Uzyskaj dostęp do tej i ponad 250000 książek od 14,99 zł miesięcznie
12 osób interesuje się tą książką
Kompletny zestaw do samodzielnej nauki:
Niemiecki. Superkurs to pierwsze tak kompleksowe rozwiązanie dla wszystkich, którzy chcą nauczyć się języka od podstaw, a zarazem możliwie szybko móc korzystać z jego znajomości w życiu codziennym. Łączy w sobie zalety intensywnego kursu, sprawdzoną w praktyce użyteczność rozmówek, oraz wygodę i mobilność.
Kurs obejmuje poziomy A1 i A2 oraz przygotowanie do B1 zgodnie z klasyfikacją Rady Europy. Ponadto zawiera:
Rozmówki polsko-niemieckie to:
Wersja mobilna na smarftony i tablety została wzbogacona m.in. o interaktywny spis treści, hipertekstowe linki przy każdym ćwiczeniu odsyłające do klucza do ćwiczeń. Udostępnia też cały zakres typowych funkcjonalności dla formatów mobilnych (wyszukiwanie, skalowalność, zakładki) zachowując istotne dla pozycji edukacyjnej zalety szaty graficznej książki papierowej.
Ebooka przeczytasz w aplikacjach Legimi na:
Liczba stron: 271
Odsłuch ebooka (TTS) dostepny w abonamencie „ebooki+audiobooki bez limitu” w aplikacjach Legimi na:
Piotr Dominik, Tomasz Sielecki
superkursNIEMIECKI
• Intensywny kurs w 30 lekcjach
• Rozmówki polsko-niemieckie
Konsultacja językowa: Stefan Geller
Autor kursu: Tomasz Sielecki
Autor rozmówek: dr Piotr Dominik
Projekt i opracowanie graficzne: Studio27
Ilustracja na okładce: stockxpert
Redaktor serii: Marek Jannasz
Redakcja i korekta: Paweł Pokora
Redakcja językowa: Reinhold Utri
Opracowanie wersji elektronicznej oraz konwersja:
© Copyright by Wydawnictwo Lingo sp. j., Warszawa 2013
ISBN: 978-83-60287-33-0
ISBN epub: 978-83-7892-025-0
ISBN mobi: 978-83-7892-026-7
www.jezyki
Intensywny kurs w 30 lekcjach
Jeśli chcesz samodzielnie poznać język niemiecki w stopniu umożliwiającym porozumiewanie się w zakresie codziennych zdarzeń i sytuacji, kurs Lingo jest książką właśnie dla Ciebie!
A może już kiedyś uczyłeś się niemieckiego, a teraz wydaje Ci się, że wszystko zapomniałeś, albo wstydzisz się mówić w języku obcym w obawie przed popełnieniem błędu? Dzięki naszej książce przekonasz się, jak wiele zostało Ci jednak w głowie i wreszcie pójdziesz dalej, osiągając poziom pozwalający na swobodną komunikację (zakres materiału odpowiada poziomom A1, A2 i przygotowuje do poziomu B1 zgodnie zeskalą poziomów kompetencji językowej Rady Europy).
Proponowany przez nas kurs jest intensywny, co znaczy, że ucząc się z nami nie tracisz czasu i możesz robić szybkie postępy niezależnie od tego, czy po raz pierwszy stykasz się z językiem, czy jest to już Twoje kolejne podejście. O tempie i sposobie nauki decydujesz jednak samodzielnie, zależnie od własnych potrzeb, możliwości i chęci. Ułatwia to struktura całego kursu, jak i poszczególnych lekcji.
Książka dzieli się na trzydzieści lekcji. Jednostka lekcyjna składa się z dialogu lub czytanki wraz z tłumaczeniem, słownictwa, objaśnień gramatycznych i językowych („Jak to działa?”) orazćwiczeń wraz z kluczem. Ćwiczenia najlepiej rozwiązywać po zapoznaniu się z dialogiem, słownictwem i częścią poświęconą gramatyce. Najpełniej wykorzystasz ćwiczenia wykonując je zarówno ustnie jak i pisemnie.
Po przerobieniu pięciu regularnych jednostek lekcyjnych masz szansę samodzielnie sprawdzić swoje postępy. Lekcja powtórkowa („Sprawdź się!”) to pięć ćwiczeń na rozumienie ze słuchu, obszernytest wyboru z zagadnień językowych i gramatycznych przedstawionych w poprzednich lekcjach, a na koniec krzyżówka, żebyś się trochę rozerwał.
Najważniejsze jednak jest to, że korzystając z naszego kursu poznajesz żywy język, czytasz i słuchasz dialogów na aktualne tematy, uczysz się odnajdywać w życiowych sytuacjach.
Z życzeniami sukcesów w nauce
Zespół autorów i redaktorów Lingo
Monika: – Entschuldigen Sie bitte, sind Sie Herr Hoffmann?
Karl: – Ja, das bin ich. Und wie heißen Sie?
Monika: – Mein Name ist Monika Kowalska.
Karl: – Guten Tag, Frau Kowalska. Sind Sie aus Warschau?
Monika: – Ja, ich lebe hier und studiere. Und was sind Sie von Beruf?
Karl: – Ich bin Informatiker.
Monika: – Woher kommen Sie?
Karl: – Aus Stuttgart, aber ich wohne in Berlin.
Monika: – Wie lange bleiben Sie in Warschau?
Karl: – ‹bermorgen fliege ich nach Berlin.
Monika: – So ein Zufall. ‹bermorgen fliege ich auch dorthin und...
Karl: – Sie reisen zum ersten Mal nach Deutschland, oder?
Monika: – Ja. Warum fragen Sie?
Karl: – Fliegen wir gemeinsam? Ich kenne Berlin gut.
Monika: – Das ist nett von Ihnen. Vielen Dank.
Karl: – Also bis dann.
