W tej publikacji zostały rozważone zagadnienia dotyczące prawdziwego sensu życia, który pozostaje racją bytu prawa, pedagogiki i wychowania. Rozważania zebrano w rozdziałach, których treść nie stanowi pełnego wykładu, a jedynie wyraża pojedyncze myśli i spostrzeżenia – niektóre punkty widzenia celowo zostały tylko zasygnalizowane. Każdy rozdział należy jednak czytać w powiązaniu z pozostałymi. W rozdziale pierwszym przedstawione zostały podstawowe uwarunkowania filozoficzne i historyczne oddziałujące na system prawny, w szczególności rozróżnienie filozofii realistycznej i idealistycznej. W rozdziale drugim ukazano rys historyczny trwających od stuleci przemian filozofii i mentalności, które radykalnie przeobraziły oblicze cywilizacji zachodniej, a w dalszej kolejności – całego świata. Zagadnienie sensu życia nakreślone w rozdziale trzecim domaga się refleksji nad integracją prawa z życiem poszczególnych ludzi i z życiem społecznym. Problem wydaje się tym bardziej doniosły, że transpozycja założeń różnych odmian filozofii idealistycznej (omówionych w rozdziale drugim), zawsze oddziałuje dezintegrująco na relację prawa i realnego życia. Z tych powodów rozdział czwarty został poświęcony zagadnieniu szeroko pojętej integracji prawa z życiem. Wieloaspektowość tego zagadnienia czyni je praktycznie niewyczerpanym, dlatego skupiono się na wybranych problemach szczegółowych, które wydają się dlań reprezentatywne. W rozdziale piątym odniesiono się do pojęć niewchodzących w zakres języka prawnego i prawniczego, jednak istotnych z punktu widzenia pedagogiki prawa: empatii, zaufania i troski. (Ze wstępu)