UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF.

Atalanta – w mitologii greckiej piÄ™kna uczestniczka Å‚owów kalidoÅ„skich, której Meleager przyznaÅ‚ gÅ‚owÄ™ dzika. WedÅ‚ug arkadyjskiego mitu Iasos ojciec Atalanty chciaÅ‚ mieć tylko synów, rozczarowany narodzeniem siÄ™ dziewczynki, porzuciÅ‚ jÄ… wiÄ™c na górze Partenion. NiemowlÄ™ wykarmiÅ‚a niedźwiedzica, zesÅ‚ana przez boginiÄ™ ArtemidÄ™. Znaleźli jÄ… potem myÅ›liwi, którzy jÄ… przygarnÄ™li i wychowali. Po dojÅ›ciu do peÅ‚noletnoÅ›ci Atalanta, wzorem swej ulubionej bogini, wÄ™drowaÅ‚a po lasach, polujÄ…c. Kiedy król Kalidonu w Etolii Ojneus zapomniaÅ‚ zÅ‚ożyć ofiary Artemidzie, zagniewana bogini zesÅ‚aÅ‚a na jego królestwo olbrzymiego dzika, by pustoszyÅ‚ jego ziemie. Król rozesÅ‚aÅ‚ heroldów, zapraszajÄ…c najdzielniejszych wojowników na polowanie na dzika i obiecujÄ…c skórÄ™ zwierzÄ™cia temu, kto go zabije. Wraz ze swymi stryjami Ankajosem i Cefeuszem przybyÅ‚a też do Kalidonu Atalanta. Stryjowie nie chcieli siÄ™ poczÄ…tkowo zgodzić, by ich bratanica wzięła udziaÅ‚ w polowaniu, syn królewski, Meleager ogÅ‚osiÅ‚ jednak w imieniu króla, że jeÅ›li nie zmieniÄ… zdania, odwoÅ‚a w ogóle polowanie. Meleager, chociaż byÅ‚ już wówczas żonaty z KleopatrÄ…, córkÄ… Idasa, zakochaÅ‚ siÄ™ nagle w Atlancie i staraÅ‚ siÄ™ jej przypodobać. Jego wujowie, sÅ‚yszÄ…c, jak wzdycha: „Jakże szczęśliwy bÄ™dzie ten, którego ona poÅ›lubi”, poczuli antypatiÄ™ do dziewczyny. Podobno sama Artemida postaraÅ‚a siÄ™ o to, by wÅ›ród myÅ›liwych pojawiÅ‚y siÄ™ niesnaski. PierwszÄ… krew przelaÅ‚a podczas Å‚owów wÅ‚aÅ›nie Atlanta. Uzbrojona w Å‚uk i strzaÅ‚y, zajęła miejsce na lewym skrzydle tyraliery myÅ›liwych. Kiedy nieco siÄ™ od nich oddaliÅ‚a, zaatakowaÅ‚y jÄ… dwa centaury, Hylajos i Rajakos, pragnÄ…c jÄ… zgwaÅ‚cić po kolei. Gdy biegÅ‚y ku niej, Atalanta zastrzeliÅ‚a je z Å‚uku. Po tym wydarzeniu polowaÅ‚a już jednak u boku Meleagra. Dzik wypÅ‚oszony ze strumienia zabiÅ‚ dwóch myÅ›liwych, przewróciÅ‚ trzeciego, a mÅ‚odego Nestora zapÄ™dziÅ‚ na drzewo. Oszczepy wyrzucone przez Jazona i kilku innych myÅ›liwych chybiÅ‚y celu. W pewnym momencie walczÄ…cy wspólnie z Peleusem, Telamon potknÄ…Å‚ siÄ™ i gdy przyjaciel pomagaÅ‚ mu wstać, zaatakowaÅ‚ ich dzik. StrzaÅ‚a z Å‚uku wypuszczona przez AtalantÄ™ zmusiÅ‚a go jednak do ucieczki. Wkrótce potem dzik stratowaÅ‚ Ankajosa, Peleus w zamieszaniu zabiÅ‚ Eurytiona, wreszcie Meleager przebiÅ‚ wyrzuconÄ… dzidÄ… prawy bok dzika, a gdy zwierzÄ™ zaczęło krÄ™cić siÄ™ w kóÅ‚ko, próbujÄ…c wyrwać oszczep, dobiÅ‚ go drugÄ… dzidÄ…. ZdjÄ…wszy skórÄ™ z dzika, Meleager ofiarowaÅ‚ jÄ… Atalancie, twierdzÄ…c, że sÅ‚usznie siÄ™ jej ona należy, skoro to ona pierwsza zadaÅ‚a zwierzÄ™ciu ranÄ™ i gdyby inni jej nie przeszkodzili, niechybnie by go zabiÅ‚a. Czyn ten wzburzyÅ‚ wujów Meleagra, który doprowadziÅ‚ do rodowej waÅ›ni, Å›mierci dwóch wujów z rÄ™ki zakochanego w Atalancie Meleagra, a wreszcie do Å›mierci samego Meleagra. (https://pl.wikipedia.org/wiki/Atalanta)