Kuba Wojewódzki Nieautoryzowana autobiografia

Kobieta, która zmieniła oblicze kryminalistyki

Morderstwo, samobójstwo czy nieszczęśliwy wypadek? Pod koniec XIX wieku w Stanach Zjednoczonych ustalaniem przyczyn nagłych zgonów zajmowali się koronerzy bez odpowiedniego przygotowania, z zawodu rzeźnicy, piekarze lub aptekarze. Często na skutek ich błędnych orzeczeń przestępcy unikali kary, a skazywano niewinnych. Zmieniła to jedna osoba – Frances Glessner Lee, zwana matką współczesnej kryminalistyki.

Lee, urodzona w 1878 roku, była dziedziczką ogromnej fortuny. Choć oczekiwano od niej głównie brylowania na salonach, to dochodzenie przyczyn gwałtownych śmierci stało się dziełem jej życia. Zasłynęła jako twórczyni dioram – miniaturowych domków, które wyglądają czarująco, póki nie dojrzy się makabrycznych detali: wywróconego krzesła, zakrwawionej kołdry czy ciał na podłodze. Te precyzyjnie wykonane makiety, które wprowadzono jako narzędzia szkoleniowe dla śledczych policji, pozostają w użyciu do dziś.

Bruce Goldfarb odkrywa przed nami koleje losu Lee, silnej i ambitnej kobiety, która dzięki swojej determinacji doprowadziła do powstania Zakładu Medycyny Sądowej na Harvardzie. To barwna opowieść o narodzinach kryminalistyki i jej wyjątkowej prekursorce.

„Gdy po raz pierwszy usłyszałem o modelach przedstawiających miejsca brutalnych zbrodni, bardzo mnie to zaintrygowało. Wyglądały jak upiorne domki lalek rodem z powieści Edgara Allana Poe. 18 zbrodni w miniaturze to historia kobiety, która nie tylko stworzyła te dioramy, lecz także wpłynęła na profesjonalne wykorzystanie medycyny sądowej w praktyce śledczej. Bardzo ciekawa lektura”.
Jan Gołębiowski, psycholog kryminalny, profiler, biegły sądowy

„Ta biografia to prawdziwe odkrycie. Frances Glessner Lee wprowadziła amerykańską medycynę sądową w epokę nowoczesnej nauki”.
„Kirkus Review”

„Porywający portret feministycznej bohaterki oraz pionierki kryminalistyki”.
„Booklist”

„Goldfarb otwiera nam oczy na przełomową rolę, jaką odegrała dziedziczka Frances Glessner Lee w rozwoju naukowego badania przestępczości (...). Wielbiciele serialu CSI: Kryminalne zagadki będą zachwyceni”.
„Publishers Weekly”

Bruce Goldfarb jest amerykańskim dziennikarzem, publikującym m.in. w „Washington Post”, „USA Today”, „American Archaeology” i „ American Health”. Przez wiele lat pracował jako asystent naczelnego lekarza sądowego stanu Maryland, a potem jako jego rzecznik prasowy. 18 zbrodni w miniaturze to jego debiut literacki.

Tom zawiera 162 listy Anny i Jarosława Iwaszkiewiczów z lat 1944–1950 i obejmuje całą zachowaną korespondencję z tego okresu. Pierwszy powojenny tom jest kontynuacją edycji listów z lat 1922–1939. Tom został przygotowany do druku przez znakomitą znawczynię epistolografii Iwaszkiewiczów ­– Ewę Cieślak, edytorkę korespondencji międzywojennej. Lata wojny Iwaszkiewiczowie spędzili na Stawisku, dopiero w jej końcowych miesiącach i zaraz po zakończeniu działań wojennych powrócili do tradycji stałego pisania do siebie w czasie wyjazdów związanych z zawodowymi i rodzinnymi obowiazkami.
Ten tom jest pierwszym z planowanej do wydania pełnej korespondencji z lat 1944–1979, dokumentujacej życie rodzinne, domowe, artystyczne i literackie jednego z najlepszych polskich pisarzy XX wieku, aktywnego społecznie w Polsce i zaangażowanego w różne przedsięwzięcia europejskie. Listy pokazują uczucia łączące Iwaszkiewiczów i charakter ich związku, który trwał 57 lat. Portretują nie tylko Jarosława, ale i Annę, osobę uzdolnioną artystycznie i literacko, a jednocześnie konkretną, praktyczną, zajmującą się tłumaczeniami literackimi, domem i gospodarstwem. Wątki ukazujące aktywny udział Jarosława Iwaszkiewicza w powojennym życiu literackim i społecznym Polski, z narzuconym jej ustrojem politycznym, ujawniają konteksty ważne dla zrozumienia nastrojów i procesów społecznych tego czasu, a także pomagają lepiej poznać i rozumieć twórczość Iwaszkiewicza. Jak napisała prof. Grażyna Borkowska: „Już dla samej historii małżeńskiej, okraszonej tysiącem drobiazgów z życia wziętych, korespondencja ta jest warta publikacji”. W „Listach” pojawia się cała plejada pisarzy, muzyków i działaczy – z kraju, emigracji i z zagranicy, bliższych i dalszych znajomych obojga Iwaszkiewiczów – aktywnych w różnych sferach krajowego i międzynarodowego życia artystyczno-literackiego. Znaczna część korespondencji dotyczy także podróży obojga małżonków.
W korespondencji nie dokonano żadnych skrótów. Publikacja jest opatrzona licznymi przypisami, ułatwiającymi zrozumie¬nie intencji autorów, kontekstów towarzyskich, rodzinnych, politycznych czy literackich oraz przybliżającymi pewne wydarzenia kulturalne i polityczne, a także dyskusje literackie.

