Jednolitość stosowania prawa konkurencji Unii Europejskiej przez organy i sądy Państw Członkowskich

Jednolitość stosowania prawa konkurencji Unii Europejskiej przez organy i sądy Państw Członkowskich

1 opinia

Format:

pdf

RODZAJ DOSTĘPU

119,00

Format: pdf

Cena początkowa:

Najniższa cena z 30 dni: 98,77 zł  


119,00

w tym VAT

Pierwsza nagroda w konkursie Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów na najlepszą pracę doktorską w Polsce poświęconą ochronie konkurencji
Monografia jest kompleksowym omówieniem jednego z najważniejszych celów systemu antymonopolowego Unii Europejskiej – jednolitości stosowania unijnego prawa konkurencji. Publikacja uwzględnia zmiany proceduralne oraz ustrojowe objęte projektem tzw. dyrektywy efektywnościowej i dokumentami poprzedzającymi przedstawienie projektu.
W opracowaniu autor omówił m.in.:


publicznoprawny i prywatnoprawny filar wdrażania unijnych reguł konkurencji, a także normy materialnoprawne, proceduralne oraz ustrojowe,
zagrożenia wynikające z rozbieżnego orzecznictwa organów i sądów krajowych oraz rozstrzygnięć w obrębie Unii,
przyczyny odmiennych warunków egzekwowania unijnego prawa konkurencji, a tym samym różnych uwarunkowań prowadzenia działalności gospodarczej.


Adresaci:Publikacja będzie szczególnie cenna dla prawników pracujących w kancelariach, sędziów, pracowników administracji i ekonomistów. Zainteresuje także pracowników naukowych, którzy chcą poszerzyć wiedzę dotyczącą unijnego prawa konkurencji.


Rok wydania2018
Liczba stron476
KategoriaInne
WydawcaWolters Kluwer Polska SA
ISBN-13978-83-8124-841-9
Język publikacjipolski
Informacja o sprzedawcyePWN sp. z o.o.

Ciekawe propozycje

Spis treści

  Wykaz skrótów | str.    13
  
  Przedmowa | str.    15
  
  Rozdział    1
  Prawo konkurencji Unii Europejskiej a jednolitość jego stosowania | str.    19
  1.1. Wprowadzenie | str.    19
  1.2. Zakres i założenia pracy | str.    23
  1.3. Uzasadnienie wyboru tematu monografii | str.    30
  1.4. Cele i metody badawcze oraz wskazanie hipotez badawczych | str.    32
  1.5. Trudności badawcze | str.    38
  1.6. Podsumowanie | str.    39
  
  Rozdział    2
  Jednolitość – próba definicji | str.    41
  2.1. Zgodność, spójność, jednolitość a skuteczność | str.    41
  2.2. Wnioski | str.    54
  
  Rozdział    3
  Jednolitość w zmodernizowanym prawie konkurencji Unii Europejskiej | str.    59
  3.1. Uwagi wprowadzające | str.    59
  3.2. Jednolitość stosowania prawa konkurencji Unii Europejskiej po wejściu w życie rozporządzenia nr 1/2003 | str.    62
  3.3. Przeniesienie ciężaru wykonywania unijnego prawa antymonopolowego na organy krajowe | str.    66
  3.4. Pozycja krajowego organu konkurencji w świetle art. 35 rozporządzenia nr 1/2003 jako przyczynek do dyskusji o zasadzie jednolitości oraz zasadzie skuteczności | str.    68
  3.5. Ekonomizacja prawa antymonopolowego a jego jednolite stosowanie | str.    71
  3.6. Reguły podziału zadań oraz kompetencji pomiędzy Komisję a organy krajowe | str.    77
  3.6.1. Przesłanka wpływu na handel a granice stosowania prawa unijnego | str.    79
  3.6.2. Kryteria przydzielania spraw o wymiarze unijnym Komisji i organom krajowym | str.    88
  3.6.3. Równoległe stosowanie krajowych i unijnych norm antymonopolowych w kontekście reguły konwergencji | str.    92
  3.7. Podstawowe zagrożenia niejednolitością przy publicznoprawnym wdrażaniu reguł konkurencji Unii Europejskiej | str.    98
  3.7.1. Brak mechanizmów weryfikacyjnych niespełnienia przesłanki wpływu na handel | str.    98
  3.7.2. Kontrola sądowa na poziomie krajowym a zasada jednolitości | str.    101
  3.7.3. Wiele organów, wiele rozstrzygnięć, wiele zagrożeń | str.    103
  3.7.4. Decyzje zobowiązujące a decyzje stwierdzające naruszenia | str.    115
  3.7.5. Aspekty proceduralne oraz instytucjonalne wpływające na jednolitość i skuteczność działalności organów konkurencji Państw Członkowskich | str.    119
  3.8. Rola Komisji Europejskiej w zapewnianiu jednolitości | str.    122
  3.8.1. Komisja Europejska jako strażniczka Traktatów | str.    122
  3.8.2. Mechanizmy współpracy Komisji i krajowych organów antymonopolowych | str.    126
  3.8.3. Współpraca z sądami krajowymi | str.    131
  3.8.4. Decyzje Komisji jako probierz dla jednolitego stosowania prawa | str.    135
  3.8.5. Mechanizmy ograniczania liczby postępowań antymonopolowych | str.    139
  3.8.6. Decyzje negatywne i ich wpływ na jednolitość | str.    144
  3.9. Rola Europejskiej Sieci Konkurencji | str.    146
  3.9.1. Umiejscowienie Sieci w modelu antytrustowym a alokacja spraw | str.    146
  3.9.2. Rosnąca rola Europejskiej Sieci Konkurencji | str.    151
  3.9.3. Wymiana informacji jako instrument zapewniający jednolitość oraz skuteczność | str.    154
  3.9.4. Akty przyjmowane w ramach Sieci | str.    158
  3.10. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w służbie jednolitego stosowania unijnego prawa konkurencji | str.    161
  3.10.1. Rola Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w zapewnianiu jednolitości in genere | str.    162
  3.10.2. Rola Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w zapewnianiu jednolitości ad casum | str.    164
  3.11. Wnioski | str.    167
  