Monika: – Tschüs!
an der Universität – na uniwersytecie
leben – żyć, tu: mieszkać
studieren – studiować
sein – być
hier – tutaj
Herr – pan
Informatiker – informatyk
und – i, a
Was sind Sie von Beruf? – Kim pan/pani jest z zawodu?
heißen – nazywać się
mein Name – moje nazwisko
kommen – przychodzić
Frau – pani
kommen aus – pochodzić z
aus – z
wohnen – mieszkać
bleiben – zostać
zum ersten Mal – pierwszy raz
fliegen – lecieć, latać
fragen – pytać
übermorgen – pojutrze
gemeinsam – wspólnie, razem
so ein Zufall – co za przypadek
kennen – znać
nach – do
Das ist nett von Ihnen. – To miło z pana/pani strony.
dorthin – tam (przy ruchu)
reisen – podróżować
gut – dobrze
Na uniwersytecie. M: Przepraszam. Czy pan Hoffmann? K: Tak, to ja. A jak się pani nazywa? M: Nazywam się Monika Kowalska. K: Dzień dobry pani. Czy jest pani z Warszawy? M: Tak, mieszkam tutaj i studiuję. A kim pan jest z zawodu? K: Jestem informatykiem. M: Skąd pan pochodzi? K: Ze Stuttgartu, ale mieszkam w Berlinie. M: Jak długo zostanie pan w Warszawie? K: Pojutrze lecę do Berlina. M: Co za przypadek! Ja też tam lecę pojutrze i... K: Wybiera się pani po raz pierwszy do Niemiec, co? M: Tak. Dlaczego pan pyta? K: Polecimy razem? Dobrze znam Berlin. M: Bardzo to miło z pana strony. Serdecznie dziękuję. K: Więc na razie. M: Cześć.
bis bald – do zobaczenia wkrótce
bis später – na razie
gute Reise – szczęśliwej podróży
mach’s gut – powodzenia
Wie alt bist du? – Ile masz lat?
Wie alt sind Sie? – Ile ma pan/pani lat?
Wie ist deine Adresse? – Jaki jest twój adres?
Wie ist Ihre Adresse? – Jaki jest pana/pani adres?
Wie ist dein Vorname? – Jak masz na imię?
Wie ist Ihr Vorname? – Jak ma pan/pani na imię?
Wie geht’s? – Co słychać?
Wie geht es Ihnen? – Co u pana/pani słychać?
Odmiana
czasownika – zasady ogólne
Czasowniki niemieckie odmienia się przez dodawanie do tematu czasownika końcówek osobowych, które zostały wyróżnione w poniższej odmianie. Temat czasownika znajdujemy odejmując od bezokolicznika końcówkę -en.
Przykłady:
kommen, studieren, kennen – tematy czasowników: komm,studier,kenn.
Odmiana:
ich komm-e ja przychodzę
du komm-st ty przychodzisz
er on
sie komm-t ona przychodzi
es ono
Sie komm-en pan, pani, państwo przychodzą
wir komm-en my przychodzimy
ihr komm-t wy przychodzicie
sie komm-en oni, one przychodzą
ich studier-e kenn-e
du studier-stkenn-st
er
sie studier-tkenn-t
es
wir studier-en kenn-en
ihr studier-tkenn-t
sie studier-enkenn-en
Sie studier-enkenn-en
Pominięcie zaimka osobowego -ich, du itd. – jest, inaczej niż w jęz. polskim, niedopuszczalne. Np.:
Ich studiere. Tłumaczymy jako: Studiuję lub Ja studiuję.
Odmiana
czasownika sein – być
ichbin
dubist
er
sieist
es
wirsind
ihrseid
siesind
Siesind
łatwo zauważyć, że czasownik sein odmienia się nieregularnie.
Budowa
zdania pojedynczego
W zdaniu niemieckim bardzo ważną rolę odgrywa odpowiednia kolejność wyrazów. Orzeczenie, czyli czasownik w formie osobowej, pojawia się na drugim miejscu. Nie zawsze jednak drugie miejsce oznacza drugi z kolei wyraz.
Np.:
Er ist aus Hannover. (On jest z Hanoweru.)
Ale:
Herr Braun ist aus Hannover. (Pan Braun jest z Hanoweru.)
Ich heiße Nowak. (Nazywam się Nowak.)
Ale:
Mein Name ist Nowak. (Moje nazwisko Nowak.)
Można powiedzieć, że orzeczenie występuje zawsze na miejscu drugim biorąc pod uwagę części zdania, a nie części mowy. Niekoniecznie musi to być drugi wyraz w zdaniu.
Podmiot pojawia się w zdaniu na miejscu pierwszym lub trzecim. Na pierwszym miejscu może wystąpić każda część zdania, oczywiście oprócz orzeczenia. Np.:
Herr Kreuzer fliegt heute nach Berlin. (Pan Kreuzer leci dziś do Berlina.)
Heute fliegt Herr Kreuzer nach Berlin. (Dziś pan Kreuzer leci do Berlina.)
Tworzenie
pytań
Pytania można tworzyć na dwa sposoby:
Za pomocą pytajników: was? co?;wer? kto?;wo? gdzie?;wohin? dokąd?; woher? skąd?; wann? kiedy?;wie? jak?;warum? dlaczego?
Czasownik występuje bezpośrednio po słowie pytającym:
Wannfliegen Sie? – Kiedy pan/pani leci?
Pytanie typu „czy” tworzy się przez tzw. inwersję – zmianę miejsca czasownika. Czasownik występuje tu na pierwszym miejscu:
Bist du aus Bonn? – Czy jesteś z Bonn?
