Jednym z głównych elementów kształtujących architekturę wsi jest budynek mieszkalny, który na przestrzeni minionego XX. wieku przeobrażał się z chłopskiej chałupy w dom współczesnego rolnika. Przechodził różne fazy swojego rozwoju, raz stając się elementem artystycznego zjawiska, będącego obiektem zainteresowania malarzy i dzieł literackich, innym znowu razem elementem wprowadzającym chaos i degradację wiejskiej przestrzeni. Dążeniem autora jest ukazanie takich wzorców, które tę przestrzeń uładzają, a piętnowanie zjawisk przestrzeń tę degradujących. Książka składa się z jedenastu rozdziałów ukazujących kolejne nurty przeobrażeń chałupy w dom mieszkalny, charakterystycznych dla poszczególnych okresów ten rozwój wyróżniających. Zawiera materiały będące wynikiem różnych inicjatyw zarówno obywatelskich, jak i instytucjonalnych, z różnych okresów, tego burzliwego w zdarzenia, minionego wieku. Poważna jej część jest wynikiem prac studialnych i projektowych autora, a kończy się prezentacją prac studenckich. Może być wykorzystywana w procesie dydaktycznym uwrażliwiającym studentów wydziałów architektury na konieczność wprowadzania na tereny wiejskie estetycznego ładu przestrzennego. Natomiast w obiegu pozadydaktycznym uwrażliwiać może osoby i instytucje mające decyzyjny wpływ na procesy inwestycyjne na terenach wiejskich.