Millennium tom 5: Mężczyzna, który gonił swój cień – ebook
Opis
Lisbeth Salander, dziewczyna, która igrała z ogniem, nigdy w pełni nie odkryła, kto stał za koszmarem jej dzieciństwa. Gdy Holger Palmgren opowiada jej o starych dokumentach, Lisbeth czuje, że nareszcie ma szansę poznać całą prawdę o machinie, która zniszczyła jej rodzinę. Jednak im bliżej jest rozwiązania tajemnicy, tym większe grozi jej niebezpieczeństwo. Wraz z Mikaelem Blomkvistem dotrze tam, gdzie szaleństwo naukowca i brutalne nadużycia władzy splotły się w jedno. Nie wszyscy wyjdą z tego cało.
Mężczyzna, który gonił swój cień, piąta książka w serii Millennium, to złożona i wciągająca powieść osnuta wokół kwestii honoru, tajemnic badań genetycznych i zaawansowanych ataków hakerskich – współczesnego sposobu prowadzenia wojny. To także wyjaśnienie zagadki, skąd się wziął i co oznacza słynny tatuaż ze smokiem.
Opinie o produkcie
1 - 3 z 3 opinii
- /2017-10-06
Wiadomo, że mistrz jest tylko jeden ale uważam, że jego następca świetnie daje sobie radę i rośnie w siłę. Zdecydowanie lepsza od poprzedniej części, choć i ta zła nie była. Ja się zaczytałam i zatraciłam. Świetnie skonstruowana powieść, Lisbeth gra w niej główną rolę, Mikael tym razem trochę w cieniu, co w tym przypadku było jak najbardziej uzasadnione. Lisbeth dociera do prawdy o swoim dzieciństwie, poznajemy również odpowiedź, co kryje się za jej tatuażem. Oczywiście droga do prawdy nie jest usłana różami, wręcz przeciwnie, jest cholernie wyboista i niebezpieczna, giną ludzie.Otwarte zakończenie nasuwa przypuszczenie, że będzie kontynuacja. Cóż, ja nie mam nic przeciwko temu :)
- /2017-09-15
Zdecydowanie najsłabsza książka z cyklu Millenium. Ocena dostateczna i tak trochę na wyrost. Akcji starczyło na 1/5 książki, reszta to, niestety, nudy. Może jeszcze nie zniechęciła do zakupu ewentualnej następnej, ale kolejna tak słaba i z mojej strony będzie koniec.
- /2017-09-15
No cóż, jest to pozycja z dolnej strefy stanów średnich skandynawskich kryminalnych sensacji. Czytało mi się ją nieco lepiej niż poprzednie dzieło Lagercrantza. Ale zastrzeżenia mam podobne. Najważniejsze to oczywiście nieszczęsny pomysł uzurpowania sobie praw do spuścizny po Stiegu Larssonie, spłaszczenie postaci dwojga głównych bohaterów, przede wszystkim Lisbeth Salander, a także relacji między nią i Mikaelem Blomkvistem.
Jest to opowieść, a właściwie dwie historie na siłę połączone osobami bohaterów, każda o tematyce dość modnej we współczesnej tzw. postępowej literaturze. Jeden wątek ociera się o wykorzystywanie nauki w eksperymentach na ludziach, a konkretnie, na bliźniakach wychowywanych w krańcowo różnych środowiskach. Drugi wiąże się ze zniewoleniem dziewcząt w radykalnych islamskich rodzinach.
Owszem, każda z tych historii została nieźle wymyślona, łącznie z postaciami w nich występującymi. Gdyby jeszcze były lepiej opisane! Szwankuje, moim zdaniem, prawie wszystko, kompozycja, dramaturgia, logika, wiarygodność, język. Niewiele w tej książce z atmosfery oryginalnej trylogii, szczególnie z jej najlepszego, pierwszego tomu.
1 - 3 z 3 opinii
