Niniejsza praca jest próbą zbadania obrazu Hannibala istniejącego w literaturze antycznej. Obraz ten można podzielić na trzy podobrazy. Hannibal dla Rzymian jest przede wszystkim Punijczykiem, następnie wrogiem i w dalszej kolejności wodzem. Nacechowanie poszczególnych etapów postrzegania zmienia się od negatywnego po wręcz pozytywny. Hannibal jako Punijczyk opisany w rozdziale pierwszym Hannibal Poenus to obcy, spadkobierca Fenicjan, przeciwieństwo typowego Rzymianina, obdarzony zestawem cech kontrastujących z rzymskimi. Ważne jest tu rozróżnienie między negatywnym terminem Punijczyk, a całkiem neutralnym i w niektórych kontekstach wręcz pozytywnym Kartagińczyk. Ten fragment obrazu Hannibala został poddany największej typizacji i podatny był na wszelkie manipulacje. Hannibal-wróg omówiony w rozdziale drugim Hannibal hostis to człowiek okrutny i budzący strach, bardzo często wykorzystywany jako retoryczne exemplum. Podobraz wodza zanalizowany w rozdziale trzecim Hannibal dux bazuje zaś na roztropności, przemyślności i doświadczeniu, co często stanowiło podstawę porównania z Hannibalem, pełniącego zazwyczaj funkcję laudacyjną. Owe porównania stanowią osobną kategorię, budującą obraz Kartagińczyka, w ramach której można wyróżnić koncept Hannibal Romanus czy też novus Hannibal, przedstawioną w rozdziale czwartym Alter Hannibal. Obraz Hannibala różni się w zależności od rodzaju literatury – poezja posługiwała się swobodniej niż historiografia osobą Kartagińczyka – oraz czasu powstania. U schyłku republiki akcentowano podobraz wroga, w czasach Augusta Punijczyka, a w epoce cesarstwa wodza. Praca adresowana jest do osób zainteresowanych historią i literaturą starożytną – filologów klasycznych i historyków starożytności.

TematykaHistoria Archeologia

AutorzyPatrycja Matusiak

WydawnictwoWydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego

Rok wydania2015

ISBN978-83-8012-758-6