  Rozdział    4
  Prywatnoprawne a jednolite wdrażanie reguł konkurencji | str.    171
  4.1. Private enforcement – jednolitość przed harmonizacją | str.    173
  4.2. Dyrektywa jako instrument ujednolicający | str.    180
  4.2.1. Harmonizacja przepisów prawa materialnego | str.    182
  4.2.2. Prejudykat – skuteczność, komplementarność, jednolitość | str.    187
  4.2.3. Ekonomiczne aspekty postępowań cywilnych | str.    189
  4.3. Dążenie do spójności | str.    193
  4.3.1. Spójność w cywilnym paradygmacie systemu antymonopolowego | str.    194
  4.3.1.1. Przekazywanie Komisji wyroków sądów krajowych | str.    195
  4.3.1.2. Udział organu w postępowaniu odszkodowawczym | str.    197
  4.3.1.3. Niezgodność w zakresie podstawy prawnej | str.    198
  4.3.1.4. Brak ujednolicenia instytucji powództw grupowych | str.    200
  4.3.1.5. Brak kanałów przesyłu informacji między jurysdykcjami krajowymi | str.    201
  4.3.1.6. Sądy, sędziowie a jednolitość stosowania prawa konkurencji Unii Europejskiej | str.    202
  4.3.2. Spójne wykonywanie reguł konkurencji w ramach public i private enforcement | str.    203
  4.3.2.1. Ograniczony zakres prejudykatu w ramach jednej jurysdykcji | str.    204
  4.3.2.2. Rozstrzygnięcia krajowych organów konkurencji w ujęciu transgranicznym | str.    206
  4.3.2.3. Sprawa unijna a krajowa – implikacje rozbieżnych kwalifikacji prawnych | str.    207
  4.3.2.4. Krajowy organ konkurencji przed sądem innego Państwa Członkowskiego jako amicus curiae | str.    208
  4.3.2.5. Ujawnianie dowodów | str.    210
  4.3.2.6. Koncepcje publicznego prawa konkurencji w sporach cywilnych | str.    210
  4.3.2.7. Środki zabezpieczające i tymczasowe | str.    212
  4.3.2.8. Powództwo o ustalenie istnienia stosunku prawnego | str.    214
  4.4. Wnioski podsumowujące | str.    215
  
