Ebook Każdy kęs ma znaczenie mobi,epub

jał obron­ny or­ga­ni­zmu, przy każ­dej drob­no­st­ce się­ga­my po leki. W roku 2000 sta­ty­stycz­ny miesz­ka­niec Pol­ski ku­pił 38 opa­ko­wań le­karstw - wy­prze­dzi­li nas w tym okre­sie tyl­ko Fran­cu­zi i Ame­ry­ka­nie. W 2007 roku w Pol­sce na le­kar­stwa za­re­zer­wo­wa­nych było 27 mi­liar­dów zło­tych, prze­kro­czy­li­śmy tę kwo­tę z na­wiąz­ką (In­sty­tut Le­ków 2002, 2008). Te­raz je­ste­śmy w unij­nej czo­łów­ce. W 2013 roku na­by­li­śmy nie­mal 1,2 mi­lio­na opa­ko­wań le­ków na re­cep­tę, co dało nam 4. miej­sce w Unii Eu­ro­pej­skiej, za­raz po Fran­cji, Gre­cji i Wło­szech (mię­dzy­na­ro­do­we dane IMS He­alth). W 2015 roku ku­pi­li­śmy aż 70 mi­lio­nów opa­ko­wań pre­pa­ra­tów prze­ciw­bó­lo­wych. Wśród dzie­ci w wie­ku 1-6 lat, któ­re otrzy­my­wa­ły leki, an­ty­bio­ty­ki bra­ła po­nad po­ło­wa z nich, a leki na aler­gię - po­nad 20%. Z ba­dań an­kie­to­wych wy­ni­ka, że 74% osób de­kla­ru­je re­gu­lar­ne ku­po­wa­nie le­ków bez re­cep­ty. Jed­nym z po­wo­dów tak wy­so­kiej kon­sump­cji le­ków jest co­raz ła­twiej­szy do­stęp do nich. Bez pro­ble­mu moż­na je ku­pić nie tyl­ko w ap­te­kach, ale rów­nież w kio­skach, skle­pach spo­żyw­czych, przy ka­sie w su­per­mar­ke­cie czy na sta­cji ben­zy­no­wej. Re­kla­ma le­ków jest co­raz bar­dziej na­chal­na. Każ­dy mały Ja­sio wie, co mama po­win­na za­ży­wać na de­pre­sję. Nic dziw­ne­go: w cią­gu 18 lat licz­ba re­klam pro­duk­tów zdro­wot­nych i le­ków bez re­cep­ty w te­le­wi­zji i ra­diu wzro­sła dwu­dzie­sto­krot­nie, z 8 ty­się­cy prze­ka­zów w 1997 roku do pra­wie 168 ty­się­cy w 2015 roku (ra­port Kra­jo­wej Rady Ra­dio­fo­nii i Te­le­wi­zji, 2015), do tego do­cho­dzą re­kla­my in­ter­ne­to­we i pra­so­we. Na­ukow­cy i le­ka­rze co­raz czę­ściej biją na alarm: od cza­su znie­sie­nia ko­niecz­no­ści po­sia­da­nia re­cep­ty na leki prze­ciw­bó­lo­we z gru­py NLPZ (nie­ste­ro­ido­wych le­ków prze­ciw­za­pal­nych), gwał­tow­nie wzra­sta czę­sto­tli­wość wy­stę­po­wa­nia prze­wle­kłej nie­wy­dol­no­ści ne­rek i groź­nych uszko­dzeń wą­tro­by. Po­cząt­ko­wo za­ży­wa­my leki naj­czę­ściej z po­wo­du cho­ro­by pod­sta­wo­wej, a póź­niej do­cho­dzą leki na le­cze­nie skut­ków ubocz­nych pro­wa­dzo­nej te­ra­ i tak się to za­czy­na. Żad­na cho­ro­ba zwią­za­na z za­bu­rze­nia­mi prze­mia­ny ma­te­rii nie po­ja­wia się z dnia na dzień. Przez dłu­gie lata or­ga­nizm wy­sy­ła sy­gna­ły ostrze­gaw­cze, któ­rych czę­sto nie po­tra­fi­my pra­wi­dło­wo od­czy­tać lub któ­re lek­ce­wa­ży­my, li­cząc na ustą­pie­nie ob­ja­wów. W la­tach trzy­dzie­stych cho­ro­by prze­wle­kłe były przy­czy­ną 50% zgo­nów, obec­nie sza­cu­je się, że śmier­tel­ność z tego po­wo­du wy­no­si po­wy­żej 95%. Tak gwał­tow­ny roz­wój cho­rób cy­wi­li­za­cyj­nych do­pro­wa­dził w ostat­nim trzy­dzie­sto­le­ciu do zwięk­sze­nia tem­pa ba­dań nad ukła­dem od­por­no­ścio­wym. Roz­wój fi­zy­ki i che­mii, mi­kro­bio­lo­gii, cy­to­lo­gii i im­mu­no­lo­gii przy­naj­mniej czę­ścio­wo po­zwo­lił zro­zu­mieć prze­mia­ny za­cho­dzą­ce na po­zio­mie je­lit i każ­dej ko­mór­ki, dzię­ki któ­rym moż­na wy­ja­śnić wie­le pro­ce­sów bio­lo­gicz­nych. Człowiek - mechanizm biologiczny czy żywy system Leczyć może tylko lekarz, pomagać może każdy Do­mi­nu­ją­ca pra­wie we wszyst­kich cy­wi­li­zo­wa­nych kra­jach me­dy­cy­na Za­cho­du li­czy za­le­d­wie 300 lat. Jej po­cząt­ki się­ga­ją XVI wie­ku, kie­dy fla­mandz­ki le­karz An­dre­as Ve­sa­lius wy­ko­nał pierw­sze ba­da­nia ana­to­micz­ne. Oko­ło 100 lat póź­niej An­glik Wil­liam Ha­rvey opi­sał krą­że­nie krwi i funk­cje ser­ca, a w 1666 roku Ho­len­der An­ton van Le­eu­wen­ho­ek zbu­do­wał pierw­szy mi­kro­skop, da­jąc pod­wa­li­ny mi­kro­bio­lo­gii. Na­kła­da­ją­ca się na te suk­ce­sy fi­lo­zo­ficz­na teo­ria me­cha­ni­zmu i du­ali­zmu Kar­te­zju­sza przy­czy­ni­ła się do stwo­rze­nia idei czło­wie­ka jako cia­ła-ma­szy­ny, w któ­rej po raz pierw­szy od­izo­lo­wa­no umysł. Nie­speł­na wiek póź­niej Iza­ak New­ton kon­cep­cję tę po­parł ma­te­ma­tycz­ną pod­bu­do­wą, stwa­rza­jąc trwa­ły wzo­rzec w na­uce na na­stęp­ne wie­ki. Po­stęp ten, w któ­rym nie uwzględ­nia­no wia­ry w zna­cho­rów, wiedź­my i cza­ry, stwo­rzył pod­sta­wy do wiel­kich od­kryć me­dyc