Sowieckie pojazdy pancerne w Festung Glogau ebook

Działa samobieżne w Festung Glogau

Pułki Ciężkiej Artylerii Samobieżnej

Pułki Ciężkiej Artylerii Samobieżnej zaczęto wyposażać w działa samobieżne ISU-152 i ISU-122 wiosną 1944 roku. Jako pierwsze otrzymały je jednostki gwardyjskie. Do końca wojny sformowano 56 takich pułków etatowo wyposażonych w 21 maszyn. Zwyczajowo przydzielano je do jednostek pancernych i piechoty w roli bezpośredniego wsparcia w trakcie natarcia, ale także czasami używano podczas przygotowania artyleryjskiego. Po pewnym czasie weszły w skład grup szturmowych walczących w niemieckich miastach zamienionych w twierdze.

262 Pułk Ciężkiej Artylerii Samobieżnej Gwardii

21 grudnia 1944 roku na rozkaz dowódcy wojsk pancernych 1 Frontu Ukraińskiego pułkownik Grigorij Trawkin rozpoczął formowanie pułku na bazie 746 Pułku Ciężkiej Artylerii Samobieżnej. Po skompletowaniu kadry oficerskiej tworzony pułk 25 grudnia 1944 roku został wyposażony w 12 dział samobieżnych ISU-152 wraz z obsługą. Dwa dni później został podporządkowany dowództwu 25 Korpusu Pancernego 3 Armii Pancernej Gwardii. Wówczas przydzielono mu numer poczty polowej — 67782. Stacjonował wtedy w rejonie: Tarnobrzeg, Czajków, Józefów. 28 grudnia skierowano do pułku 48 żołnierzy oraz 12 czołgów IS — 2 ( IS- 122) z 56 Samodzielnego Pułku Czołgów Ciężkich. 10 stycznia 1945 roku do pułku przybyło 75 fizylierów — „automatczików”, których rozdzielono po bateriach. 11 stycznia 1945 roku pułk w składzie 5 baterii ISU-152 i IS-122 został przegrupowany w rejon Rakowa. W tym dniu dowodzenie przejął pułkownik gwardii Dmitrij Szerbiakow.

Ryc. nr

1 ISU-152 w marszu (Źródło: www.waralbum.ru).

Od Kielc do Głogowa

W trakcie pierwszych