Z kilku powodów powstały prace prezentowane w niniejszym wydaniu. Przede wszystkim nawiązują one do wystąpień, które przedstawione zostały podczas zjazdu historyków prawa i ustroju, odbytego w cieniu pandemii we wrześniu 2021 r. w Warszawie. Drugim powodem była myśl przewodnia, która legła u podstaw powstałych prac, wiążąc je tematycznie. Stanowienie prawa jako jeden ze sposobów jego tworzenia było bowiem problemem wyznaczającym kierunek refleksji i postępowania ich twórców. Nie trzeba podkreślać, że rola, ale zarazem waga refleksji naukowej w tym zakresie nabiera szczególnego znaczenia współcześnie, gdy mamy często do czynienia z próbami zmiany roli i znaczenia prawa, lecz także zdywersyfikowania jego wewnętrznej hierarchii czy też odwrócenia istoty porządków prawnych, tematyka, związana ze stanowieniem prawa, nie traci w tej sytuacji bynajmniej na znaczeniu czy atrakcyjności. Z tego względu przyjrzenie się tej kwestii, rozpatrzenie jej z pozycji instytucjonalnej, ale także w ogóle podmiotowej, mającej współcześnie swoje określone podstawy, z powodu chociażby różnorodności form i sposobów tworzenia prawa, zwłaszcza stanowionego, nabiera tak istotnego znaczenia. W tym kontekście trzecim powodem powstania prezentowanych w tej pracy studiów była wyraźna potrzeba przyjrzenia się tym procesom, będącym bardzo interesującym aspektem całości problemu stanowienia prawa, także z punktu widzenia historycznego. (Fragment wprowadzenia)