1. Wpisz podany czasownik we właściwej formie.
Klucz do ćwiczeń
a.Ich ............... Hamburg.(kennen)
b.Wir ............. in Rostock.(wohnen)
c. Du .............. nach Paris.(fliegen)
d.Monika ................ in Warszawa. (studieren)
e.Sie /l. mn./ ................. Schwarz. (heißen)
f.Ihr .................. nach Deutschland. (reisen)
2. Wpisz czasownik sein we właściwej formie.
Klucz do ćwiczeń
a.Du .......... aus Hannover.
b.Ihr ......... müde. (zmęczeni)
c.Wir ....... jetzt in Poznań.
d.Ich ....... Informatiker.
3.Wybierz właściwy pytajnik.
Klucz do ćwiczeń
a......... sind Sie, Herr Berg? – Aus Stuttgart. (wie, woher, was, wo)
b......... ist das? – Das ist Frau Schulz. (wann, wo, wer, wohin)
c......... wohnen Sie? – In Bonn. (wo, wie, woher, wohin)
d......... reisen Sie nach Frankfurt? – ‹bermorgen. (wohin, was, wer, wann)
e......... geht’s? – Danke, gut. (wie, wer, wann, was)
4. Ułóż zdania z podanych wyrazów.
Klucz do ćwiczeń
Przykład: sein, ich, Polizist (policjant), von Beruf Ich bin Polizist von Beruf.
a.kommen, er, London, aus .......................................
b.reisen, heute (dziś), ich, Italien (Włochy), nach ..............................................................................................
c.von Beruf, Arzt (lekarz), sein, Herr Krüger ...........................................................................................
d.kennen, wir, Warschau, gut .................................................
e.wohnen, Sie, Dortmund, in? .................................................
Ty, pan, pani
W języku niemieckim formy du używa się zwracając się tylko do rodziny, przyjaciół i bliskich znajomych. Np.:
Bist du müde? – Czy jesteś zmęczony/zmęczona?
Du kennst Karl. – Znasz Karla.
Wobec pozostałych osób konieczne jest stosowanie formy grzecznościowej Sie. Jest to uniwersalna forma odpowiadająca polskiemu pan, pani, państwo, panowie, itd.
Np.:
Kennen Sie Karl Hoffmann? – Czy zna/znają pan/pani/państwo Karla Hoffmanna?
Sind Sie von hier? – Czy jest pa ni/pan stąd?
Zaimek grzecznościowy Sie pisze się zawsze dużą literą. Grama tycznie jest to 3 osoba liczby mnogiej (por. odmianę czasowników w części gramatycznej).
Karl: – Wir sind schon in Berlin.
Monika: – Die Flugverbindung von Warschau nach Berlin ist schnell und bequem. Man hat wirklich viel Komfort.
Karl: – Hier ist die Passkontrolle. Hoffentlich warten wir nicht zu lange.
Zollbeamte: – Guten Tag, Ihren Reisepass bitte.
Monika: – Hier, bitte.
Zollbeamte: – Danke. Haben Sie etwas zu verzollen, zum Beispiel Zigaretten oder Schmuck?
Monika: – Nein, ich rauche nicht. Ich habe auch keinen Schmuck.
Zollbeamte: – Danke, das ist alles. Auf Wiedersehen!
Monika: – Was jetzt? Das Hotel ist ziemlich weit von hier. Nehmen wir einen Bus oder eine Straßenbahn? Außerdem habe ich noch keine Fahrkarte.
Karl: – Da ist ein Fahrkartenautomat, aber leider außer Betrieb. Macht nichts. Der Busfahrer verkauft die Fahrkarten.
Monika: – Karl, ich habe auch nicht viel Zeit.
Karl: – Man sagt zwar eile mit Weile, aber du hast Recht. Also,... wir nehmen ein Taxi.
Monika: – Einverstanden!
am Flughafen – na lotnisku
hoffentlich – mam/mamy nadzieję
der Zollbeamte – urzędnik celny
warten – czekać
der Flughafen – port lotniczy
zu lange – za długo
die Flugverbindung – połączenie lotnicze
Ihren Reisepass – pani/pana paszport
schnell – szybko, prędko
der Reisepass – paszport
bequem – wygodnie
etwas – coś
wirklich – rzeczywiście, naprawdę
zu verzollen – do oclenia
zum Beispiel – na przykład
viel – dużo
die Zigarette – papieros
der Komfort – wygoda
oder – albo, lub
die Passkontrolle – kontrola
der Schmuck – ozdoba, tu: paszportowa biżuteria
rauchen – palić
ziemlich weit – dość daleko
von hier – stąd
nehmen – brać, wziąć
der Bus, die Straßenbahn – autobus, tramwaj
außerdem – ponadto
die Fahrkarte – bilet
der Fahrkartenautomat – automat biletowy
leider – niestety
außer Betrieb sein – jest nieczynne
macht nichts – nic nie szkodzi, trudno
der Busfahrer – kierowca autobusu
verkaufen – sprzedawać
viel Zeit, die Zeit – dużo czasu, czas
sagen – mówić, powiedzieć
zwar... aber – wprawdzie... ale
eile mit Weile – spiesz się powoli
Recht haben – mieć rację
das Taxi – taksówka
Einverstanden – zgoda
Na lotnisku K: Jesteśmy już w Berlinie. M: Tak, połączenie lotnicze z Warszawy do Berlina jest szybkie i wygodne. To rzeczywiście duża wygoda. K: Kontrola paszportowa. Mam nadzieję, że nie będziemy czekać za długo. Z: Dzień dobry, poproszę pani paszport. M: Proszę bardzo. Z: Dziękuję. Ma pani coś do oclenia, np. papierosy czy biżuterię? M: Nie, nie palę. Nie mam także biżuterii. Z: Dziękuję, to wszystko. Do widzenia M: Co teraz? Hotel jest dość daleko stąd. Pojedziemy autobusem czy tramwajem? Aha..., nie mam jeszcze biletu. K: Tu jest automat biletowy, ale niestety nie działa. Trudno. Kierowca autobusu sprzedaje bilety. M: Karl, nie mam też dużo czasu. K: Mówi się wprawdzie –„spiesz się powoli”, ale masz rację. A więc..., weźmiemy taksówkę. M: Zgoda.
