Macierewicz i jego tajemnice

Jerzy Giedroyc miał dwie pasje – politykę i historię. Przez ponad pół wieku konsekwentnie realizował własną politykę historyczną. Jego działalność w tym zakresie zmierzała do gruntownej rewizji historycznego imaginarium Polaków. W najogólniejszym sensie, dążenie to wyrastało z doświadczeń II Rzeczypospolitej i bolesnej lekcji II wojny światowej. Społeczną funkcję wiedzy o przeszłości Jerzy Giedroyc rozumiał jako krytyczny, wielogłosowy i wolny od wszelkich tematów tabu namysł nad przeszłością Polski, jej relacjami z sąsiadami oraz miejscem w Europie. Chciał, aby była to refleksja wolna od wszelkich „fanatyzmów narodowych, klasowych, rasowych, religijnych, obyczajowych”.
Prezentowana Czytelnikowi trzytomowa edycja korespondencji Jerzego Giedroycia z badaczami przeszłości i jej bohaterami została przygotowana w ramach projektu Narodowego Programu Rozwoju Humanistyki „Jerzy Giedroyc, historycy i świadkowie historii”. Składające się na nią listy z zasobu Archiwum Instytutu Literackiego w Paryżu nie były dotychczas publikowane. Zawierają nie tylko mniej lub bardziej poufne glosy do historiograficznych debat toczonych na łamach „Kultury” i „Zeszytów Historycznych”, zaprezentowanych przez edytorów w tomie W poszukiwaniu innej historii. Antologia tekstów opublikowanych na łamach periodyków Instytutu Literackiego w Paryżu (WUŁ, 2015). Odnaleźć w nich można również wiele nieznanych, a nawet sensacyjnych informacji o działalności krajowych i emigracyjnych placówek naukowych, warunkach życia i specyfice pracy dziejopisarzy oraz świadków historii, wreszcie o kulisach wydarzeń politycznych, społecznych i kulturalnych, których jedni i drudzy byli uczestnikami.

Część pierwsza przedstawia najważniejsze wyzwania i zagrożenia związane z funkcjonowaniem państwa i administracji publicznej w dobie integracji europejskiej.
Część druga prezentuje problematykę organizacji i zarządzania w administracji publicznej, ze szczególnym uwzględnieniem jakości jej działania.
Część trzecia jest poświęcona zagadnieniom służby cywilnej, profesji urzędniczej, jej specyfice i napięciom, jakim podlega.
Część czwarta wyznacza etyczne standardy dla administracji publicznej, w odwołaniu do koncepcji etosu pracowniczego, wzorów urzędnika funkcjonujących w Polsce oraz brytyjskich doświadczeń.

Badania myśli politycznej z reguły skupiają się na myśli dominującej, nurtach z jej pogranicza albo myślicielach i ruchach podejmujących się nieradykalnej krytyki polityki mainstreamowej. Nie powinno to jednak oznaczać ignorowania nurtów myślowych i ruchów politycznego marginesu. One są właśnie przedmiotem książki. Są to: prymitywizm, trybalizm, ruralizm, luddyzm, transhumanizm, sytuacjonizm, anarchizm, kryptoanarchizm, wolnościowy municypalizm, legitymizm, anarchokapitalizm jako nurt libertarianizmu, maoizm, trockizm, strasseryzm, kontestacyjny neonazizm, myśl oksymoroniczna narodowego anarchizmu i narodowego bolszewizmu oraz myśl Trzeciej Pozycji.
Celem książki jest zdiagnozowanie i wyjaśnienie, a przede wszystkim zrozumienie „inności” myślenia politycznego, „ducha” myśli, a nie tylko jej literalnego odczytu, odmiennych od dominujących aksjologii, krytyk i wizji świata, a także koncepcji metod i sposobów ich realizacji, jak również przesłanek i determinant ich znaczenia.

