W monografii poddano analizie zmiany dokonujące się na płaszczyźnie planowania przestrzennego w polskich miastach w latach 2010-2019, biorąc pod uwagę wybrane czynniki ekonomiczne i społeczne. Badanie obejmuje łącznie 940 polskich miast, które podzielono na grupy według kategorii wielkościowych i funkcjonalnych. Przeprowadzone badania dowodzą, że poszczególne grupy miast charakteryzują się odmiennymi uwarunkowaniami i tendencjami w zakresie sytuacji planistycznej oraz rozwoju zasobów nieruchomości. W pracy zaproponowano różne podejścia do planowania przestrzeni miejskiej, rozpatrywanego jako element zrównoważonego rozwoju miast.