Książka wpisuje się w bardzo ważny współcześnie nurt filozofii zainteresowanej kwestią tożsamości osobowej, ze szczególnym uwzględnieniem jej praktyczno-egzystencjalnego wymiaru. Monografia jest osadzona w tradycji filozofii europejskiej różnych nurtów, nie ma jednak charakteru historycznego; przeciwnie, jest oryginalnym, autorskim pomysłem interpretacyjnym, ukazującym różne wymiary dążenia człowieka do stania się sobą. Na szczególne podkreślenie zasługuje analiza problemu stawania się sobą w wymiarze dialogicznym (rozdział pierwszy), społecznym (rozdział drugi) oraz etycznym (rozdział trzeci). Autor wykazał się dużą erudycją w zakresie filozofii a także literatury pięknej, umiejętnie zestawiając ze sobą pomysły różnych myślicieli: szczególnie intrygującą próbą, zasługującą na podkreślenie, jest nowatorskie zestawienie ze sobą problematyki podjętej przez Kartezjusza i Miltona oraz uwzględnienie egzystencjalnego wymiaru filozofii Johna Stuarta Milla.