Współcześnie Azja Centralna ponownie znalazła się w centrum światowej uwagi. Argumenty natury geopolitycznej oraz potencjał energetyczny regionu sprawiają, że na nowo rozgrywa się tam Wielka Gra (Great Game) z udziałem licznych aktorów. […] Rywalizacja o wpływy w Azji Centralnej toczy się na poziomie regionalnym i międzynarodowym. Uczestniczą w niej zarówno państwa, jak i inni aktorzy w postaci korporacji międzynarodowych, ugrupowań religijnych, ruchów terrorystycznych, separatystycznych oraz ekstremistycznych.
Z punktu widzenia Chin prymat w odniesieniu do regionu Azji Centralnej zyskują zagadnienia dotyczące bezpieczeństwa oraz współpracy gospodarczej, w tym również energetycznej. Podejmowanie współpracy ponadnarodowej w zakresie bezpieczeństwa połączone jest z koniecznością zapewnienia stabilności na obszarach przygranicznych Chin. To zagadnienie należy rozpatrywać pod kątem zabezpieczenia integralności terytorialnej samych Chin.
Ważne miejsce zajmują tu inicjatywy realizowane wspólnie z krajami regionu związane ze zwalczaniem terroryzmu, separatyzmu i ekstremizmu. […] Chiny dostrzegają fakt, że rozszerzanie powiązań gospodarczych z krajami Azji Centralnej stwarza szansę na zdynamizowanie polityki rozwojowej oraz zmniejszenie ryzyka zaburzeń społecznych w zachodniej części kraju. […] W kontekście współpracy gospodarczej Chin z krajami Azji Centralnej ważne miejsce zajmuje płaszczyzna energetyczna. Wytwarza się tu bowiem relacja symbiotyczna pomiędzy centralnoazjatyckimi producentami energii a chińskim konsumentem. Zabezpieczenie surowcowe pozwalające na utrzymanie wysokiego tempa wzrostu gospodarczego stanowi podstawę legitymizacji rządzącej partii komunistycznej. Współpraca na polu energetycznym z regionem Azji Centralnej służy ponadto częściowemu uniezależnieniu się od transportu surowców drogą morską.

Tytułowy problem recenzowanej monografii nabiera szczególnego znaczenia – zarówno naukowego jak i praktycznego. Wynika to z dynamiki przemian w stosunkach międzynarodowych opisywanego obszaru oraz eskalacji trwających sporów i konfliktów mających wymiar ponadregionalny. (…) Autorzy tej niewątpliwie wartościowej pracy, poświęcili uwagę przede wszystkim analizie interdyscyplinarnej bezpieczeństwa Azji, zwłaszcza w ujęciu regionalnym. (…)

Praca wnosi nowe, istotne wartości do analiz bezpieczeństwa Azji. Można dostrzec walory metodologiczne i merytoryczne istotne z punktu widzenia nauk o bezpieczeństwie.
Z recenzji wydawniczej prof WAT dr. hab. Jerzego Zalewskiego
Praca poświęcona jest wybranym, aktualnym problemom bezpieczeństwa Azji, postrzeganego z perspektywy zarówno narodowej jak i międzynarodowej. (…) Nadrzędność bezpieczeństwa nad innymi dziedzinami życia i funkcjonowania państw, jest dość szczególna – bowiem jest wartością, której osiągnięcie stanowi powinność elementarną, stojącą ponad różnorakimi ekonomicznymi, historycznymi i kulturowymi przejawami aktywności społecznej. Autorzy tej niewątpliwie wartościowej pracy, uwagę swoją poświęcili różnym aspektom bezpieczeństwa Azji, akcentując wymiar polityczny, militarny, ekonomiczny i ekologiczny.
Z recenzji wydawniczej prof. dr. hab. Józefa Tymanowskiego

Bezpieczeństwo oznacza stan niezagrożenia, pokoju, pewności. We współczesnych czasach termin ten jest bardzo często używany w wielu dyscyplinach naukowych, w szczególności w naukach o polityce. Zwyczajowo bezpieczeństwo było ograniczane do wojskowej sfery
polityki, postrzegano je głównie przez pryzmat zagrożenia militarnego państwa. Obecnie znacznie rozszerzono zakres rozumienia tego pojęcia; badacze zajmujący się tą tematyką rozróżniają, między innymi,
bezpieczeństwo: militarne, gospodarcze, kulturowe, społeczne, demograficzne, ekologiczne, co pokazuje, że podejście do kwestii bezpieczeństwa państwa stało się wieloaspektowe. Jak już wspomniano, tradycyjnie rozumiane bezpieczeństwo kojarzone było głównie z państwem, jego granicami, instytucjami, jego mieszkańcami i ich dobrem. Rozwój technologii wojskowej doprowadził do sytuacji, w której, jak
pisał już w 1957 roku politolog John Hertz, „państwo terytorialne jest w coraz mniejszym stopniu zdolne do zrealizowania swego podstawowego zadania, jakim jest zapewnienie bezpieczeństwa obywatelom, dlatego państwa, by skuteczniej bronić swojego terytorium, powinny łączyć się w bloki militarne itd.”1. Nie mniej ważna dla integracji państw okazała się nabierająca tempa współpraca gospodarcza, co zaowocowało między innymi powstaniem takiego podmiotu jak Unia Europejska. Zmieniło to spojrzenie na problem bezpieczeństwa państw wchodzących w skład struktur unijnych. Od momentu przyjęcia Polski
do Unii Europejskiej (2004) zaczęto rozpatrywać problem bezpieczeństwa naszego kraju właśnie w kontekście jego członkostwa w UE.
Niniejsza monografia jest dokładnie takim spojrzeniem na sprawę bezpieczeństwa Polski w nowych warunkach. Autorzy przeanalizowali kwestie bezpieczeństwa, biorąc pod uwagę bezpieczeństwo wewnętrzne,
polityczne, militarne, gospodarcze, kulturowe i cybernetyczne.
Ze Wstępu