Praca dotyczy ważnego naukowo problemu wykorzystania drewna do projektowania nowych kompozytów o lepszych właściwościach fizyko-mechanicznych. Zastępowalność drewna i tworzyw drzewnych przez kompozyty drzewno-polimerowe stanowi jedną z ważniejszych metod racjonalnego wykorzystania biomateriałów w praktyce przemysłowej. Szczególnie jest to istotne w budownictwie, meblarstwie i wszelkiego rodzaju przedmiotach sztuki użytkowej eksponowanych w warunkach naturalnych. Szczególnie interesujące są te wyniki badań eksperymentalnych, znajdujące odbicie w wynikach obliczeń analitycznych, które podkreślają korzystne właściwości sprężyste nowych kompozytów drzewno-polimerowych i ich możliwości aplikacji w elementach konstrukcyjnych.