Ebook Od Lwowa do RPA w 80… lat mobi,epub,pdf

?Od Lwowa do RPA w 80 ? lat? nie jest przewodnikiem ani po Ukrainie, ani po Afryce (wbrew okładce, która może mylić). Nie jest też elementarzem geograficznym, ani książką z przepisami kulinarnymi dań z tamtych rejonów. ?Od Lwowa do RPA?? pióra Adama Wierzyckiego jest DZIENNIKIEM ŻYCIA, SPOWIEDŹIĄ oczyszczającą naleciałości tego, co było, a co tkwiło w duszy tyle lat. To literacka studnia wspomnień, które jak zdjęcia przesuwają się tworząc film z pojedynczych kadrów i ujęć. To niebywały zbiór tego, co było, a o czym teraz mało się mówi, lub o czym się milczy. A przecież wspomnienia przypominają nam kim jesteśmy i co się wydarzyło w naszym życiu. Są najważniejsze, bo po nich zostaje się takim ?małym bohaterem?, który poradził sobie z kłopotami. Zostaje się małym, 80-letnim odważnym chłopcem, którego przecież miało nie być, a jest. I na domiar tego zdobył medyczne wykształcenie, ożenił się z ?(?) najpiękniejszą, najzgrabniejszą i najmilszą dziewczyną, jaką spotkał w życiu?. Zobaczył ją na ulicy w Zabrzu będąc na ostatnim roku studiów.
Adam Wierzycki pisze wspominając. Przywraca do życia tych, którzy odeszli, i których już nie ma. Składa hołd ich pamięci, chyli głowę. Z godnością, szacunkiem i historyczną skrupulatnością spisuje historię siebie i swojej rodziny. Bo ona musi przetrwać. Musi zostać, gdy jego już nie będzie.
?Od Lwowa do RPA?? łączy w sobie lekkość wspomnień, krwawe fakty historyczne oraz powieściowy tok. To powieść, którą czytasz, w której oglądasz zdjęcia, w której się zatapiasz i płaczesz po tych, których brutalne karabiny zabrały z tej ziemi.
...

?Od Lwowa do RPA...? łączy w sobie lekkość wspomnień, krwawe fakty historyczne oraz powieściowy tok. To powieść, którą czytasz, w której oglądasz zdjęcia, w której się zatapiasz i płaczesz po tych, których brutalne karabiny zabrały z tej ziemi.


Podziwiam pamięć odważnego Adasia, który pisze dziennik w wieku 80 lat. Podziwiam swobodę prowadzenia pióra, lekkość snucia fabuły i zabawę słowami. To wysmakowane poczucie humoru, ironia, czy subtelna krytyka tego, co było złe ? to wszystko ma taką głębię w sobie i stateczność. Jestem pełna uznania dla Pana Adasia. Bystrość, polot, ta niebywała... koncentracja na szczegółach tak odległych... I szczerość.

Mój podziw dla autora i jego umysłu oraz pracy nie może ze mnie ulecieć.
...