dauern – trwać
der Fensterplatz/der Platz am Gang – miejsce przy oknie/przejściu
den Flugschein buchen – zarezerwować bilet lotniczy
der Grenzübergang – przejście graniczne
die Haltestelle – przystanek
der Personalausweis – dowód osobisty
die S-Bahn – kolejka miejska
der Taxistand – postój taksówek
die U-Bahn – metro
das Visum – wiza
der Zoll – cło
die Zollabfertigung – odprawa celna
die Zollkontrolle – kontrola celna
der Zuschlag – dopłata
Rodzajnik i jego zastosowanie
W jęz. niemieckim występuje rodzajnik określony oraz nieokreślony. Rodzajnik określony: der (rodzaj męski, l. poj.), die (rodzaj żeński, l. poj.), das (rodzaj nijaki, l. poj.), die (wszystkie rodzaje, l. mn.). Rodzajnik nieokreślony: ein(rodzaj męski, l. poj.), eine (rodzaj żeński, l. poj.), ein (rodzaj nijaki, l. poj.). Rodzajnik nieokreślony nie występuje w liczbie mnogiej. Rodzajniki występują tylko przed rzeczownikiem i określają jego rodzaj, liczbę i przypadek.
Rodzajnika nieokreślonego używa się przed rzeczownikiem, o którym nic bliżej nie wiadomo, albo o którym mówi się pierwszy raz. Np.:
Dort ist ein Fahrkartenautomat. (Tam jest automat biletowy.)
Haben Sie eine Zigarette? (Czy ma pan/pani papierosa?)
Rodzajnika określonego używa się przed rzeczownikiem oznaczającym rzecz lub osobę znaną, konkretną lub wcześniej wspomnianą. Np.:
Die Passkontrolle dauert lange. (Kontrola paszportowa trwa długo.)
Hier ist ein Fahrkartenautomat.
Der Fahrkartenautomat ist außer Betrieb. (Tu jest automat biletowy. Ten automat nie działa.)
Nie używa się żadnego rodzajnika w następujących sytuacjach: przed imio-nami i nazwiskami, przed tzw. rzeczownikami materiałowymi – Er kauft Brot. (On kupuje chleb.), przed rzeczownikami oznaczającymi zawód – Sie ist ńrztin. (Ona jest lekarką.), w wielu stałych zwrotach – Du hast Recht. (Masz rację.).
Rodzajników zwykle nie tłumaczy się na jęz. polski.
Mianownik – Nominativ, Biernik – Akkusativ
W jęz. niemieckim odmiana rzeczownika polega przede wszystkim na odpowiednim doborze rodzajnika.
Nominativ odpowiada na pytanie wer? was? – kto? co?
Akkusativ odpowiada na pytanie wen? was? – kogo? co?
Np.:
Wir nehmenden Bus. (Weźmiemy /kogo? co?/ autobus.)
Er verkauftdie Fahrkarte. (On sprzedaje /kogo? co?/ bilet.)
Der Zollbeamte kontrolliertden Reisepass. (Celnik sprawdza /kogo? co?/ paszport.)
Struktura powyższych zdań niemieckich jest identyczna z analogicznymi zdaniami polskimi. Dla ułatwienia dalszej nauki czasowniki wymagające użycia innego przypadku niż biernik będą oznakowane.
Odmiana rodzajnika
l. poj.
l. mn.
r. m.
r. ż.
r. n.
wszystkie rodzaje
Nom.
der
die
das
die
ein
eine
ein
—
Akk.
den
die
das
die
einen
eine
ein
—
Przeczenie
Istnieją dwa rodzaje zaprzeczenia:
1.nicht
Jeśli przeczenie dotyczy treści całego zdania, nicht występuje na samym jego końcu. Np.:
Ich rauche nicht. (Nie palę.)
Heute fliegt er nicht. (On dzisiaj nie leci.)
Jeśli przeczenie odnosi się wyłącznie do jednego wyrazu, np. przymiotnika lub przysłówka, nicht umieszczamy wówczas bezpośrednio przed nim.
Wir haben nicht viel Zeit. (Mamy niewiele czasu.)
Das Hotel ist nicht weit von hier. (Hotel jest niedaleko stąd.)
Uwaga: należy pamiętać, że nigdy nie wolno używać nicht przed czasownikiem.
2.kein
Za pomocą wyrazu kein tworzy się przeczenie rzeczownika. Kein w zdaniu znaj-duje się zawsze bezpośrednio przed rzeczownikiem i zastępuje rodzajnik. Np.:
Ich habe keine Fahrkarte. (Nie mam biletu.)
Dort ist kein Fahrkartenautomat. (Tam nie ma automatu biletowego.)
Kein odmienia się przez rodzaje, liczby i przypadki.
Odmiana kein
l. poj.
l. mn.
r. m.
r. ż.
r. n.
wszystkie rodzaje
Nom.
kein
keine
kein
keine
Akk.
keinen
keine
kein
keine
Uwaga: w jednym zdaniu nie wolno używać jednocześnie obu przeczeń.
Zaimek nieokreślony man
Zwroty z man tłumaczy się zawsze bezosobowo.
Man trinkt hier viel Bier. (Tutaj pije się dużo piwa.)
Nach Berlin fliegt man schnell. (Do Berlina leci się szybko.)
Zaimek man występuje zawsze z czasownikiem w 3. osobie liczby pojedynczej i tłumaczony jest razem z nim oraz – bardzo często – z zaimkiem „się”.
