- Książki Książki
- Podręczniki Podręczniki
- Ebooki Ebooki
- Audiobooki Audiobooki
- Gry / Zabawki Gry / Zabawki
- Drogeria Drogeria
- Muzyka Muzyka
- Filmy Filmy
- Art. pap i szkolne Art. pap i szkolne
O Akcji
Akcja Podziel się książką skupia się zarówno na najmłodszych, jak i tych najstarszych czytelnikach. W jej ramach możesz przekazać książkę oznaczoną ikoną prezentu na rzecz partnerów akcji, którymi zostali Fundacja Dr Clown oraz Centrum Zdrowego i Aktywnego Seniora. Akcja potrwa przez cały okres Świąt Bożego Narodzenia, aż do końca lutego 2023.się okres regencji, jednakże ekspansja Gurkhów nie ustawała - w tym okresie zostały zdobyte ostatecznie królestwa Chaubisi. W 1785 roku, po śmierci regentki Rajendry Laxmi, władzę objął syn Prithvinarayana Shaha, Bahadur Shah. Dziesięć lat jego panowania, jak pisze Stiller, stanowiło złoty okres unifikacji Nepalu. Od tego czasu Nepal przestał być mało znaczącym państewkiem, stając się poważną siłą na subkontynencie indyjskim. W niecałą dekadę Bahadur Shah podbił nie tylko zachodnie ziemie Nepalu, lecz również rejon Kumaonu, będąc jednocześnie zmuszony do obrony kraju przed chińską inwazją. W latach 1794-1804 wydarzenia wewnętrzne na dworze w Kathmandu zahamowały ekspansję terytorialną Nepalu. Dopiero w 1804 roku Amar Singh Thapa, jeden z najzdolniejszych generałów na dworze nepalskim, podjął przerwane dzieło swoich poprzedników, atakując i zajmując Garhwal. Plany podboju Kaszmiru nie zostały zrealizowane po czteroletnim, nieudanym oblężeniu fortu Kangra. W 1809 roku posiadłości królestwa Nepalu rozciągały się od rzeki Sutlej na zachodzie do rzeki Tista na wschodzie, granicząc z poważnie okrojonym Sikkiem, któremu Gurkhowie odebrali zachodnie posiadłości. W końcu XVIII wieku najpoważniejszym zagrożeniem dla Nepalu była wojna, którą stoczył z chińskim korpusem ekspedycyjnym, a która zaczęła się od starć nepalsko-tybetańskich. Przyczyną były przede wszystkim kwestie sporne związane z tradycyjnym biciem przez Nepal monet przeznaczonych dla Tybetu. Ponadto Nepalczycy, znajdując się w fazie gwałtownej ekspansji terytorialnej we wszystkich kierunkach, spoglądali z zainteresowaniem na bogate, a słabo bronione klasztory tybetańskie. Wojna wybuchła w 1788 roku, oddziały tybetańskie szybko pobito, a Tybet zmuszono do płacenia rocznej daniny w wysokości 50 tys. rupii. W 1791 roku Tybet zaprzestał płacenia daniny i Nepalczycy znów zaatakowali. Zajęli przełęcz Kuti i złupili bogaty klasztor w Digarchy. Na prośbę dalajlamy cesarz Chin wysłał przeciw nim 10-tysięczną armię. W czerwcu 1792 roku, w miejscowości Rasuwa, wojska chińskie przekroczyły granicę Nepalu i posuwały się powoli na południe wzdłuż wąwozu rzeki Trisuli, nie mogąc ze względu na teren wykorzystać w pełni swojej przewagi liczebnej. Do decydującej bitwy tej wojny doszło ostatecznie pod Dhaibang, nad brzegiem rzeki Betrawati. Gurkhowie z powodzeniem obronili swoje pozycje, a obie strony doszły ostatecznie do porozumienia i 30 września 1792 roku zawarto pokój. Porozumienie przewidywało , że Chiny przyjdą Nepalowi z pomocą w razie napaści nań innego państwa, a Nepal co pięć lat będzie wysyłał do Pekinu misję ,,z prezentami"16. W tym samym czasie rząd nepalski zdecydował się na zawarcie traktatu handlowego z Kompanią Wschodnioindyjską. Został on podpisany 1 marca 1792 roku, kiedy wojska chińskie koncentrowały się u granicy Nepalu. Ze strony nepalskiej było to głównie pociągnięcie taktyczne, mające na celu zyskanie przychylności Brytyjczyków w nadchodzącej wojnie z Chinami, a przynajmniej zapewnienia sobie ich neutralności. W okresie późniejszym Nepalczycy konsekwentnie nie realizowali postanowień traktatu, izolując się od wpływów brytyjskich17. Po kilku latach chaosu politycznego, do którego doszło w Nepalu w wyniku walki o władzę kilku frakcji politycznych, ostatecznie zdołała ją uchwycić frakcja Thapa, po wyeliminowaniu swoich wrogów, rodziny Pande. W ten sposób, od 1804 do 1836 roku premierem Nepalu był Bhim Sen Thapa. Był on pierwszym na długiej liście premierów, którzy niemal bez przerwy, aż do 1950 roku, sprawowali władzę w Nepalu. Od początku XIX wieku rola króla przez cały czas zmniejszała się, rola premiera natomiast rosła. Sprzyjał temu w okresie początkowym fakt, że królowie umierali młodo, a zatem wyjątkowa rola przypadała regentkom i mianowanym przez nie premierom, którzy na ogół byli królewskimi faworytami. W okresie rządów rodziny Rana (1846-1950), król stał się już tylko figurantem politycznym, pomimo że czczono go jako wcielenie boga Wisznu. Przedstawiciele rodu Thapa obsadzili wszystkie najważniejsze stanowiska w armii i administracji. Konkurenci byli najczęściej szybko i skutecznie eliminowani. Nie ulega wątpliwości, że Bhim Sen Thapa był chyba najwybitniejszym politykiem, jakiego wydał Nepal w całym XIX i znacznej części XX wieku. Przez 32 lata sprawowania władzy, w epoce kiedy jedno państwo indyjskie po drugim trafiało w skład imperium brytyjskiego, potrafił utrzymać niezależność Nepalu. Najpoważniejszy dla Nepalu kryzys przypadł na lata 1814-1816, kiedy toczył wojnę z wojskami Kompanii Wschodnioindyjskiej. W pierwszej dekadzie XIX wieku Nepal osiągnął apogeum swojej siły wojskowej. Dalsza ekspansja na zachód, wschód i północ została jednak zatrzymana przez Sikhów, Sikkim i wojska chińsko-tybeta
Szczegóły | |
Dział: | Ebooki pdf, epub, mobi, mp3 |
Kategoria: | historia, powszechna XX wiek |
Wydawnictwo: | Dialog |
Rok publikacji: | 2020 |
Język: | polski |
Zabezpieczenia i kompatybilność produktu (szczegóły w dziale POMOC): | *Produkt jest zabezpieczony przed nielegalnym kopiowaniem (Znak wodny) |
Zaloguj się i napisz recenzję - co tydzień do wygrania kod wart 50 zł, darmowa dostawa i punkty Klienta.