Ebook Skradzione laleczki mobi,epub

k biorą ostatni oddech, wypuszczając go z ust razem z duszą. Kiedy dziewczyna zamiera w bezruchu, przesuwam dłonią po zakrwawionych ranach, a potem ozdabiam czerwienią jej pierś i maluję nią martwe usta. Po mojej głowie wciąż krąży obraz małej dziewczynki i prezentu, który przed chwilą jej wręczyłem. Unoszę laleczkę i wsuwam rękę przez okno. Dziecko łapie zabawkę; małe, lepkie palce ocierają się o moje. - Lala - sepleni zaślinionymi usteczkami. - Tak, to jest lala. - Uśmiecham się do niej, tak jak lata temu uśmiechałem się do jej matki. - Piękna lalka dla ślicznej laleczki. ROZDZIAŁ PIERWSZY ~ Nieznane ~ Benny POPYCHAM DRZWI KLUBU, KIWAJĄC głową w stronę bramkarza. Tutaj, w The Vault, wszyscy znają mnie jako przyjaciela Tannera, a kiedy jesteś przyjacielem Tannera, nikt nie może ci podskoczyć. Gdy przechodzę obok baru, jakaś blondynka puszcza do mnie oczko, uśmiechając się zalotnie, ale nie jestem zainteresowany. Nie może zaoferować niczego, co chciałbym kupić i nie ma nawet pojęcia, jak szczęśliwą ją to czyni. Moje gusta są wyjątkowe. Osobliwe. Anomalne, jak określa je zawsze Tanner. Cokolwiek to, kurwa, oznacza. Tak czy inaczej, ta Blondi z wielkimi, sztucznymi cyckami podkreślonymi zdzirowatym ubiorem zdecydowanie nie jest w moim typie. No, może gdybym był w nastroju, żeby kogoś udusić... Ale nie. Dzisiaj pragnę kogoś przerżnąć, by pozbyć się myśli o mojej niegrzecznej lalce, noszącej pod sercem Cudze dziecko. Kiedy kogoś zerżnę, może zapomnę o złości, rozpaczy i obrzydzeniu, które czuję. Przechodzę przez klub, kierując się prosto do pokoju dla VIP-ów, który najwyraźniej zawsze zarezerwowany jest wyłącznie dla Tannera. Nie pytałem go o to, ponieważ przy naszej relacji byłoby to nie na miejscu, ale podejrzewam, że ten klub należy do niego, jak zresztą wiele innych. Właśnie tutaj przywiózł mnie po odnalezieniu, oznajmiając, że to miejsce stanowi mój plac zabaw i że mogę prosić, o co zechcę, a on spełni każde życzenie. Problem w tym, że prosiłem, jednak nigdy nie dał mi tego, czego oczekiwałem. Dlatego, że pożądam wyłącznie jej. Nikt nie ofiaruje mi jednak niczego za darmo. Kiedy napływają kolejne myśli o ślicznej laleczce, znów wzbiera we mnie gniew. Nie ma dnia, żebym obsesyjnie o niej nie myślał. Czasami wyobrażam sobie nawet scenariusz, w którym ona i jej malutka laleczka są moje; tak jakbyśmy tworzyli rodzinę. Potem jednak znów wracam do rzeczywistości, a ta przekreśla moją przeklętą fantazję. Życie w prawdziwym świecie zmieniło mnie: poznałem zasady, o których dotychczas nie miałem pojęcia. Teraz wiem, że jeśli chcę zdobyć, czego pragnę, muszę tymczasowo trzymać się na uboczu. Cierpliwość jest tutaj kluczem, więc muszę być wytrwały, nie reagować impulsywnie i nie robić niczego lekkomyślnego, przez co sprowadziłbym na siebie śmierć albo dał się zamknąć, jak mój kochany tatusiek. Nie dostanę swojej lalki. Jeszcze nie. Może i jestem psychopatą, ale nie głupim. Doskonale zdaję sobie sprawę, że Detektyw Przygłup przez cały czas czuwa nad nią i jej córeczką, dlatego potrzebuję planu. Muszę się przygotować. - Benjamin! - Kiedy tylko odsuwam szkarłatną kurtynę, oddzielającą klub od eleganckiego pokoju dla VIP-ów, od razu wita mnie w nim znajomy, niski głos. Przypominam sobie, jak za pierwszym razem Tanner popełnił błąd, zwracając się do mnie per ,,Benny". Musiał dojrzeć w moich oczach ogień, bo jeszcze zanim zdążyłem zareagować, poprawił się, by nigdy więcej nie powiedzieć do mnie w ten sposób. Nigdy nie zaznaczałem, że ma nazywać mnie ,,Benjamin", tego domyślił się sam. W momencie mojej słabości, kiedy siedziałem nagi w jego wannie, otoczony zimną, mętną wodą, Tanner był w stanie przejrzeć mnie na wylot. - Jesteś teraz nowym człowiekiem, Benjamin. Jesteś silniejszy niż kiedykolwiek, odzyskałeś władzę i kontrolę. Pokonałeś śmierć i rozerwałeś łono, w którym żyłeś zamknięty przez tyle długich lat. Ten dom cię dusił, Benjamin. Był dla ciebie zupełnie niczym więzienie. Mężczyzna, jakim byłeś, w końcu może zamienić się w bestię, która od zawsze w tobie drzemała. Uwolniony z klatki i spuszczony z łańcucha potwór może teraz polować i pożywiać się, kiedy tylko zechce. Benny już nie żyje. Teraz narodził się Benjamin. Miałem ochotę poderżnąć temu skurwysynowi gardło, ale on, oczywiście, był na to przygotowany. Mam wrażenie, że Tanner zawsze wyprzedza mnie o krok. Kiedy przestałem wreszcie rozmyślać nad tym, jak go zamordować, on zaczął mnie uczyć. Teraz, odkąd nie ukrywam się już bezpiecznie w swoim domu, stałem się podatny na wiele nieprzewidzianych niebezpieczeństw. Tanner pokazał mi, jak żyć tak, jak przystało na potwora mojego pokroju - w świetle dziennym, bo najciemniej jest zawsze po