Czasownik haben – mieć
ichhabe
duhast
er
siehat
es
wirhaben
ihrhabt
Siehaben
siehaben
1. Wybierz właściwe rozwiązanie.
Klucz do ćwiczeń
a...... Zollkontrolle dauert lange. (der, die, das, den)
b.Haben Sie ...... Zigarette? (eine, ein, einen, kein)
c.Wir nehmen ...... Taxi. (der, eine, ein, den)
d.Er ist ....... Busfahrer von Beruf. (das, eine, —, keinen)
e.Sie kaufen (kupują) ....... Ring (pierścionek – r. męski) (der, ein, einen, das)
2. Wybierz jedno z następujących słów: nicht, kein, keine, keinen.
Klucz do ćwiczeń
a.Ich wohne ................ in Dortmund.
b.Wir haben ................ Zeit.
c.Der Flug (lot) dauert ................ lange.
d.Er raucht ................ .
e.Ich rauche ................ Zigaretten.
f.Nein, wir kennen Frau Schwarz ................ .
g.Man verkauft hier ................ Schmuck.
3. Odpowiedz przecząco na poniższe pytania.
Klucz do ćwiczeń
a.Haben Sie eine Zigarette?
...............................................................................................
b.Sind Sie aus Bochum?
...............................................................................................
c.Hast du Zeit?
...............................................................................................
d. Kennt ihr Berlin?
...............................................................................................
e.Verkaufen Sie Fahrkarten?
...............................................................................................
4. Przetłumacz.
Klucz do ćwiczeń
a.Tutaj się nie pali.
...............................................................................................
b.Czy mają państwo wizę?
...............................................................................................
c.Wezmę taksówkę.
(Uwaga: należy użyć czasu teraźniejszego)
...............................................................................................
d.Nie lecę do Bonn.
...............................................................................................
e.Jedziemy autobusem.
...............................................................................................
f.Przystanek nie jest daleko stąd.
...............................................................................................
Komunikacja miejska
Korzystając ze znakomicie działającej komunikacji miejskiej w Niemczech nie wolno zapominać, że większe miasta są podzielone na strefy(Zonen), oznakowane przeważnie – A, B, C. Kupując bilet w automacie, kiosku, u kierowcy autobusu (uwaga: tu najdrożej) – powinno się sprawdzić w jakich strefach jest ważny (gültig). Warto kupować bilety dzienne, trzydniowe, grupowe. Szczegółowych informacji udzielają punkty informacji turystycznej (Fremdenverkehrsamt).
Monika: – Guten Tag! Haben Sie ein Zimmer frei?
der Angestellte: – Guten Tag, einen Augenblick bitte, ich sehe nach. Ja, wir haben ein Einzelzimmer mit Bad...
Monika: – Entschuldigen Sie bitte, aber ich möchte ein Zimmer nicht mit Bad, sondern mit Dusche. Geht das?
der Angestellte: – Mit Dusche..., Moment bitte, ja, das ist möglich. Die Zimmer mit Dusche sind billiger. Sie geben also weniger Geld aus. Sind Sie zufrieden?
Monika: – Natürlich.
der Angestellte: – Das freut mich. Und wie lange bleiben Sie bei uns?
Monika: – Ich denke..., fünf Tage.
der Angestellte: – Gut. Füllen Sie bitte noch das Anmeldeformular aus! Ihre Unterschrift hier noch, danke. Möchten Sie vielleicht noch etwas wissen?
Monika: – Nein, das ist alles.
der Angestellte: – Ihr Zimmer ist im zweiten Stock. Schönen Tag noch.
Monika: – Danke, gleichfalls.
im Hotel – w hotelu
das Einzelzimmer – pokój jednoosobowy
der Angestellte – urzędnik, pracownik
Zimmer mit Bad/Dusche – pokój z łazienką/prysznicem
das Hotel – hotel
Haben Sie ein Zimmer frei? – Czy mają państwo wolny pokój?
Geht das? – Czy to możliwe?
gehen – iść, chodzić
möglich – możliwe/a/y
das Zimmer – pokój
billiger – tańszy/a/e
einen Augenblick – chwileczkę
ausgeben – wydać/wydawać
nachsehen – sprawdzić, przejrzeć
weniger – mniej
das Geld – pieniądze
in Ordnung (die Ordnung) – w porządku (porządek)
zufrieden – zadowolony/a/e
Das freut mich. – To mnie cieszy.
bei uns – u nas
schönen Tag noch – miłego dnia
denken – myśleć, sądzić
ausfüllen – wypełnić
gleichfalls – nawzajem
das Anmeldeformular – formularz meldunkowy
Ihre Unterschrift (die Unterschrift) – pani/pana podpis
der Stock – piętro
W hotelu. M: Dzień dobry! Czy mają państwo wolny pokój? A: Dzień dobry, chwileczkę, sprawdzę. Tak, mamy pokój jednoosobowy z łazienką... M: Przepraszam bardzo, ale chciałabym pokój nie z łazienką, lecz z prysznicem. Czy to możliwe? A: Z prysznicem... momencik, tak, może być. Pokojez prysznicem są tańsze. Wyda więc pani mniej pieniędzy. Czy jest pani zadowolona? M: Oczywiście! A: Cieszę się. A jak długo zostanie pani u nas? M: Myślę, że jakieś... 5 dni. A: Dobrze. Proszę wypełnić jeszcze formularz meldunkowy! I Jeszcze pani podpis tutaj... dziękuję. Chciałaby pani może coś jeszcze wiedzieć? M: Nie, to wszystko. A: Pani pokój jest na drugim piętrze. Miłego dnia. M: Dziękuję, nawzajem.
alles in Ordnung – wszystko w porządku
bei Ihnen – u państwa
das Frühstück bekommen – dostać śniadanie
Haben Sie noch Zimmer frei? – Czy mają państwo jeszcze wolne pokoje?
der Speisesaal – jadalnia
Was kostet das Zimmer mit Frühstück/mit Halbpension? – Ile kosztuje pokój ze śniadaniem/ze śniadaniem i obiadokolacją?
