Edward Guziakiewicz, Enbargonki

Ta powieść jest kontynuacją mikropowieści „Supernowa”. Autor rozpoczął nad nią pracę we wrześniu 2015 r., a ukończył ją pod koniec 2017 r. Miejsce akcji: Układ Słoneczny w Galaktyce Drogi Mlecznej oraz nieznane rewiry Galaktyki Trójkąta. 

Enbargoni są dominującą inteligentną rasą, jak to wynika z „Supernowej”, wchodzącą w tajne układy handlowe z wybranymi koncernami Układu Słonecznego. Podsuwają skrycie korporacjom nowe technologie, ukrywając jednocześnie swe istnienie przed ogółem mieszkańców Ziemi. Zamierzają wszakże uczynić kolejny ważny krok na polu z pozoru bezinteresownej współpracy i aż ciarki przechodzą, gdy sobie uzmysłowić, jaki…

Po powrocie na Ziemię członkowie wyprawy na orbitę odległej gwiazdy zostaną poddani drobiazgowym badaniom lekarskim i główny bohater, William Smith, ze zgrozą odkryje, że enbargońscy medycy obdarowali go całkowicie nowym ciałem. A co z jego głową? Czy w niej także coś poprzestawiali? Wstrząśnięty do głębi szokującym odkryciem, powieściowy pechowiec będzie szukać pocieszenia w objęciach klonoandroida do uciech cielesnych, młodziutkiej i kosztownej Madison. Nie wie jeszcze, że wkrótce wróci do Galaktyki Trójkąta. A tam spotka osiem zagadkowych kobiet, które odmienią jego los. 

W „Enbargonkach”, podobnie jak w powieściach „Hurysy z katalogu” i „A jeśli jutra nie będzie”, autor dotyka kontrowersyjnego tematu poligamii.