Na tomik składają się dwadzieścia trzy wiersze oraz długi, dwuczęściowy poemat Benon Klawiter, częściowo publikowane wcześniej w takich czasopismach literackich jak „Nowy Nurt”, „Kresy”, „FA-art” czy „Czas Kultury”. Mówią o miłości – bez ckliwości, o smutku – bez histerii, o życiu we współczesnym świecie – bez zbędnego zadęcia i dydaktyki.