"Galop" to prosty, rytmiczny wiersz. "Dyktando" - odrobinę niepoważny łamaniec ortograficzny. "Polszczyzna" to wiersz o języku. "Kosy" - odniesienie do insurekcji kościuszkowskiej, krytyczne wobec postaci Kościuszki. Zawarta w wierszu aluzja odnosi się do króla Stanisława, Kościuszko istotnie uratował króla swoim autorytetem, po odkryciu dowodów jego zdrady. "Barbarzyńca" to monolog Wolska (istniała taka grupa etniczna), który stara się utrzymać na powierzchni w świecie starożytnego Rzymu.