Der Wasserhahn/der Fernseher funktioniert nicht/ist kaputt – Kran/telewizor nie działa.
das Zimmer aufräumen – sprzątać pokój
ein Zimmer mit Balkon/mit Blick auf die Berge – pokój z balkonem/z widokiem na góry
ein Doppelzimmer – pokój dwuosobowy
Czasowniki rozdzielnie złożone – trennbare Verben
Czasowniki te składają się z przedrostków i czasowników głównych. Np.: nachsehen,ausfüllen,ausgeben,aufräumen, itd.
W zdaniu przedrostek występuje na samym końcu, niezależnie od długości zdania. Np.:
Ich räume das Zimmer auf. (Sprzątam pokój.)
Er füllt noch das Formular aus. (On wypełnia jeszcze formularz.)
Pominięcie przedrostka może prowadzić do nieporozumień. Np.:
Ich gebe viel Geld aus. (Wydaję dużo pieniędzy.)
Ich gebe viel Geld. (Daję dużo pieniędzy.)
Czy też:
Ich fange das Buch an. (Zaczynam książkę.)
Ich fange das Buch. (łapię książkę.)
Najczęstszymi przedrostkami współtworzącymi czasowniki rozdzielne są: ab-, an-, auf-, aus-, ein-, fort-, her-, hin-, nach-, statt-, teil-, vor-, weg-, zu-,zurück-i zusammen-.
Nierozdzielnie złożone są czasowniki z następującymi przedrostkami: be-, ge-, emp-, ent-, er-, miss-, ver-, zer-.
Uwaga: czasowniki rozdzielne w bezokoliczniku pisze się zawsze razem. Inaczej zachowują się czasowniki składające się z dwóch czasowników. Np.:
kennen lernen (poznać), spazieren gehen (spacerować)
Spójniki – Konjunktionen
aber – ale
sondern – lecz
denn – ponieważ
und – i, a
oder – albo, lub
W zdaniach złożonych, po w/w spójnikach wymagany jest szyk prosty – bezpośrednio po spójniku pojawia się podmiot, dalej orzeczenie i kolejne części zdania. Np.:
Karl geht zu Fuß, aber Monika fährt mit dem Taxi. (Karl idzie piechotą, ale Monika jedzie taksówką.)
Spójniki, o których mowa, występują też często w wypowiedziach skróconych. Np.:
Ich wohne und arbeite in Frankfurt. (Mieszkam i pracuję we Frankfurcie.)
W odróżnieniu od jęz. polskiego, gdzie spójniki ale i lecz mogą być sto-sowane zarówno po zdaniach twierdzących jak i po przeczeniach, w jęz. niemieckim po przeczeniach używany jest tylko spójnik sondern, zaś spójnik aber – po zdaniach twierdzących.
Np.:
Heute gehe ich nicht ins Kino, sondern ich bleibe im Hotel.
(Dzisiaj nie idę do kina, lecz zostaję w hotelu.)
Odmiana czasownika wissen (wiedzieć) i formy möchten
ich weiß
duweißt
er, sie, esweiß
wirwissen
ihr wisst
sie, Sie wissen
ichmöchte (chciałbym, chciałabym)
dumöchtest (chciałbyś, chciałabyś, itd.)
er, sie, esmöchte
wir möchten
ihr möchtet
sie, Sie möchten
Zwróć uwagę, że 1 i 3 osoba l. poj. są identyczne. Tego typu czasowników jest więcej. Szerzej na ten temat w następnej lekcji.
1. Wpisz podany w nawiasie czasownik w odpowiedniej formie. Nie wszystkie czasowniki są rozdzielnie złożone.
Klucz do ćwiczeń
a. Wir .............................. viel Geld .............................. . (ausgeben)
b. Ich .............................. Peter den Film .............................. . (erzählen – opowiadać)
c. Sie (l. poj.) ........................... das Zimmer ............................ . (aufräumen)
d. Du ............................ das Fenster (okno) ............................ . (zumachen – zamknąć)
e. Er .............................. am Flughafen .............................. . (aussteigen – wysiadać)
f. Ihr .............................. die Rezeption .............................. . (anrufen – telefonować)
g. Herr und Frau Braun ................... nach Berlin .................... . (zurückkommen – powracać)
h. Ich .............................. Sie nicht .............................. . (verstehen - rozumieć)
i.Wir ............................ zuerst (najpierw) ............................ . (nachsehen)
j.Sie (l. mn.) .............................. den Arbeitsplan (plan pracy).............................. . (besprechen omówić)
k.Der Angestellte .............................. die Tür (drzwi).............................. . (aufmachen – otwierać)
2. Wpisz jeden ze spójników – aber, denn, oder, sondern, und.
Klucz do ćwiczeń
a.Ich nehme den Bus, ....... mein Auto ist kaputt.
b.Wir möchten den Film sehen (zobaczyć), .......... wir haben keine Zeit.
c.Dort ist kein Kino mehr, ............. eine Galerie.
d.Er ist 24 ...... 25 Jahre alt.
e.Herr Schwarz wohnt ........ arbeitet (pracuje) in Dresden.
f.Er kommt nicht aus Berlin, ........... aus Aachen.
g.Ich möchte hier bleiben, .......... das Hotel ist zu teuer. (za drogi)
3. Przetłumacz.
Klucz do ćwiczeń
a.Czy mają państwo pokój z prysznicem?
............................................................................................
b.Kiedy dostanę śniadanie? (uwaga: czas teraźniejszy)
............................................................................................
c.Nie wydajemy dużo pieniędzy.
............................................................................................
d.Oni chcieliby pokój dwuosobowy z łazienką.
............................................................................................
e.Niestety nie mamy pokoju z balkonem.
............................................................................................
f.Gdzie jest jadalnia? ............................................................................................
