Siwy dym – ebook
Opis
Europa, połowa XXI wieku. Mniej więcej. Polski, jaką znamy, już nie ma. Jest kilka Polsk, a każda inna. Unia Europejska przeszła do historii, a w jej miejscu powstała nowa, radykalna organizacja. Inne kraje regionu dryfują ku własnemu, często dość przerażającemu przeznaczeniu.
Po Europie Wschodniej krąży tajemniczy Siwy Dym, którego zagadkowość przyciąga naukowców i zblazowanych slawskłaczy. To wszystko próbuje opisać, rozgryźć i przeżyć Marcin Szreniawa, dziennikarz wojenny, agent i cyngiel z bożej łaski, przejawiający nieodpartą skłonność do silnych kobiet i mocnych używek. Los rzuca go od Bałkanów po Rosję, a on z każdej misji wraca z kolejnymi duszami na sumieniu.
W „Siwym Dymie” Ziemowit Szczerek stworzył futurystyczną wizję Europy, która popada w coraz większy chaos. Ojcami chrzestnymi tej powieści mogliby być Philip K. Dick i Witold Gombrowicz. Jeden podarował narkotykową wizyjność i bezkres wyobraźni, drugi – wyczulenie na absurdy polskości.
Opinie o produkcie
1 - 1 z 1 opinii
- /2018-08-27
Szczerkowa wizja przyszłości (n)Europy
To akurat na wakacje taka książka jest. O podróżach różnych i podobnych takich tam. Tyle że w przyszłości. W przyszłości, w której nie ma Polski, są Polski. Nie ma UE, ale jest twór anarchistów tak bardzo anarchistycznych, że w swych zapędach nie różnią się w zasadzie on narodowców z Polsk. Czy też innych krajów, bo wszędzie przecież są narody. Straszna trochę ta wizja szczerkowa, tym bardziej że realna. Co ciekawe autor buduje ten krajobraz przyszłości dość szczegółowo. Opisuje architekturę, kulturę, sztukę, protesty, poglądy — wszystkie aspekty życia narodu. Choćby dla samej tej wizji warto przeczytać.
No ale jest jeszcze siwy dym. Element mistyczno-fantastyczny, dodający książce kompletnie nowy wymiar. Siwy dym, niby coś kompletnie chaotycznego i burzącego ustalony porządek świata, a jednak czasem sprawiający wrażenie bardziej uporządkowanego niż świat realny. Bardzo podobał mi się fragment w którym główny bohater, kiedy zaczyna robić syf w dymie, zostaje z niego wykopany, wcześniej jeszcze w dymie obijają mu twarz. I było za co.
No i narracja, jest jeszcze narracja. Narracja w bardzo przypomina reportaż w stylu gonzo. Podróżujemy po świcie razem z narratorem w jednym wielkim ciągu neo-narkotykowym, alkoholowym, vr-owym czy jakim tam jeszcze. Są niby rzeczy, które dzieją tam naprawdę, ale te są jeszcze bardziej nierealne. Bohater na przemian jest, reporterem wojennym, agentem ruchu oporu, badaczem siwego dymu, lub też przemierza Polski jak Mickey i Mallory Knox przemierzali stany. Zresztą bohater Szczerka stany wszelakie też przemierza, ale o tym chyba wspominałem.
Warto zagłębić się nad szczerkową wizją. Poznać ją i obdarzyć pewną refleksją. Na którykolwiek z tematów.
1 - 1 z 1 opinii