Jeden z najlepszych piłkarzy w historii. Bohater pokolenia zakochanego w futbolu totalnym. Mistrz Europy z 1988 roku, gwiazda Ajaxu i Milanu. Trzykrotny zdobywca Złotej Piłki. Napastnik, który osiągnąłby jeszcze więcej, gdyby nie kontuzja, która sprawiła, że przedwcześnie musiał powiedzieć sobie stop. Koniec. Basta.



Od lat Marco van Basten pozostawał wielką tajemnicą. Inteligentnym, elokwentnym, ale też niewzruszonym i pozbawionym emocji człowiekiem. Kimś, kto najwyraźniej nie miał ochoty obnażać się publicznie. Aż do teraz.



Co sądzi o Silvio Berlusconim i kolegach z szatni? Jakie tak naprawdę były jego relacje z Johanem Cruyffem? Dlaczego nie chciał Leo Benhakkera na stanowisku selekcjonera? Co zrobił, gdy dowiedział się, że ma do zapłacenia niemal 33 miliony Euro podatku?



„Basta” to szczera i bezkompromisowa autobiografia holenderskiego piłkarza. Książka o jego młodości, tragicznej śmierci przyjaciela i skomplikowanych relacjach z ojcem. O szalonej karierze we Włoszech i kulisach gry w reprezentacji. O bolesnym zakończeniu kariery i odnajdywaniu się w nowej rzeczywistości.



„Może to oznaka dojrzałości, albo też spokoju, ponieważ skończyła się moja kariera piłkarska. Nie mam pojęcia. Czuję jednak, że to doskonały moment, by opowiedzieć o sobie. Z mojej własnej perspektywy. Moją prawdę. Coś, czego jeszcze nigdy nie opowiadałem. Nie oszczędzę nikogo. A już na pewno nie siebie samego. Przyszedł czas”.



*****



„Jeszcze przez trzy lata próbowałem wszystkiego, żeby wrócić do formy. Naprawdę wszystkiego. Daleko poza granicą bólu. Ale przestałem. Co więcej, w końcu doszło do tego, że cieszyłem się, kiedy udało mi się bez bólu wyjść do piekarni po chleb. To był prawdziwy cios. Wszystko, o czym marzyłem, się skończyło”.



Trzykrotny zdobywca Złotej Piłki. Piłkarz Roku FIFA w 1992. Trzykrotny zdobywca Pucharu Europy, dwukrotny zdobywca Superpucharu UEFA, mistrz Europy z holenderską jedenastką w roku 1988 i niezliczoną ilość razy zdobywca mistrzostwa kraju zarówno w barwach Ajaxu, jak i AC Milan. Marco van Basten to jeden z największych piłkarzy wszech czasów, ale dla wielu pozostawał wielką tajemnicą, kimś, kto najwyraźniej nie miał ochoty obnażać się publicznie.



Inteligentny, o analitycznym umyśle, elokwentny lecz na zewnątrz niewzruszony, jakby wręcz pozbawiony emocji. „Może to oznaka dojrzałości, albo też spokoju, ponieważ skończyła się moja kariera piłkarska. Nie mam pojęcia. Czuję jednak, że to doskonały moment, by opowiedzieć o sobie. Z mojej własnej perspektywy. Moją prawdę. Coś, czego jeszcze nigdy nie opowiadałem. Gdzie będę mógł pokazać, jak było naprawdę. Nie oszczędzę nikogo. A już na pewno nie siebie samego. Przyszedł czas”.



