Pastores 76 (3) 2017
Wydawnictwo: Bernardinum
Drodzy Czytelnicy!
Nie ma nic bardziej tragicznego nad miłość, która „przeszła na etat”.
Skoro miarą miłości jest miłość bez miary, to wszelkie próby
przycinania jej do ciasnych miar sprawiedliwości wymiennej są dla niej
zabójcze. Nie oznacza to, że nie należy podejmować prób jej
porządkowania. Ordo caritatis ma jednak sens wyłącznie w kontekście
Hymnu o miłości... Posługa w Kościele powinna się rządzić podobnymi
prawami. Tymczasem zdarza się nam zamieniać pierwotną gorliwość na walkę
o własne „prawa pracownicze”, a logikę Kazania na Górze na logikę
korporacyjną.
1. Skąd bierze się myślenie „etatem” w życiu księdza? Okazuje się, że
od niezdrowej gorliwości do cynizmu droga niedaleka, a etapy tej drogi
wyznaczają: przepracowanie, nadmierne oczekiwania
i związane z nimi rozczarowania (A. Derdziuk OFMCap). Warto się też
przyjrzeć hodowanemu w Kościele duchowi indywidualizmu, który przemienia
braterskie wspólnoty w dobrze zarządzane przedsiębiorstwa – wylęgarnie
frustracji zarówno przełożonego, jak i podwładnych (J. Horowski, ks. M.
Cozzoli).
2. Skoro jesteśmy owocem obietnicy Mistrza: „Dam wam pasterzy według
mego serca...”, to nie wolno nam porzucać logiki serca na rzecz logiki
ekonomicznej czy najlepiej nawet pojętego profesjonalizmu (ks. M.
Warowny, ks. D. Zagórski). Pielęgnowanie obietnicy, którą złożył nam
Zbawiciel, gdy powoływał nas do wspólnoty szafarzy Jego łaski, powinno
stać się dla nas jak nieustanne odwoływanie się do ślubowania małżonków
(bp Z. Kiernikowski). Miejscem, gdzie ożywia się miłość i gorliwość
oblubieńcza kapłana, jest liturgia: „Pokaż mi, jak celebrujesz i jak
głosisz słowo, a ja ci powiem, kim jesteś” (ks. K. Porosło).
3. Nawet w najciemniejszych godzinach świeci lampa świętości naszych
braci. Od bł. ks. Jerzego możemy uczyć się, jak nie pozwolić
funkcjonariuszom królestwa ciemności sprowadzić się
do roli funkcjonariusza Kościoła – łatwego do zwalczenia celu (A. M.
Faszczowa). Przykładem wielkodusznej służby „bez miary” są też siostry
zakonne, jak benedyktynki z Przemyśla, które powtarzają za św.
Benedyktem: „Módl się najpierw gorąco” (rozmowa z m. Hiacyntą, s.
Cecylią i s. Benedyktą). Medytuj zdumiewające wyznanie udręczonego
Baranka, który mówi: „Jestem królem” (A. Jerominek MIC). Trzymając kasę
wspólnoty, poddawaj się szczypiącemu poleceniu Jezusa: „Darmo
otrzymaliście, darmo dawajcie” (ks. R. Muszyński).
4. Ponadto varia: jezuita (D. Kowalczyk) pisze o jezuitach
sportretowanych przez M. Scorsese w filmie „Milczenie”. Dlaczego kapłan
powinien wyróżniać się strojem (S. C. Napiórkowski OFMConv) i dlaczego
nie marnuje czasu, jadąc z małżeństwami na ich rekolekcje (B. i J.
Bernatowiczowie)? Jak nie tyle mądrzyć się, ile głosić Ewangelię w
dramatycznych sytuacjach związanych z początkiem ludzkiego życia (ks. A.
Muszala)? Wreszcie warsztaty z apologetyki pod kierunkiem niezawodnego
Petera Kreefta. Jak pisze ks. Mauro Cozzoli – „Owo «Nie tak będzie u
was» powinno stale rozbrzmiewać w naszym, księży, sumieniu, by stawiać
opór posiadanemu przez nasze «ja» instynktowi hegemonii i demaskować
każde ustępstwo na rzecz logiki władzy «udrapowanej duchowością i
przykrywkami duszpasterskimi» (por. EG, 97)”.
Nawracajmy się!
KS. WOJCIECH BARTKOWICZ
Wyślemy Ci maila, gdy książka pojawi sie w sprzedaży
Brak ofert. Niedługo mogą się pojawić, zajrzyj tutaj za jakiś czas