Sellanizm ebook

Materia

Dziwny ten krzyk,

zachwyt nad nowym światem,

a przecież jest on starszy,

powiem więcej, istniał nim powstał człowiek

i jego zamiar zaczął tworzenie w materii

pustka i chłód ogrzane przez ogień,

który w końcu i tak zgaśnie.

Objawił mi się nowy pomysł,

zaczął się tworzyć świat w materii

energia i duch jakby z boku

przypatrują się temu teatrowi i dziwią się, pytając,

jak sami dla siebie tworzą cierpienie.

Zawołałem, a on mnie usłyszał,

przemówił do mnie antycznym językiem

to są nauki dla mnie

nie szkodzi, że są spisane w nieznanym języku,

wszystko, czego potrzeba,

zapisane jest w starych księgach,

które dosłownie dostają drugie życie,

jest dla ludzi szansa.

Choć tak mało w nas potrafi odczytać

język spisany, to jest nadzieja

i pozostała szansa na początek zwycięstwa.

Pojawiła się nagle mgłą,

która zakrywała całe jestestwo tak trudne i ciężkie,

rozstąpiła się, gdy pomyślałam

na nowo o swojej przeszłości.

Cóż to? – pomyślałam, a mgła się rozprasza.

Cudowne zjawisko, takie czyste, obiecujące,

na pewno warte zbadania, ale wiem,

jestem na właściwej mi drodze,

gdzie są schowane dla mnie wszelkie pomyślności,

gdy tylko ujrzałam wiele stopni,

a z nich tylko 8 było ważnymi,

zobaczyłam wiele znaków,

rzeźb na stopniach, które przemawiały.

Musiałam tylko poznać ich znaczenie,

wtedy to właśnie nastała przemiana,

pogodzenie się z przeszłością,

rozmienienie jej głębszego sensu.

Księgi wciąż milczały,

gdy tylko ogłosiłam sobie samej

smak odkrycia nowego,

pogodziłam się z życiem, z losem, który przyszedł

wpierw tylko opanował milczący, nie zdradzając, co się dzieje

zapoznał mnie z cierpieniem i smutkiem.

Choć trwała ta gehenna, ja wciąż walczyłam,

pokonywałam samą siebie na rzecz wielkiej misji,

gdzie by wtedy szukać pocieszenia,

nie było na to miejsca,

ale gdy tylko nastroiłam się na częstotliwość,

która rezonuje z samą doliną

odszukałam drogę, dom własnego serca.