Przebudzenie ebook

Eliza Segiet „Przebudzenie”

Copyright © by Eliza Segiet, 2021

Copyright © by Wydawnictwo Psychoskok Sp. z o.o. 2021

Wszelkie prawa zastrzeżone. 

Żadna część niniejszej publikacji nie

 może być reprodukowana, powielana i udostępniana 

w jakiejkolwiek formie bez pisemnej zgody wydawcy.

Redaktor prowadząca: Wioletta Jankowiak

Korekta: „Dobry Duszek”

Projekt okładki: Jakub Kleczkowski, Piotr Karczewski

Fotografia na okładce: Piotr Karczewski

Skład epub, mobi: Kamil Skitek

ISBN: 978-83-8119-865-3

Wydawnictwo Psychoskok Sp. z o.o.

ul. Spółdzielców 3, pok. 325, 62-510 Konin

tel. (63) 242 02 02, kom. 695-943-706

http://www.psychoskok.pl/http://wydawnictwo.psychoskok.pl/ e-mail:[email protected]

Bez podziału

Pamięci Pabla O’Higginsa

W drodze do wolności

nie ma miejsca na zło.

Ono jest zbędne.

Cel można osiągnąć

udając,

że nie zauważamy wrogów.

Widząc i nie reagując,

zamysł staje się realny.

Harmonia

potrzebuje zrozumienia,

a każdy

ma prawa i obowiązki

– Wolność dla świata,

– Szacunek

bez segregacji – dla każdego.

Barwa

To nie gra w kolory,

każdy wie, że

zielone znaczy: Wolna droga,

żółte – Uwaga! Niebezpieczeństwo!

Czerwone – Stop!

Inne barwy

nie ostrzegają, nie informują,

niektórym bardzo przeszkadzają

– czerń jest dla nich więcej niż mrokiem.

Nie da się jej ukryć pod żadnym płaszczem.

Czasami jest przekleństwem ich istnienia.

Pomimo to starają się pokazywać,

mówić:

Jesteśmy tacy sami jak inni.

Kolor naszej skóry

nie może być wezwaniem

do zabijania czy niszczenia człowieka.

To nie gra w kolory!

To życie.

Moc mądrości

Tatyanie Fazlalizadeh

Płeć czy kolor skóry

nie mogą być zapalnikiem agresji.

Doświadczanie świata,

bez nękania przez kogokolwiek,

to prawo człowieka.

Kiedy jest łamane,

trzeba mocą mądrości

walczyć z niezrozumieniem.

Obronna siła

nie wywodzi się z pustki,

bo

barwa ciała to tylko łupina.

W niej żyją

wspomnienia, plany,

godność,

a tych nie wolno odbierać.

Bliźni*1

Pamięci Alberta Johna Luthuliego –

laureata Pokojowej Nagrody Nobla w 1960 r.

Sprzeciwiał się segregacji rasowej,

przemocy, prześladowaniom.

Wiedział,

że nie może być pokoju,

jeżeli gdziekolwiek w świecie

uciskani są ludzie.

Wyciągnięcie przyjaznej ręki

w stronę Człowieka

to więcej niż

agresja czy nienawiść.

Nie kolor skóry,

a szacunek

powinien łączyć ludzi.

Miłość do bliźnich

pozwala przetrwać.

1 Wiersze oznaczone gwiazdką (*) tworzą nieformalny cykl – hołd oddany zasłużonym 

dla pokoju i obrony praw człowieka – laureatom Pokojowej Nagrody Nobla.

Pomoc*

Pamięci Jeana Henriego Dunanta –

laureata Pokojowej Nagrody Nobla w 1901 r.

Przybliżany do zła

każdego dnia

odnajdywał w sobie

coraz więcej dobra.

Nie umiał obojętnie przejść

obok krzywd ludzkich.

Pomagał dlatego,

że widział i wiedział lepiej niż inni, 

że kiedy ktoś potrzebuje pomocy,

musi jej doświadczyć

Przecież chory czy ranny,

brat czy wróg,

dla niego to był

aż Człowiek.

