Marketing polityczny Jak wygrać wybory?

Książka jest próbą przybliżenia polskiemu czytelnikowi najważniejszych koncepcji dotyczących istoty i roli państwa, jakie stworzył dominujący w Chinach, a także w innych krajach Dalekiego Wschodu, nurt myśli filozoficznej - konfucjanizm. Idee, jakie uformowały się w nim w epoce dynastii Zhou, legły u podstaw całej chińskiej kultury politycznej i do dziś obecne są w świadomości społecznej oraz w działaniach elit rządzących. Państwo, uznawane w filozofii konfucjańskiej za nadrzędne wobec wszystkich innych wartości indywidualistycznych i społecznych, współcześnie nadal zajmuje centralne miejsce w myśleniu Chińczyków. Przedstawienie w niniejszej pracy takiej właśnie wizji państwa, jakże odmiennej od tej funkcjonującej w świecie kultury śródziemnomorskiej, stanowi kolejny krok w lepszym poznaniu cywilizacji Orientu.

Prezentowane w niniejszej publikacji teksty dotyczą trzech niezwykłych kobiet, które Komitet Noblowski uhonorował w roku 2011 za wyjątkowe osiągnięcia na rzecz walki o pokój. Pierwsza z nich – Ellen Johnson-Sirleaf, prezydent Liberii, zapisała się w historii Czarnego Kontynentu jako jedyna kobieta, której udało się wygrać wybory prezydenckie. Druga z opisywanych, również Liberyjka, Leymah Roberta Gbowee, to działaczka społeczna, organizatorka kobiecego ruchu chrześcijanek i muzułmanek pod nazwą Masowa Akcja Kobiet na rzecz Pokoju, który położył kres wojnie domowej w Liberii w roku 2003. Trzecia z noblistek – Tawakkul Karman – „Matka jemeńskiej rewolucji” stała się twarzą rewolucji w Jemenie w roku 2011, która była częścią Arabskiej Wiosny Ludów. Określana, podobnie jak Ellen Johnson-Sirleaf i Leymah Gbowee, takimi przydomkami, jak „Żelazna dama”, Tawakkul Karman stała się pierwszą arabską kobietą – laureatką Nagrody Nobla i drugą muzułmanką, która otrzymała to wyróżnienie.

Publikacja ukazuje administrację publiczną – czy to w ujęciu funkcjonalnym, czy instytucjonalnym – w szerokim, wielowymiarowym otoczeniu. Składają się nań przede wszystkim polityka, ale także prawo, gospodarka, społeczeństwo, czy kultura. Choć autorami recenzowanej pracy są zarówno prawnicy, jak i politolodzy, dominuje w niej perspektywa politologiczna, stanowiąca istotny wkład w rozwój badań nad administracją publiczną. Widoczne jest w podręczniku połączenie refleksji teoretycznej z analizą konkretnych rozwiązań normatywnych i praktyk wyznaczających model administracji publicznej w Polsce. W rezultacie czytelnik otrzymuje usystematyzowaną wiedzę o teoretycznych ujęciach administracji politycznej, tak w nauce europejskiej, jak i amerykańskiej, oraz o ich odzwierciedleniu w empirii. Publikacja ukazuje złożoność i wieloaspektowość problematyki, wyjaśnia pojęcia bliskoznaczne i trafnie wiąże podejście normatywne z empirycznym. Przedstawia całościowo aktualny stan administracji publicznej w Polsce, charakteryzuje jej ewolucję po 1989 roku (odwołując się niekiedy do doświadczeń wcześniejszych) i zarysowuje kierunki jej modyfikacji w przyszłości.

Na oddawany do rąk Czytelnika podręcznik złożyły się zagadnienia kluczowe dla nauki o administracji, wzbogacone o treści, które są ważne biorąc pod uwagę przygotowanie do pracy zawodowej przyszłych absolwentów nauk politycznych i kierunków pokrewnych. Zawarto w niej zarówno uniwersalne treści, jak i odwołania do spraw bieżących, których podjęcie uznano za konieczne w kształceniu studentów kierunków społecznych na wszystkich poziomach studiów. Podręcznik był pisany z myślą o studentach, stąd też liczne przykłady oraz zestawienia mające na celu przybliżenie funkcjonowania administracji publicznej. Mają one w zamyśle autorów pomóc w poznaniu, zrozumieniu i przyswojeniu zagadnień związanych z funkcjonowaniem współczesnej administracji publicznej.

