagę do notesu, Holmes do woreczka… (za Wikipedią).

Czwarta i ostatnia część cyklu powieściowego o przeklętej wiosce na Roztoczu.
Czarny Wygon. Bisy II
Przenikające z innego wymiaru zło łączy się z mocami, które w małej wiosce znalazły podatny grunt i błyskawicznie rosną w siłę. Witold Uchmann przekonał się już na własnej skórze, czym to grozi, więc postanawia stawić im czoła. Niespodziewanie otrzymuje wsparcie i wszystko wskazuje na to, że są szanse na pozytywny obrót spraw, gdy nagle z objętej klątwą zatajenia Szarzyzny zaczynają do niego docierać coraz bardziej niepokojące wieści. Wygląda na to, że będzie musiał wrócić tam raz jeszcze, by stoczyć ostateczną walkę z Czarnym i jego sprzymierzeńcami.
„Ostatnia część teatrologii Czarny Wygon Stefana Dardy. Powracają poznane wcześniej postaci, domykają się wszystkie rozpoczęte wcześniej wątki. Magiczne puzzle układają się w całość. Wydarzenia mają miejsce na pograniczu realnego świata i fantastyki, formowanej przez barwną mozaikę wyobrażeń chrześcijańskich, pogańskiej demonologii ludowej, snu i magii. Gra toczy się teraz o wysoką stawkę.
Stefan Darda potrafi opowiadać historie. Fabuły jego książek rozwijają się początkowo powoli, niejako leniwie, by potem przyspieszyć, poprowadzić przez zaskakujące zwroty akcji, zwielokrotnione punkty kulminacyjne i dać rozwiązanie, które trzeba przemyśleć i dopowiedzieć. Czytelnik staje się współtwórcą opowieści. Tu nic się nie kończy definitywnie… Autor sprawia, że zapominamy o granicy, jaka dzieli literaturę od rzeczywistości.”
Dr hab. Dariusz Trześniowski, prof. nadzw., literaturoznawca

Czyta: Roch Siemianowski

Czy ten przerażający dom istnieje dzisiaj, czy wczoraj… czy jutro? Czy we wszystkich tych wymiarach jednocześnie? Fortyfoot House – zaniedbany wiktoriański sierociniec na wyspie Wight – kryje w sobie mroczną tajemnicę. Przed ponad stu laty zmarli tam w niewyjaśnionych okolicznościach wszyscy wychowankowie – ponad sześćdziesięcioro dzieci. Okoliczni mieszkańcy nadal unikają rozmów na temat zabytkowego domu i omijają go z daleka. Coś podstępnego i przerażającego czai się w jego wnętrzu. David Williams, wychowujący samotnie siedmioletniego syna, podejmuje się remontu złowieszczego budynku. Wraz z nimi wprowadza się do niego pewna piękna dziewczyna. I niebawem wszyscy troje zostają wplątani w serię niezwykłych i zagadkowych wydarzeń. Okazuje się, że dom skrywa sekrety sumeryjskich bram czasu i prastarej cywilizacji, która panowała na Ziemi przed nastaniem człowieka i która chce z powrotem zająć jego miejsce... Wielki hołd dla H.P. Lovecrafta i klasycznego horroru. Jedna z najbardziej wyjątkowych książek Mastertona i jedna z pierwszych w jego twórczości, których akcja toczy się poza Stanami Zjednoczonymi – ale w równie zawrotnym tempie co zawsze! Żywy styl pisania Mastertona i szalona fabuła sprawiają, że ta powieść sprawia perwersyjną frajdę – w ten sam sposób, w jaki film klasy B może być tak zły, że aż doskonały. „Publishers Weekly”

Weekendowa rodzinna wyprawa, która zamienia się w samotną wędrówkę przez pełen zagrożeń las.

Dziewięcioletnia Trisha podczas wycieczki z mamą i bratem zbacza z trasy i gubi się w lesie. Stara się nie wpadać w panikę i myśleć racjonalnie. Niestety, każdy kolejny krok oddala ją od cywilizacji, a wszędzie wokół czają się niebezpieczeństwa. Głodna i spragniona dziewczynka zaczyna mieć halucynacje; stopniowo traci zdolność oceny, czy to, co widzi, jest rzeczywistością, czy jedynie urojeniami rodzącymi się w jej głowie.

Tylko dzięki walkmanowi i słuchaniu transmisji z rozgrywek baseballowych zachowuje jakikolwiek kontakt ze światem. A drużyna Red Soxów właśnie rozgrywa ważny mecz, którego losy zależą od ulubionego zawodnika Trishy, Toma Gordona.

W głowie dziewczynki rodzi się pewna myśl: „Jeśli wygramy, jeśli Tom uratuje grę, ja też zostanę uratowana”.

I mimo głodu, pragnienia i strachu Trisha rozpaczliwie się jej trzyma.

Cudowna powieść o odwadze, wierze w siebie i nadziei.

„The Wall Street Journal”

Nigdy nie sądziłem, że jakaś książka, w której w sumie tak niewiele się dzieje, może aż tak przerazić! Jeśli jesteście fanami thrillerów lub horrorów, a jeszcze jej nie czytaliście, odłóżcie wszystko i zabierzcie się do niej.

„The Guardian”

W tej powieści o dziewczynce, która zgubiła się w lesie, King dotyka różnych aspektów tego, co składa się na „bycie Amerykaninem”: miłości do dzieci, pasji do baseballu i zbiorowego strachu przed złem, które czai się na obrzeżach życia.

„New York Daily News”

Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i angielskiej. A dual Polish-English language edition.

Z elitarnej szkoły ucieka syn księcia Holdernesse. Wiadomo, że chłopiec tęskni za matką (książę i jego żona są w separacji), zaś w przeddzień ucieczki otrzymał od ojca list, który zabrał ze sobą. Równocześnie zaginął jeden z wykładowców nazwiskiem Heidegger. Sądząc po tym co znaleziono w ich pokojach, mały lord wyszedł całkowicie ubrany, natomiast nauczyciel tylko częściowo, zabrał też rower. Brak danych by coś ich łączyło, poza tym, że opuścili budynek tej samej nocy. Książę zapewnia, że w liście nie było niczego, co mogłoby sprowokować ucieczkę. Holmes ustala, że kierunki na wschód, zachód i południe od szkoły można wykluczyć, pozostaje wrzosowisko, za którym jest zamek księcia. Na wrzosowisku detektyw z doktorem natrafiają na dwa różne ślady opon rowerowych... (za Wikipedią). Inny tytuł opowiadania to „Zniknięcie młodego lorda”.