Książka zawiera kilkadziesiąt dotychczas niepublikowanych listów napisanych w latach 1950-1974. Ich autorka (1921-1976), nauczycielka języka polskiego i charyzmatyczna wychowawczyni młodzieży z Jarosławia w trudnych dla kształtowania umysłów i serc czasach, dziś kandydatka na ołtarze, pisała je do Zygmunta Sułowskiego, kolegi z czasów studiów w Krakowie, późniejszego profesora historii, od 1951 roku związanego z Katolickim Uniwersytetem Lubelskim. Korespondencja odzwierciedla długą znajomość i serdeczną relację pomiędzy nimi. Nawiązana już w czasie studiów, opierała się na głębokim przywiązaniu obojga do wartości chrześcijańskich i patriotycznych oraz na żywym uczestnictwie w duszpasterstwie akademickim. Listy, pisane ze swadą i humorem, językiem potoczystym i barwnym, ale też pełnym biblijnych i literackich odniesień, obrazują świat wartości, pasje, emocje i zainteresowania autorki. Jak pisze w Przedmowie ks. prof. Antoni Dębiński: "z jednej strony stanowią interesujący przykład epistolografii (...), z drugiej zaś przybliżają niezwykłą postać ich autorki, (...) nadają wymiar jednostkowy uniwersalnej idei świętości. Choćby z tych racji zasługują na uwagę".