Jednym z największych osiągnieć współczesnej medycyny było wprowadzenie do praktyki klinicznej statyn. Leki te wyznaczyły nowe standardy oceny skuteczności farmakoterapii u pacjentów ze schorzeniami sercowo-naczyniowymi. Okazało się, że statyny, jak mało które leki, mogą poszczycić się szeregiem prospektywnych, randomizowanych badań udowadniających na wielotysięcznych popoulacjach pacjentów w różnych fazach historii naturalnej miażdżycy zmniejszanie prawdopodobieństwa wystąpienia zgonu, zawału serca, udaru mózgu czy konieczności zabiegów rewaskularyzacyjnych. Obserwując w ciągu ostatnich dwóch dekad sukcesywnie prezentowane wyniki kolejnych badań statynowych, lekarz praktyk mógł czuć się jak odkrywca nieznanych lub mało poznanych lądów. Statyny w odróżnieniu od wielu innych grup leków stosowanych w kardiologii mają przewagę wynikającą z uzyskiwania wyników badań potwierdzających formułowane hipotezy badawcze w zdecydowanej większości przypadków.