Ebook Poznaj Northamptonshire mobi,epub,pdf

o spisu był William Zdobywca, który uważał Northampton za swą najbardziej wartościową zdobycz. Wiele wiosek opisanych w Doomsday Book istnieje w hrabstwie do dziś. Choć rok 1086 nie był datą graniczną ani w żaden sposób znaczącą dla gospodarki kraju, uważa się, że przed jego nastaniem Anglia była krajem starym, a wraz z nim rozpoczęła się nowa era i kraj znajdował się w momencie szczytowym. Do roku 1086 większość wartościowych ziem w Northamptonshire została zasiedlona i przynosiła ogromne zyski z rolnictwa. Utworzono również wiele nowych wiosek, które nie zdążyły być ujęte w spisie Doomsday. Najbardziej zaludnione ziemie znajdowały się na terenie pomiędzy Irthlingborough i Fotheringhay, które przynosiły wysokie plony z rolnictwa i które również i w dzisiejszych czasach są uważane za najżyźniejsze. Najsłabsze zaludnienie obserwowano na terenach leśnych- Rockingam, Salcey i Whittlewood a także dookoła Peterborough, Guilsborough i na terenach pagórkowatych. Doomsday Book portretuje Northampton jako teren bogaty i żyzny, znajdowało się na nim wiele posiadłości, lasów i bogactw naturalnych - wspomina się o złożach żelaza w Corby i Gretton. W Towcester, Deene i Green Norton znajdowały się kuźnie, a na terenach przyleśnych złoża węgla. Regularnie organizowano również targi odbywające się w Higham Ferrers, Kings Sutton i Oundle, o których wspomina Doomsday Book, uważa sie, że takowe musiały również istnieć w Northampton i Peterborough, które dziś leży poza granicami Northamptonshire. W tamtych czasach istniał również jeden zamek, znajdujący się w Rockingham, zaczęto też budowę zamku w Northampton. Doomsday wspomina również o istnieniu tylko trzech kościołów ale wymienia liczbę sześdziesięciu jeden księży powiązanychz sześćdziesięcioma posiadłościami dworskimi. Wysoka żyzność gleb w Northamptonshire przyczyniła się do szybkiego wzrostu zaludnienia, wynoszącego około sto cztery tysięce ludzi w roku 1300 podczas gdy w 1086 mieszkało tu zaledwie trzydzieści tysięcy ludzi. Panująca w XIV wieku epidemia ,,czarnej śmierci" przyczyniła się do znaczącego spadku ludności i podczas następnego censusu w roku 1801 odnotowano liczbę 132 tysięcy mieszkańców. Istniało jednak wiele terenów niezamieszkałych, głównie na terenach leśnych, które szybko stały się we władaniu rodów królewskich, wykorzystujących je jako tereny do polowań. Z czasem zaczęto przyznawać znaczenie większym osadom, nadając im przywileje gminne. Tak też było z Northampton, które otrzymało status gminy jako pierwsze w 1189, Brackley w roku 1235, Higham Ferrers w roku 1251. Kolejne dwanaście miejsc otrzymało status ,,prawie gminny". Okres od XIII do XVI wieku był niezwykle korzystny dla rozwoju całego XVI przyniósł daleko idące zmiany. Kiedy papież odmówił królowi Henrykowi VIII swej zgody na kolejny ślub, wypowiedział on swe poparcie dla stolicy apostolskiej i rozpoczął walkę z Kościołem Katolickim na terenie Anglii. Królewscy wysłannicy wkrótce przybyli również na teren Northamptonshire i dokonali zamknięcia głównych klasztorów oraz domów zakonnych. W przeciągu dwudziestu lat większość katolickich budynków została zamknięta, ich majątek skonfiskowany, a liczbę kościołów w hrabstwie zredukowano do czterech. W czasie wojny cywilnej w XVII wieku miasto opowiedziało się po stronie parlamentu, przeciwko królowi, co miało niekorzystne skutki. Gdy po wojnie odnowiono monarchię, w ramach kary za nieposłuszeństwo zburzono zamek oraz mury miejskie a miasto było zmuszone zapłacić dwieście funtów kary. Sankcje te spowodowały upadek znaczenia miasta, które długo musiało podnosić się z ruin. Jego populacja rosła w bardzo wolnym tempie, gospodarka cofnęła się do poziomu średniowiecznej, choć działało kilku producentów obuwia oraz dwóch włókienników były to dopiero zaczątki industrializmu. Podczas gdy reszta kraju ogarnięta była falą rewolucji przemysłowej, Northamptonshire zostało nią ominięte, produkcja obuwia, która z roku na rok stawała się coraz potężniejszą gałęzią przemysłu nadal odbywała się ręcznie. Pierwsze maszyny wprowadzono dopiero pod koniec XIX wieku. W centrum miasta rozwijał się przemysł włókienniczy natomiast jego obrzeża zdominowane były przez produkcję obuwia. Ważną rolę odgrywało też rolnictwo, w XVIII wieku pięćdziesiąt procent mężczyzn w hrabstwie zajmowało się farmerstwem. Kobiety zajmowały się produkcją sznurowadeł i koronek, często wykonując swe prace w domach. W Burton Latimer produkowano bawełniane nici, służące głównie do szycia dywanów. W okolicach lasu Rockingham zajmowano się obróbką i wypalaniem drewna. Powoli zaczęła wzrastać populacja. W roku 1801 dokonano spisu powszechnego ludności. W stosunku do niego w latach 1801-1851 liczba mieszkańców wzros