Praca wzbogaca dotychczasowy dorobek nauk o bezpieczeństwie. Przede wszystkim czyni z tematu bezpieczeństwa jako wartości konstytucyjnej pełnoprawny obszar badań, łącząc w całość szereg kontekstów jego analizowania, począwszy od leksykalnych, przez motywacyjne, aksjologiczne, teoretyczno-prawne, politologiczne, na ustrojowych kończąc. Twórczym wkładem pracy jest jej strona koncepcyjna, odnosząca się do ujęcia bezpieczeństwa jako wartości oraz jej przełożenia na normy konstytucyjne. W pierwszym przypadku wyprowadza charakter bezpieczeństwa z wyników ustaleń leksykalnych i motywacyjnych, czyniąc ze wskazań aksjologicznych jego potwierdzające dopełnienie. W ten sposób zastępuje aksjologiczną aprioryczność obiektywnymi świadectwami, na podstawie których status bezpieczeństwa jako wartości staje się niepodważalny. W drugim przypadku, dotyczącym przełożenia na normy konstytucyjne, wykorzystuje reguły interpretacji aksjologicznej. Kierując się nimi, przedstawia konstytucjonalizację bezpieczeństwa w podziale na normy zasadnicze, programowe i zwykłe. Dzięki temu porządkuje całość konstytucyjnej regulacji bezpieczeństwa, oddając równocześnie jej aksjologiczny oraz prawny charakter.

Współczesne symbole związane z tożsamością kulturową nabierają nowego znaczenia kształtując wzorce spójności, dezintegracji i konfliktu, w wymiarze zarówno globalnym, regionalnym, jak i lokalnym. Tym samym kultura, przez wiele lat traktowana jako nieistotna w stosunkach międzynarodowych, zbyt ulotna, z jednej strony - nieprzystająca do brutalnej rzeczywistości, z drugiej - traktowana bardzo instrumentalnie lub pozostawiona artystom i profesjonalistom związanym ze sztuką, nabiera nowego znaczenia, stając się czynnikiem wpływającym na poczucie bezpieczeństwa. Fenomen bezpieczeństwa kulturowego wiąże się z dynamiką przepływów osób, idei, wzorców zachowań, dóbr kultury. W efekcie niektóre kultury mogą czuć się szczególnie zagrożone, co wiąże się z wysoką wrażliwością i niską podatnością na zmiany obiektywnie zachodzące w środowisku międzynarodowym. Państwa również nie zawsze dysponują wystarczającym potencjałem pozytywnych działań lub nie posiadają wystarczających zdolności adaptacyjnych. Jest to konsekwencja poziomu ich rozwoju, funkcjonowania instytucji politycznych, świadomości mieszkańców. Do komponentów bezpieczeństwa kulturowego należy zaliczyć: zachowanie tożsamości kulturowej, języka, dorobku kulturowego, zwyczajów czy religii. Bezpieczeństwo kulturowe wiąże się też pośrednio z ochroną praw kulturalnych człowieka, z poszanowaniem praw mniejszości kulturowych.

Książka adresowana do każdego Czytelnika, jego rodziny oraz bliskich, porusza bowiem problematykę bezpieczeństwa, które jest jedną z podstawowych, egzystencjalnych i fundamentalnych wartości i potrzeb każdego człowieka, bez którego nie jest możliwe spokojne i godne życie w realiach XXI wieku. Problematyka niniejszej monografii obejmuje obszar bezpieczeństwa społecznego, pod pojęciem którego najogólniej rozumie się ochronę egzystencjalnych podstaw
życia ludzi, zapewnienie możliwości zaspokajania indywidualnych potrzeb (materialnych i duchowych) realizację aspiracji życiowych przez tworzenie warunków do pracy i nauki, ochronę zdrowia oraz gwarancje emerytalne.