Współczesny rozwój technologii informacyjnych daje ogromne możliwości ich zastosowania, co widzą wyraźnie instytucje i organizacje zarówno państwowe jak i międzynarodowe. Coraz częściej przeznacza się nakłady finansowe dla tych obszarów badań naukowych i innowacji, które związane są z technologią informacyjno-komunikacyjną, komputerową, symulatorami oraz systemami, mającymi na celu wspieranie procesów decyzyjnych. Jednocześnie rzeczywistość, w której ten rozwój zachodzi, staje się rzeczywistością dynamiczną, złożoną, czasem nieprzewidywalną i niepewną, ukształtowaną przez globalizację, postęp technologiczny czy też procesy demograficzne. Rozwijająca się obecnie cywilizacja, której składowymi są m.in. rozwój gospdarczy, kultura polityczna oraz edukacja, określana jest często cywilizacją informacyjną, zgodną z jednej strony z założeniami architektów idei globalizacji, z drugiej natomiast strony poddawana surowym ocenom społeczeństw, które nie mogą poradzić sobie z dynamiką zmian, zachodzących zjawisk i procesów, będących głównie efektem przemian naukowo-technicznych. W rzeczywistości tej możemy mieć do czynienia z wieloma zagrożeniami, dotykającymi różne grupy społeczne i środowiska, takimi jak: anonimowość stosunków międzyludzkich, osłabiebie kreatywności intelektualnej, spowodowane zastępowaniem czynności ludzkich urządzeniami komputerowymi, coraz powszechniejsza kultura obrazkowa, unifikacja kulturowa, trudności w rozumieniu i przystosowaniu człowieka do coraz szybszego tempa życia, naśladownictwo postaw, podział na państwa bogate i biedne, na społeczeństwa wysoko rozwinięte oraz te, które nie mają dostępu do nowoczesnej technologii.