Postanowiono zbadać: (1) jaki poziom wstydu przypisują własnym chorobom pacjenci ze schorzeniami zaliczanymi do wstydliwych; (2) jak chorzy oceniają satysfakcję z własnego życia – przy założeniu, że jej niski poziom koreluje z wysokim poziomem wstydu przypisywanym własnej chorobie. Metody badawcze: Badania przeprowadzono w latach 2011-2013. Do badań właściwych dobrano trzy grupy pacjentów ze schorzeniami mieszczącymi się wśród chorób uznanych za najbardziej wstydliwe, tj. 43 osoby z trądzikiem, 43 osoby z łuszczycą oraz 25 chorych na kiłę. W badaniach wykorzystano Skalę Satysfakcji z Życia (SWLS) w adaptacji Z. Juczyńskiego oraz autorską ankietę. Analizy statystycznej dokonano za pomocą testu Kruskala-Wallisa, testu χ2 oraz testu do porównań dwóch wskaźników struktury, a także – współczynnika korelacji rang Spearmana, zakładając poziom istotności p<0.05. Rezultaty: Za obarczoną największym wstydem chorzy na trądzik uznali kiłę, a pacjenci z kiłą i łuszczycą – AIDS. Największy wstyd swej chorobie przypisali pacjenci z kiłą, a najmniejszy – pacjenci z trądzikiem. Nie wykazano statystycznie istotnych różnic pomiędzy grupami pacjentów w zakresie średniej oceny satysfakcji z życia. Omówienie wyników: Ustalenia empiryczne mogą być pomocne w codziennej praktyce psychologicznej i medycznej, a zwłaszcza w profilaktyce i terapii wstydu oraz jego patologicznych skutków.