Terapia przekształceń emocjonalnych ebook

I Leczenie bólu i napięcia emocjonalnego

Niniejsza publikacja skupia się na konkretnych informacjach, praktycznych. To założenia terapii, która reguluje emocje, uwalnia silne, przykre doświadczenia i pozwala uczynić traumę plastycznym doświadczeniem. Do dziś byli więźniowie obozów koncentracyjnych nie otrzymali właściwego wsparcia. Nie powstała skuteczna terapia lecząca poważne zaburzenia równowagi emocjonalnej.

Pierwszą potrzebą jest redukcja cierpienia (które generują emocje) oraz osłabienie zaburzeń lękowych (bardzo przykrych w doświadczeniu), by je wygaszać stopniowo. Czy można zapanować nad takimi urazami, które na zasadzie automatyzmów powtarzają, odtwarzają sztywne obrazy przeszłości wraz ze skumulowanymi, nagromadzonymi emocjami? Te emocje są jak bryła, która atakuje człowieka. Emocje osaczają, jest ich nadmiar. Trzeba je nazwać i określić, co jest pomocne w radzeniu sobie z każdą trudną emocją.

W pierwszej kolejności kontakty z innymi leczą, oparte na zrozumieniu. Narracja pozwala zredukować lęk. Celem jest, by w przyjaznych okolicznościach zachęcać pacjenta do opowieści. W sytuacji świadków historii cenne są spotkania z różnymi generacjami. Człowiek czuje (i wie w tym przeczuciu), że ma misję przekazywania pamięci, to motywacja. Jeśli spotkania będą odbywały się w gronie osób przygotowanych, które rozumieją czyjąś traumę i mogą udzielić wsparcia emocjonalnego w postaci zrozumienia i życzliwości — taka obecność innych działa kojąco. Gdy człowiek jest gotowy mówić o swojej traumie — musi być wysłuchiwany. Opowiadając — zdobywa się na dystans, do siebie i swojego stanu. Niedopuszczalna jest krytyka, negatywne reakcje emocjonalne, które wzmacniają traumę, np. obozową. To drugi człowiek wyrządził zło i wobec zła, zranienia — najbardziej kojące są inne, silne emocje (w delikatności), pozytywne, z bliskości drugiego człowieka, jego chęci zrozumienia, akceptacji, wsparcia, obecności. To są emocje lecznicze.

Nie każda osoba jest w stanie opowiadać o traumie. Przekaz jest leczniczy, można zachęcać do różnych aktywności, w różny sposób można wyrażać traumę, regulować emocje, czynić traumę plastyczną, którą można przerobić na inną aktywność (muzykę, obraz, itd.). Negatywne doświadczenia trzeba zapełniać pozytywnymi.

Halina Birenbaum pisała o strasznym apelu obozowym, majowym. Przypomniała sobie o nim po latach, gdy był maj, padł deszcz jak wtedy (ulewa), była w czystym, przyjemnym pokoju, przytulnym. Poczuła się bezpiecznie, ulgę. Przypominała sobie negatywne doświadczenia, zapisywała je, doświadczoną przemoc i strach. Uwalniała silne emocje (ich trwałe pozostałości), które znajdywały ujście w przychylnych okolicznościach. Trauma zaczęła być kojarzona z nową, pozytywną sytuacją. Trauma działa na zasadzie skojarzeń.

Bardzo ważne jest, by człowiek, który doświadczył traumy miał możliwość aktywności, także takiej, która redukuje stres przez techniki relaksacyjne. Wobec silnej traumy trzeba zastosować bardzo regularnie techniki relaksacyjne (by nie dopuścić do kumulowania się emocji, które prowadzą do przykrego ich wybuchu). Dla każdego będą inne. Dla jednych będzie to wyprawa rowerowa, dla innych słuchanie muzyki. Jednak to tylko element wspomagający. Człowiek potrzebuje nowych doświadczeń, wobec traumatycznych, skojarzenia traumy z pozytywnymi emocjami, które trzeba wyzwolić w nowych sytuacjach. Te sytuacje muszą mieć silny potencjał adaptacyjny i emocjonalnie pozytywny — możliwości tego rodzaju dają tylko naturalne grupy społeczne, ich autentyczne reakcje emocjonalne.

Terapia przekształceń emocjonalnych to w dużej mierze leczenie starych emocji przez nowe. Ważna jest świadomość tej pracy, kojarzenie złych emocji i kierowanie na nie tego, co teraz dzieje się dobrego. Dzieje się więc to na zasadzie rekompensaty, wygłuszania silnych, negatywnych emocji pozytywnymi w miejsce emocji, które rodzą się z kojarzenia doznanej krzywdy.

Uzupełniającym sposobem pracy jest regularne zwalnianie pamięci z traumy, czyli nie koncertowanie się na bólu psychicznym. Tutaj odwracamy uwagę od tego, co boli, by otworzyć się na czyste doświadczenia pozytywne.

Silne