Sprawiedliwość*

Pamięci Normana E. Borlauga –

laureata Pokojowej Nagrody Nobla w 1970 r.

Widział

podzielony świat,

podzielonych ludzi,

tych,

którzy nie wiedzą,

co znaczy bieda

i tych,

dla których

przepych to tylko słowo

– wciąż zagrożonych głodnym jutrem.

Nakarmienie łaknących

było jego celem.

Wciąż dążył,

by człowiek

wygrał wojnę z wrogiem,

pochłaniającym nie tylko ludzkie życia.

Wiedział,

że pokój może być tyko wtedy,

gdy będzie sprawiedliwość.

Pusty żołądek całych nacji

nie daje szans na ład.

Prawem wszystkich ludzi

jest pożywienie.

Ciemność

Tam,

gdzie dzieci

ukrywają się przed atakami nienawiści

zamiast bawić się w chowanego,

zatracany jest smak

barwnego dzieciństwa.

Nawoływanie o pomoc,

zrozumienie i normalność

jest niesłyszalne.

Milcząca krew

nie wzbudza litości,

choć na tle ruin

jej wyrazisty kolor

powinien krzyczeć:

Każdy ma tylko jedną,

bezpowrotną wędrówkę w ciemność.

Na przekór*

Abiy’emu Ahmedowi Aliemu –

laureatowi Pokojowej Nagrody Nobla w 2019 r.

Nie ten przeczytany,

lecz prawdziwie przeżyty

wojenny dramat

pokazał mu, czym jest piekło na ziemi.

Był tam.

Poznał gorycz czasu,

w którym brat zabijał brata.

Szczęście, a może przeznaczenie,

pozwoliły mu przeżyć

i tworzyć lepsze jutro.

Wiedział,

że wyimaginowana ściana

pomiędzy dwoma krajami

musi być zastąpiona mostem przyjaźni.

Pokój istnieje,

kiedy jest sprawiedliwość.

Na przekór nienawiści i niezgodzie

– miłość, pojednanie, przebaczanie

budują harmonię.

Przebudowa*

Michaiłowi Siergiejewiczowi Gorbaczowowi –

laureatowi Pokojowej Nagrody Nobla w 1990 r.

Pokój

to przekraczanie barier

– od współbycia do współdziałania,

to jedność w różnorodności, nie w symetrii.

Bezpieczna, pokojowa przyszłość

tworzona dzięki pieriestrojce

– to szansa, by zwyciężać bez wojen.

Podstawą pokoju

jest brak przemocy.

Wprowadzenie*

Pamięci Kima Dae-junga –

laureata Pokojowej Nagrody Nobla w 2000 r.

Nie wiadomo dokąd doprowadzi

pierwszy,

ten najodważniejszy krok.

To on

daje szansę przybliżania

w stronę upragnionego punktu,

który przestaje być abstrakcją,

a staje się możliwością.

Z Korei Południowej w świat popłynął przekaz

– zmierzać do pokoju

– dążyć do pojednania z Koreą Północną

– sprawić, by człowiek posiadał swoje prawa.

To plany

w drodze do scalenia obu krajów.

Rozpoczęta misja pokazała,

że nie może być końca,

jeśli nie było początku.

Pojednanie*

Pamięci Aristide’a Brianda i Gustava Stresemanna –

laureatom Pokojowej Nagrody Nobla w 1926 r.

To nie tylko

dwaj obywatele z różnych krajów,

ale Europejczycy,

którzy wiedzieli, że

pojednanie może być

prześwitem niemrocznego jutra.

Przecież

nie wystarczy

być dobrym dla swojego kraju,

trzeba myśleć o innych.

Dążyli, by życie

– to, co najbardziej wartościowe –

trwało bez wojen.

Przybliżeni

do zgody pomiędzy narodami,

czuli się spełnieni.

Koniec Wersji Demonstracyjnej

Wydawnictwo Psychoskok