  Rozdział    5
  Zachowanie jednolitości orzecznictwa – przekrój zagadnień problemowych | str.    221
  5.1. Uwagi wprowadzające | str.    221
  5.2. Konkretne problemy stosowania unijnych reguł antytrustowych | str.    224
  5.2.1. Współpraca Komisji Europejskiej z sądami Państw Członkowskich | str.    225
  5.2.2. (Nie)stosowanie prawa konkurencji Unii Europejakiej w Państwach Członkowskich | str.    229
  5.2.3. Stosowanie prawa konkurencji Unii Europejskiej w sprawach stricte krajowych | str.    239
  5.2.4. Zasięg geograficzny naruszenia a treść decyzji organów krajowych | str.    243
  5.2.5. Zasada ekstraterytorialności a organy i sądy Państw Członkowskich | str.    260
  5.2.6. Krytyczny przegląd postępowań w sprawach Visa oraz MasterCard | str.    265
  5.2.7. Rezerwacja pokoju hotelowego a sprawa antymonopolowa | str.    270
  5.3. Potencjalne zagrożenia dla jednolitości stosowania prawa konkurencji UE | str.    278
  5.3.1. Wyzwania współczesności w świetle more uniform approach | str.    278
  5.3.2. Prawo konkurencji a ochrona danych osobowych | str.    288
  5.3.3. Cele prawa konkurencji – możliwe rozbieżności przy stosowaniu prawa | str.    292
  5.3.4. Odmienności w krajowym prawie konkurencji a prawo unijne | str.    302
  5.3.5. Krajowe normy konstytucyjne a wzorzec unijny | str.    309
  5.4. Implikacje dla jednolitości w kontekście zagadnień proceduralnych i ustrojowych | str.    314
  5.4.1. Prawo procesowe a (ponad)narodowe reguły postępowania dowodowego | str.    314
  5.4.1.1. Decyzje krajowych organów konkurencji w ujęciu transgranicznym a brak harmonizacji procedury | str.    316
  5.4.1.2. Akty niekończące postępowania antymonopolowego | str.    317
  5.4.1.3. Odmienności w zakresie prawa do obrony | str.    321
  5.4.1.4. Uprawnienia kontrolujących a pozycja kontrolowanych | str.    323
  5.4.1.5. Dywergencja w zakresie środków dowodowych | str.    325
  5.4.1.6. Instrumenty w postępowaniu Komisji i organów krajowych | str.    327
  5.4.1.7. Pisemne postawienie zarzutów | str.    329
  5.4.2. Forum shopping – zagrożenie dla unijnego prawa antytrustowego | str.    333
  5.4.3. Wysokość kar jako czynnik dysharmonizacyjny | str.    335
  5.4.4. Programy łagodzenia kar Unii Europejskiej i Państw Członkowskich | str.    347
  5.4.5. Decyzje zobowiązujące oraz ugody w Państwach Członkowskich a zasada jednolitości | str.    353
  5.4.6. (Nie)zależność organów ochrony konkurencji Państw Członkowskich | str.    358
  5.4.7. Współpraca pomiędzy krajowymi organani konkurencji a innymi krajowymi organami | str.    366
  5.4.8. Krajowe organy ochrony konkurencji a „superregulatorzy | str.    373
  5.4.9. Sieci regulatorów krajowych jako odpowiednik Europejskiej Sieci Konkurencji | str.    386
  5.5. Wnioski podsumowujące | str.    392
  
  Rozdział    6
  Zakończenie | str.    397
  6.1. Ogólne wnioski w zakresie stosowania unijnych reguł konkurencji | str.    397
  6.1.1. Konkretne i potencjalne zagrożenia dla zasady jednolitości | str.    398
  6.1.2. Niewystarczające instrumentarium prawne | str.    400
  6.1.3. Niespójności w zakresie private i public enforcement | str.    402
  6.1.4. Niewyeliminowane zjawisko forum shopping | str.    403
  6.1.5. Dostępne środki zapewniania jednolitego stosowania reguł konkurencji Unii Europejskiej | str.    404
  6.1.6. Słabości obecnego modelu antytrustowego | str.    406
  6.2. Postulaty | str.    408
  6.2.1. Zmiana metody ewaluacyjnej kryterium wpływu na handel | str.    409
  6.2.2. Podejście organów i sądów – uzasadnianie rozstrzygnięć i domniemanie | str.    411
  6.2.3. Dostęp do orzecznictwa w ujęciu formalnym i materialnym | str.    412
  6.2.4. Możliwości sprawcze Komisji Europejskiej | str.    414
  6.2.5. Harmonizacja przepisów proceduralnych | str.    416
  6.2.6. Gwarancje niezależności krajowych organów konkurencji jako gwarancje jednolitego stosowania prawa | str.    418
  6.2.7. Dalszy rozwój prywatnoprawnego paradygmatu | str.    419
  6.2.8. Postulaty w zakresie ekstraterytorialnego wykonywania reguł konkurencji Unii Europejskiej | str.    421
  6.2.9. Sądy i sędziowie a jednolitość stosowania prawa konkurencji Unii Europejskiej | str.    422
  6.2.10. Słowo końcowe | str.    424
  
  Wykaz aktów prawnych | str.    425
  
  Wykaz orzecznictwa | str.    431
  
  Bibliografia | str.    443
RozwińZwiń