Książka Basta to surowa, szczera, ale przede wszystkim bezkompromisowa autobiografia Marco van Bastena. Wszystko o jego młodości, skomplikowanej sytuacji rodzinnej, jego karierze – szaleństwie występów we Włoszech, tytule mistrza Europy z 1988, nieudanym mundialu z 1990 – jego relacji z Johanem Cruijffem, bolesna opowieść o kontuzji kostki, problemach finansowych, niezliczonych sukcesach i równie licznych porażkach.

Bywały czasy, kiedy świętych ogłaszano w kilka lat po ich śmierci i w ten sposób stawali się oni świadkami działalności Boga już w swoim pokoleniu. Oddalenie dat beatyfikacji lub kanonizacji od dat śmierci oddala świętych od życia. Beatyfikacja stu ośmiu Męczenników Polskich, zamordowanych za wiarę przez Niemców w czasie II Wojny Światowej, nastąpiła wprawdzie ponad pół wieku po ich śmierci, jednak żyje jeszcze wielu ludzi, którzy ich znali. Wśród tych beatyfikowanych jest, niestety tylko, nieliczna grupa ludzi świeckich, a w niej Stanisław Starowieyski. Żyje jeszcze dwoje z jego sześciorga dzieci, bratankowie (do których należy piszący ten tekst) a także bratanice oraz wnuki i prawnuki. O nim właśnie, o moim Stryju-męczenniku, pragnę napisać tych kilka słów.
ks. prof. Marek Starowieyski?

Mówi się, że Bogowie nie umierają nigdy. Oznacza to, że ich dzieło zawsze pozostaje w umysłach ludzi.
Profesora Zbigniew Religa i jego dzieło, a szczególnie jego pierwsza w Polsce udana operacja przeszczepu serca u człowieka, to dokonanie, które nadal wzbudza podziw i szacunek.
Szczególnie w kontekście tego, ile musiał przejść ten bohater w siermiężnych czasach PRL-u, aby do tej operacji w zaściankowej Polsce mogło dojść. Ile nerwów, stresu, bezsilności, walki z władzą i głupotą „małych ludzi” musiał pokonać młody lekarz – Zbigniew Religa – wiedział tylko on.
I o tych czasach, zmaganiach, frustracjach, walce ze swoimi słabościami jest ta książka.
Autorka książki CZŁOWIEK Z SERCEM NA DŁONI wydanej w serii Bogowie nie umierają nie była pacjentką Profesora Zbigniewa Religi, ale wśród pacjentów była i jej matka, i jej przyjaciele. Książka ta powstała jako podziękowanie wielkiemu Polakowi - Zbigniewowi Relidze - za jego serce dla chorych. A jednocześnie to fascynująca i odważna powieść o poświęceniu jednego człowieka dla ratowania życia wielu ludzi. Zapraszam do lektury.

Sir Winston Leonard Spencer Churchill urodził się w imperium brytyjskim, a zmarł w Wielkiej Brytanii, w jednym z państw europejskich. Za życia został odznaczony 37. orderami i medalami, 11. doktoratami honoris causa, a także innymi tytułami. Niemal na całym świecie znaleźć można mnóstwo jego pomników czy popiersi w urzędowych gmachach lub w parkach.
Churchill wygrywał w Wielkiej Brytanii wszystkie plebiscyty na człowieka naj – najlepszego brytyjskiego premiera w XX wieku, największego Brytyjczyka wszech czasów. W czasie dyskusji, sporów i awantur o brexit wystarczyło, aby jeden z działaczy laburzystowskich powołał się na niego, by na dobre kilka dni zapomniano o Unii Europejskiej, a mówiono jedynie o tym, kim był Winston Churchill.
Dla miłośników historii natomiast nazwisko Churchilla jest nieustannie nośne i wzbudza wielkie emocje. Książka, którą oddajemy czytelnikowi, jest opowieścią o wielkim mężu stanu, wybitnym polityku, nobliście i człowieku żyjącym w niezwykle ciekawych czasach.

Winston Churchill słynął z błyskotliwego umysłu i nietuzinkowego poczucia humoru, przez co był często tematem anegdot.
Pewnego razu lady Astor, której awersja do Winstona była powszechnie znana, przebywała z wizytą u stryjecznego brata Churchilla w Blenheim, gdzie niespodziewanie zjawił się Winston. Oczywiście doszło do awantury. Nancy w pewnym momencie wybuchła: „Gdybym była twoją żoną, podałabym ci kawę z trucizną”. „A gdybym ja był twoim mężem, natychmiast bym to wypił” – odparł spokojnie Churchill.
[Fragment książki]