Władza jest przeze mnie rozumiana jako dążenie do zwiększania wpływu politycznego na innych aktorów i autonomii względem podmiotów zewnętrznych, jak również nadmiernego wpływu ze strony partykularnych interesów wewnętrznych. Instrumenty polityki gospodarczej stwarzają podstawy dla władzy w polityce zagranicznej. Gospodarka jest jednym z najważniejszych składników potęgi. Można obrazowo określić, że jest paliwem dla osiągania celów strategicznych. Choć wymiana gospodarcza przynosi najczęściej korzyści wszystkim udziałowcom, to jednak może mieć również charakter asymetryczny, tj. nierównomierny dla uczestniczących stron. Jeżeli taka asymetria utrzymuje się w dłuższym czasie i nie jest równoważona przez wymianę gospodarczą w innych obszarach, może mieć to konsekwencje strukturalne. Może bowiem prowadzić do nieproporcjonalnego wzrostu korzyści jednej strony i zwiększania kosztów przez drugą. Skutki tego typu wymiany gospodarczej mają zazwyczaj konsekwencje polityczne. Przewagi na polu ekonomicznym mogą bowiem prowadzić do zależności podmiotów słabszych i dominacji silniejszych. W ten sposób obie sfery, mianowicie geopolityka i ekonomia, wzajemnie się przenikają.