4. Wybierz właściwe rozwiązanie.
Klucz do ćwiczeń
a. Wie lange ............... Sie hier? (sein, bleiben, arbeitet, wohnst)
b. Er ............... nicht. (weiß, weißt, möchtet, habt)
c. Ich habe ............... Ihnen ein Zimmer. (aus, bei, in, mit)
d. Ich möchte ein Zimmer mit Bad. ............... das (macht, hat, geht, bekommt)?
e. Du räumst das Zimmer ............... . (an, auf, er, emp)
Hotele
W krajach niemieckiego obszaru językowego oferta hotelowa jest naprawdę bogata i mocno zróżnicowana pod względem położenia różnych obiektów. Polskich turystów może zainteresować fakt, iż we wszystkich większych miastach funkcjonuje bardzo dużo niewielkich hoteli o średnim standardzie, gdzie ceny mieszczą się w przedziale 65-130 euro za pokój dwuosobowy z pełnym węzłem sanitarnym. Śniadanie jest przeważnie wliczone w cenę.
Należy też pamiętać, że niemieccy hotelarze rygorystycznie przestrzegają tzw. doby hotelowej. Przedłużenie pobytu, choćby tylko o 2-3 godziny, bez wcześniejszego uzgodnienia z recepcją, może spowodować konieczność wniesienia dopłaty.
Monika: Kowalska...
Karl: Grüß dich, Monika. Hier Karl. Du schläfst nicht mehr, gut...
Monika: Guten Morgen Karl. Um neun Uhr noch schlafen? Unmöglich.
Karl:Entschuldige bitte, ich rufe dich auf deinem Handy an, aber ich kenne die Hotelnummer nicht. Monika, hast du heute Abend Zeit? Ich möchte dir nämlich etwas vorschlagen.
Monika: Was denn?
Karl: Ich treffe heute meinen Freund, Rolf Kreuzer. Er möchte dich gern kennen lernen.
Monika: Es tut mir Leid, aber heute kann ich nicht. Ich muss viel erledigen. Außerdem möchte ich dem Professor ein Geschenk kaufen.
Karl:Nur dem Professor? Du sollst auch deinen Eltern etwas schenken.
Monika: Für die Eltern habe ich schon etwas.
Karl: Hast du dann morgen vielleicht Zeit? Rolf fährt in drei Tagen nach Bochum und...
Monika: Ja, für morgen plane ich noch nichts. Wann und wo treffe ich euch?
Karl: Ich bin um sechzehn Uhr am Potsdamer Platz. Rolf kommt später. Sein Freund ist krank. Rolf muss ihm helfen.
Monika: Ach so. Das ist wirklich sehr nett von ihm. Also bis morgen.
Karl: Mach’s gut.
das Telefongespräch – rozmowa telefoniczna
auf dem (deinem) Handyanrufen – dzwonić na (twoją) komórkę
schlafen, er schläft – spać, on śpi
die Handynummer/das Handy – numer tel. komórkowego/ tel. komórkowy
nicht mehr/mehr – już nie/ więcej
unmöglich/möglich – niemożliwe/możliwe
der Abend – wieczór
nämlich – mianowicie
vorschlagen, er schlägt vor – proponować, on proponuje
treffen, er trifft – spotykać/ spotkać, on spotyka
der Freund (sein Freund) – przyjaciel (jego przyjaciel)
Es tut mir Leid – przykro mi
erledigen – załatwiać
der Professor – profesor
das Geschenk – prezent
die Eltern (deinen Eltern) – rodzice (twoim rodzicom)
schenken – podarować
für – dla
fahren, er fährt – jechać/ jeździć, on jedzie
für morgen (etwas) planen – planować (coś) na jutro
später – później
krank – chory/a/e
helfen, er hilft – pomagać, pomóc, on pomaga
wirklich – rzeczywiście, naprawdę
mach’s gut – powodzenia
Rozmowa telefoniczna. M: Kowalska? K: Cześć Monika. Tu Karl. Nie śpisz już, to dobrze... M: Dzień dobry Karl. O 9 godzinie jeszcze spać? No co ty. K: Przepraszam, że dzwonię na twoją komórkę, ale nie znam numeru do hotelu. Monika, masz czas dziś wieczorem? Chciałbym ci coś zaproponować. M: A co? K: Spotykam się dziś z przyjacielem, Rolfem Kreuzerem. Chciałby cię poznać. M: Przykro mi, ale dziś nie mogę. Muszę pozałatwiać sprawy. A jeszcze chcę kupić profesorowi prezent. K: Tylko profesorowi? Powinnaś też podarować coś rodzicom. M: Dla rodziców coś już mam. K: W takim razie może masz czas jutro? Rolf jedzie za 3 dni do Bochum i... M: Na jutro jeszcze nic nie zaplanowałam. Kiedy i gdzie się spotykamy? K: Będę na Placu Poczdamskim o 16. Rolf przyjdzie później. Jego przyjaciel jest chory. Rolf musi mu pomóc. M: Rozumiem. To naprawdę bardzo miło z jego strony. A więc do jutra. K: Powodzenia.
anrufen – zadzwonić
der Anrufbeantworter – automatyczna sekretarka
das Handy (Mobiltelefon) mit Wertkarte – komórka (telefon komórkowy) na kartę
eine Nachricht hinterlassen, er hinterlässt – zostawić wiadomość
die Nummer ist besetzt – numer jest zajęty
die Nummer wählen – wybrać numer
telefonieren – telefonować
die Telefonkarte – karta telefoniczna (do telefonowania z budki)
die Telefonzelle – budka telefoniczna
die Vorwahlnummer – numer kierunkowy
zurückrufen – oddzwonić
Odmiana czasownika – ciąg dalszy
a.zmiana tematu czasownika
Pewna, dość liczna, grupa czasowników cechuje się zmianą tematu w trakcie odmiany. Zmiana ta następuj wyłącznie w 2 i 3 osobie liczby pojedynczej.
Np.:
ich fahre, du fährst, er fährt, wir fahren, ihr fahrt, sie fahren; ich helfe, du hilfst, er hilft, wir helfen, ihr helft, sie helfen.
