Oddawane dziś do rąk czytelników rozmowy Zofii Owińskiej z Witoldem Lutosławskim mają wyjątkowy charakter, co wynika ze szczególnie bliskich, niemal rodzinnych, relacji obojga rozmówców.

Zatem unikalna wartość dokumentalna, dla niektórych także – sentymentalna, publikowanych dziś wywiadów nie ulega wątpliwości. Mają one także ważne znaczenie jako źródło do biografii mistrza. Jest to bodaj jedyny przypadek kiedy Witold Lutosławski opowiada tak otwarcie o swojej rodzinie, szczegółowo i barwnie opisuje jej obyczaje, zainteresowania muzyczne, klimat intelektualny, wreszcie swoje miejsce w tym świecie.

Bezpośredniość i pewna dosadność opowieści nadają także nowy sens skądinąd znanym wątkom, jak choćby relacji o poszukiwaniu własnego języka dźwiękowego. Nigdzie ta kwestia nie została wyłożona tak jasno i zarazem z nieudawaną skromnością.

 

Jakiego rodzaju były związki autorki tych wywiadów z ich bohaterem – stanie się zupełnie jasne na końcu książki. Warto jednak wiedzieć, że Zofia Owińska jest muzykiem i dziennikarzem muzycznym o wielkim dorobku, działającym przez długie lata w Polskim Radiu we Wrocławiu. W roku 1992 była u szczytu swej zawodowej kariery a ponieważ wiekiem mogłaby być późną córką Witolda Lutosławskiego – naturalna staje się radość, jaką artyście sprawiało spotkanie z nią. Można mieć nadzieję, że trochę tej przyjemności doświadczą także czytelnicy tej książki.