Piękna Eleanor. Fair Elenor - ebook

PIĘKNA ELEONOR

Wybiła północ; zadrży cicha wieża,

Z mogił powstają umarli; ku bramie

Spieszy zamkowej piękna Eleanor,

Zajrzy do wnętrza: głuchy jęk wśród sklepień.

Z straszliwym krzykiem upadłszy na ziemię,

Do głazów tuli pobladłe policzki.

Niby z grobowca płynie zaduch śmierci;

Naokół cisza, tylko jęk śród sklepień.

Śmierć wypuściła jej rękę; powstawszy

Wśród przerażenia, kroczy, niby upiór,

Szeregiem ciasnych krużganków, rękami

Macając wilgne, lodowate ściany.

Znowu majaki: oto kości wstają

Przed jej oczyma, szczerzące się czaszki

I śmierć w całunie; i znów słyszy jękiFAIR ELEANOR

The bell struck one and shook the silent tower;

⁠The graves give up their dead: fair Eleanor

Walk'd by the castle-gate, and looked in:

A hollow groan ran thro' the dreary vaults.

She shriek'd aloud, and sunk upon the steps,

On the cold stone her pale cheek. Sickly smells

Of death, issue as from a sepulchre,

And all is silent but the sighing vaults.

Chill death withdraws his hand, and she revives;

Amazed she finds herself upon her feet,

And, like a ghost, thro' narrow passages

Walking, feeling the cold walls with her hands.

Fancy returns, and now she thinks of bones

And grinning skulls, and corruptible death

Wrapt in his shroud; and now fancies she hears