Stróże

Literatura dla ludzi o mocnych nerwach!

Gdy odkrywasz nieznane zło, musisz wiedzieć, że odwrotu już nie będzie

Alkoya, królestwo przewodzące światu ludzi, staje w obliczu zbliżającego się nieuchronnie nowego, niepoznanego dotąd zagrożenia. Bezwzględne kreatury, których jedynym sensem istnienia jest zabicie każdej ludzkiej istoty, jak nigdy wcześniej, wyraźnie obierają cel. Dlaczego? Czy ktoś za tym stoi? Do rozwikłania zagadki przydzielona zostaje uzdolniona kreatorka Schisme Isvargat. Wraz z przyjaciółmi oraz niemile widzianymi, niespodziewanymi gośćmi z oddziałów wojsk królewskich wyrusza na misję z nadzieją na znalezienie wskazówek. Czy dzięki swoim niecodziennym zdolnościom uda się jej odkryć remedium na nadciągające zło? Przecież to, czego poszukujemy, często schowane jest głębiej, pozostając niewidoczne dla oczu...

Nieugięte Imperium postawiło nowo powstały Sojusz Ziemski i sprzymierzonych z nim Priminae w sytuacji bez wyjścia.
Komandor Stephen Michales i jego Archanioły kontynuują misję na terytorium wroga, podając się za najemników i piratów. Dzięki swoim staraniom odkrywają ponurą prawdę. Dążenia do wojny są w Imperium zakorzenione głębiej, niż ktokolwiek mógłby podejrzewać...
Podczas gdy jego młody przyjaciel i protegowany wykonuje swoją misję, Eric Weston boryka się z własną. Choć do tej pory udawało mu się niweczyć wysiłki Imperium, by zagarnąć przestrzeń kontrolowaną przez Ziemian i Priminae, Weston wie, że ten stan rzeczy nie będzie trwał wiecznie. Nieprzyjaciel ma zbyt wiele okrętów i jest gotów poświęcić zbyt wiele istnień, aby osiągnąć własne cele. Jednak nawet Eric Weston nie zdaje sobie sprawy, jak daleko może posunąć się wróg.
Imperium opracowało własną superbroń.
Pokój można utrzymać tylko, jeśli wszystkie strony żyją w zgodzie. By wywołać wojnę, wystarczy jeden odstępca.
Tym odstępcą jest Imperium.

Ludzkość przegrała wojnę z demonami. Garstka wraz z Elan uciekła i schroniła się na wyspie, z dala od wrogich hord. Jednak nawet tam nie było ucieczki przed zagrożeniem. Po drugiej stronie świata demony zmieniły bowiem dawną stolicę Ziemi we własne siedlisko. Lemuria, ostatni bastion ludzkości, stał się symbolem triumfu sił piekielnych i potężnej magii.
I Elan wie, że istnieje tylko jeden sposób, aby zapewnić ludziom bezpieczne schronienie przed odwiecznym wrogiem. Miasto demonów musi zniknąć z powierzchni Ziemi…

Osiemnastoletnia Ziva bardziej niż kontakt z ludźmi preferuje pracę z metalem. Dnie spędza bezpiecznie w swojej kuźni, z dala od ludzi, pośród których nie czuje się dobrze. Zamiast kontaktów z innymi woli tworzyć fantazyjną broń, wykorzystując przy tym swoje zdolności magiczne.
Pewnego dnia Ziva otrzymuje zamówienie na broń od potężnej dygnitarz wojskowej, co skutkuje powstaniem miecza kradnącego sekrety swoich ofiar. Miecza, za pomocą którego można podbić królestwa. Ziva i jej siostra są zmuszone do ucieczki, kiedy dowiadują się o zamiarach wroga, dążącego do zniewolenia całego świata.
Wyruszają w pełną przygód podróż, starając się chronić miecz do czasu, kiedy znajdą osobę godną go dzierżyć albo sposób, by nieodwracalnie go zniszczyć.
***
„Wypełnione akcją, zdradą, powoli budowanym romansem... Bądźcie przygotowani na śmiech, łzy i szok” – MARY E. PEARSON, autorka „Tańca złodziei”.
***
„Ekscytujące, romantyczne i wypełnione magią... Jest to książka, którą chce się przeczytać natychmiast, a potem sięgnąć po jej kontynuację” – JODI MEADOWS, autorka trylogii „Fallen Isles”.

(...) czerwona kula wielkości dorodnego melona przeprowadzała fuzję jądrową. Dookoła, w precyzyjnie skonfigurowanych tunelach magnetycznych, orbitowały planety, na powierzchni których powstawały mikroskopijne konstrukcje, niby rodzące się i upadające cywilizacje.
Efekciarstwo, ale imponujące – pomyślałem.
(...) wierzą, że prawdziwa rzeczywistość rozgrywa się jedynie na płaszczyźnie. Wszystko, co powyżej i poniżej uważają za twory wirtualne, konstruowane oczywiście na naszą szkodę. Przez kogo i po co, to nie wiem, ale ma to chyba związek z często ostatnio wspominaną kosmiczną rasą chomików.
(...) ktoś wysoko postawiony poczuł się w obowiązku rękami podwykonawcy wetknąć czujniki wilgotności i składu gleby w każdą szczelinę, zainstalować kamery multispektralne na upadających gmachach, puścić napędzane słońcem pojazdy autonomiczne w opustoszałe ulice. Gdzieś w bezpiecznej odległości urzędnicy, których gówno to wszystko obchodziło, mieli dostawać szczegółowe raporty na temat przebiegu procesu przeistoczenia starego urbanistycznego ładu w nowy – ekologiczny.
Ktoś doczytał do tego miejsca? Szacun! Nie spodziewałem się. W nagrodę chcę zaproponować Ci książkę, która zerka nieśmiało w stronę tak zwanego twardego science fiction ery Lema. Mając świadomość, że problemy filozoficzno-techniczne dziś inne, potrzeby czytelników nie takie, no i... Zresztą, sam się przekonasz.
Tomasz Fąs (pedagog, inżynier, doktorant i, za przeproszeniem, autor)