Magia ochronna w praktyce

Kolejny tom rocznika „Ecumeny and Law” stanowi owoc refleksji ekumeniczno-prawnej, podejmowanej – w formule interdyscyplinarnej – wokół ważkiej i aktualnej problematyki ochrony/promocji praw dziecka. Ogólnym zamysłem Autorów tomu (głównie prawników, ale i przedstawicieli innych dziedzin nauki) jest afirmacja związanych z tą problematyką paradygmatów aksjonormatywnych, łącznie z identyfikacją postmodernistycznych zagrożeń. Dobrze pokazuje to już pierwszy tekst autorstwa ks. prof. Bortkiewicza. Nierzadko dziś szermuje się argumentem (m.in. w płaszczyźnie bioetyki) o prawie do posiadania bądź nie posiadania dziecka. Jak wywodzi Autor, takie koncepcje ewidentnie naruszają pożądaną symetrię ze szkodą dla najsłabszych – roszczeniom w stosunku do dziecka nie odpowiadają prawa dziecka. Dlatego propagowanie tych idei i ich obecność w aktach prawa stanowionego musi być przedmiotem krytyki Kościoła. W miejsce roszczeń wobec dziecka, Kościół, słowami Jana Pawła II, formułuje kartę praw dziecka. Główną oś problemową tomu wyznacza przedmiotowe prawo konwencyjne, a przede wszystkim kolejne artykuły Konwencji o Prawach Dziecka ONZ z 1989 roku – począwszy od zabezpieczenia prawa dziecka do życia i tożsamości (T. Gałkowski) po prawną ochronę dziecka przed przemocą (M. Tomkiewicz). W dziale recenzji znajdziemy prezentację interesujących pozycji książkowych, w większości zbieżnych z tematyką tomu.

Tołstoj pisał ˝Spowiedź˝ już nie jako literat, ale jako zelator idei religijno-społecznej, która w nim zaświtała. Wyrobiwszy w sobie przekonanie, że literatura beletrystyczna jest złą dla ludzkości, że podział klas społecznych jest złem, Tołstoj złamał swoje złote pióro powieściopisarskie, i przyodziawszy chłopską siermięgę, pracował w polu. Tacy ludzie mogą być illuminatami – ale są absolutnie szczerymi. Wobec tych faktów, dziwnie uderza pewne lekceważenie ˝Spowiedzi˝ Tołstojowej przez tych samych literatów, którzy powieści jego pod niebiosa wynoszą. W encyklopediach czyta się po prostu: że powieści Tołstoja są pierwszorzędne, a ˝Spowiedź˝ i następne dzieła ˝zbiorem sofizmów i obskurantyzmu˝; Voguë, który tak po mistrzowsku i con amore powieści jego omawia i ocenia, Spowiedź zbywa słowem politowania. – A jednak w tej książce, jak powiedziałem, staje przed nami dusza wielkich rozmiarów, dusza w której nie tylko Rosja się wciela, ale w której się jawi dusza ludzkości, cierpiąca i dobijająca się prawdy. Tym więcej należy się temu dziełu powetować to chwilowe zapoznanie.

Twój Anioł Stróż jest ciągle przy Tobie, daje Ci natchnienia i oświeca Cię, abyś, wypełniając Boże przykazania, kochał Chrystusa i trwał w jedności z Nim. Jak kochający starsi bracia i siostry z czułością opiekują się swym młodszym rodzeństwem, tak Aniołowie, nasi starsi bracia, a zwłaszcza Twój Anioł Stróż, wspierany przez całą wspólnotę anielską, z tkliwą dobrocią i miłością ukazuje ci właściwą drogę, prowadzi do Boga i broni przed zasadzkami szatana. Razem, z nimi tworzymy jedną Rodzinę Bożą. Zaprzyjaźnij się ze swoim Aniołem Stróżem! Często mów mu, że go kochasz i proś, aby cię uczył kochać Boga. Powtarzaj: O mój Jezu kocham Cię i w Tobie kocham wszystkich Aniołów i ludzi! Radością naszą i Aniołów jest kochać Boga, który jest źródłem naszego życia, miłości i szczęścia. Przyzywaj często Anioła Stróża, zapraszaj go do swych zajęć i prac, dziękuj mu i ciesz się, że już teraz, a później w wieczności z nim, z wszytkami Aniołami i Świętymi będziesz wysławiał Chrystusa, a przez Niego Ojca w Duchu Świętym. Ta książka pomoże ci w tym.

Arda Wiraz Namag. Księga o pobożnym Wirazie, czyli pobożnego Wiraza wędrówki po niebie i piekle - intrygujący tekst zaratusztriański pochodzący ze starożytnego Iranu – po raz pierwszy po polsku. O autorze „Arda Wiraz namag”, czyli zaratusztriańskiej „Księgi o pobożnym Wirazie” nic nie wiadomo. Czasami uważa się, iż mógł to być jeden z bogobojnych komentatorów Awesty, żyjący w epoce Sasanidów (224 – 651 r. n.e.), zwykle jednak przyjmuje się, że tekst powstał dopiero w wieku IX n.e. Wskazuje na to głównie słownictwo użyte w „Księdze...”, oraz odniesienia do podboju Iranu przez Aleksandra Wielkiego, czyli wydarzenia paralelne do zawojowania kraju przez muzułmańskich Arabów, którzy - podobnie jak król macedoński – zniszczyli starożytną religię mazdejską. Wszakże zaznaczyć należy, iż ścisłe datowanie nie jest możliwe, bowiem najstarsza zachowana kopia utworu datowana jest dopiero na wiek XIV. „Arda Wiraz namag” opowiada o tym, jak w świątyni ognia zebrało się wyższe duchowieństwo mazdejskie i oddelegowało pobożnego Wiraza, męża jego siedmiu rodzonych sióstr, w zaświaty. Dostał się tam, przyjąwszy silny narkotyk sporządzony z konopi i bielunia. Wędrówkę rozpoczął od mostu Czinwad, stanowiącego granicę między życiem do-czesnym, a pośmiertnym, następnie obejrzał niebo i niebiańskie rozkosze, a z nieba jego nadprzyrodzeni przewodnicy – aniołowie Srosz i Adur – powiedli go do piekła. Tu ujrzał straszliwe męki grzeszników. Po siedmiu dobach Wiraz obudził się z narkotycznego snu i opowiedział o swojej wędrówce, a jego opowieść została spisana.

Sięgając po „AstroCalendarium 2023” wydawnictwa Studio Astropsychologii, zyskujesz profesjonalny horoskop codzienny. Ułatwi on planowanie przyszłości, wpłynie korzystnie na codzienne decyzje i stanie

Kto pojmie Twoją miłość i Twoje niezgłębione miłosierdzie ku nam? (Dz. 80) – pyta św. Faustyna. Bogactwo Bożego Miłosierdzia wyraża się w tym, że jest ono niezgłębione, nieskończone, niepojęte, niewyczerpane, niezbadane, niewypowiedziane i niezmierzone. Ogarnia każdego człowieka, który z ufnością zbliża się do Boga. I każdy, choćby był największym grzesznikiem, jeśli tylko zawierzy Bogu, może dostąpić Jego miłosierdzia w obfitości. Wystarczy zaczerpnąć ze skarbca miłosierdzia, by to bogactwo stało się i moją własnością…