W większości przypadków samogłoska e przechodzi w i zaś a w ä.
Do najczęściej spotykanych czasowników z tej grupy należą:
geben (dawać) er gi bt, essen (jeść) erisst, nehmen (brać) er nim mt, sprechen (mówić) er spri cht, sehen (patrzeć, widzieć) er si eht, lesen (czytać) er li est, laufen (biegać) er lä uft.
Patrząc na bezokolicznik nie można rozpoznać, czy dany czasownik ma stały temat, czy też należy do grupy ze zmiennym tematem. W związku z tym, poczynając od tej lekcji, czasowniki ze zmiennym tematem będą oznaczane. Por. słownictwo – vorschlagen, treffen, helfen, fahren.
b.czasowniki, których temat kończy się na:t,d,tm,ffn,chn
W 2 i 3 osobie liczby pojedynczej oraz w 2 osobie liczby mnogiej między tematem a końcówką osobową pojawia się głoska e.
Np.:
arbeiten (pracować) du arbeit-e- st, er arbeit-e- t, ihr arbeit-e- t; atmen (opychać) du atm-e- st, er atm-e- t, ihr atm-e- t; zeichnen (rysować) du zeichn-e- st, er zeichn-e- t, ihr zeichn-e- t.
Wstawka e ułatwia wymowę tych czasowników.
Czasowniki modalne
Do grupy tej należy 6 czasowników. Są to: dürfen – mieć pozwolenie, uprawnienie; können – móc, umieć, potrafić; mögen – lubić; müssen – musieć; sollen – mieć powinność, obowiązek; wollen – chcieć.
Czasowniki modalne odmieniają się wg nieco innych zasad niż pozostałe czasowniki. Por. tabela
dürfen
können
mögen
müssen
sollen
wollen
ich
darf
kann
mag
muss
soll
will
du
darfst
kannst
magst
musst
sollst
willst
er
sie
darf
kann
mag
muss
soll
will
es
wir
dürfen
können
mögen
müssen
sollen
wollen
ihr
dürft
könnt
mögt
müsst
sollt
wollt
sie
dürfen
können
mögen
müssen
sollen
wollen
Sie
Czasowniki te występują w zdaniach na ogół w towarzystwie drugiego czasownika, określającego właściwą czynność, który wówczas przyjmuje zawsze postać bezokolicznika i znajduje się na samym końcu zdania. Np.:
Ich muss viel erledigen. (Muszę pozałatwiać sprawy.)
Du sollst ihm etwas schenken. (Powinieneś/Powinnaś mu coś podarować.)
Er kann heute nicht fahren. (On nie może dzisiaj jechać.)
Czasowniki modalne występują często z man (por. lekcja 2). Np.:
man muss – trzeba, man soll – powinno się, man kann – można.
Uwaga: czasownik mögen poznaliśmy już w lekcji poprzedniej. Pojawił on się tam w formie przypuszczającej – ich möchte. Zmiana trybu spowodowała tu zmianę znaczenia. Por. ich mag – lubię; ich möchte – chciałbym/chciałabym DAS TELEFONGESPRäCH
Celownik – Dativ
Odpowiada na pytanie wem? – komu?
W lekcji drugiej zapoznaliśmy się z rodzajnikami i zaimkiem „kein” w mianow-niku (Nominativ) i bierniku (Akkusativ).
Zobaczymy teraz, jak wyglądają rodzajniki i „kein” w celowniku (Dativ):
liczba pojedyncza
liczba mnoga
r. m.
r. ż.
r. n.
dla wszystkich rodzajów
dem
der
dem
den
einem
einer
einem
—
keinem
keiner
keinem
keinen
Do najważniejszych czasowników, po których używa się Dativu, należą:
antworten (odpowiadać), danken (dziękować), gefallen, er gefällt (podobać się), glauben (wierzyć) gratulieren (gratulować), helfen (pomagać), schmecken (smakować), verzeihen (wybaczać).
Istnieje również pewna grupa czasowników, po których możliwe jest wystąpienie tzw. podwójnego dopełnienia – w celowniku i bierniku. Do najczęściej spotykanych należą: bringen (przynieść), erzählen (opowiedzieć), geben (dać), kaufen (kupić), schenken (podarować), schicken (wysłać), zeigen (pokazać).
Np.:
Ich bringe dem Vater /celownik/ das Handy /biernik/. (Przynoszę ojcu komórkę.)
Sie kauft der Mutter /celownik/ das Geschenk /biernik/. (Ona kupuje matce prezent.)
Wir schicken dem Freund /celownik/ das Telegramm /biernik/. (Wysyłamy przyjacielowi telegram.)
Zaimki osobowe – Personalpronomen
N.
ich
du
er
sie
es
wir
ihr
sie
Sie
ja
ty
on
ona
ono
my
wy
oni
pan
D
mir
dir
ihm
ihr
ihm
uns
euch
ihnen
Ihnen
mnie
tobie
jemu
jej
jemu
nam
wam
im
panu
A
mich
dich
ihn
sie
es
uns
euch
sie
Sie
mnie
ciebie
jego
ją
je
nas
was
ich
pana
Określanie czasu – godziny – die Uhrzeit
Wie spät ist es? – Która godzina?
Um wie viel Uhr? – O której godzinie?
Es ist drei Uhr. – Jest trzecia.
Es ist zehn nach vier (Uhr)./Es ist vier Uhr zehn. – Jest dziesięć po czwartej.
Es ist halb fünf./Es ist vier Uhr dreißig. – Jest wpół do piątej.
Es ist zwanzig vor sechs (Uhr)/Es ist fünf Uhr vierzig. – Jest za dwadzieścia szósta.
Sie steht erst um zehn nach neun (Uhr) auf. – Ona wstaje dopiero dziesięć po dziewiątej.
1.