Kto w biały dzień podpalił zagrodę Pasaka? Czy winnych śmierci Mamły spotka zasłużona kara? I kim jest tajemniczy emisariusz buntujący przeciwko sobie mieszkańców spokojnej dotąd wsi?

Przed tobą pełna zagadkowych sytuacji powieść obyczajowa o trudnych realiach życia na wsi niedługo po zakończeniu drugiej wojny światowej i kontrowersjach związanych z ideą komunizmu. Jej bohaterami są niezbyt życzliwi wobec siebie wieśniacy, zachowujący się dziwnie komendant straży pożarnej oraz proboszcz z pobliskiego kościoła.

Jeśli lubisz zawiłe historie związane z życiem rodzinnym, podejmowaniem trudnych decyzji i podwójnej lojalności wobec okolicznej społeczności, ta książka na pewno ci się spodoba.

„Stał akurat w cieniu, jego twarz widzieli nie całkiem wyraźnie, dostrzegali tylko otwór ust i miotający się w nich niby płomień język.

– Bandyta nie strzelił do mnie, bo to byłoby za proste. Moja śmierć nie przyniosłaby mu żadnych korzyści, żadnego zysku. Na moje miejsce przyszedłby kto inny. Ale śmierć Mamły, taka śmierć Mamły – tak.

Oderwał się od barierki i przykucnął przed nimi, chciał im zajrzeć z bliska w oczy.

– Strzelając do Mamły, strzelał do każdego z was. Do tego, co się z wami z dnia na dzień dzieje. Do tego, co z dnia na dzień na własne oczy widzicie. I do tego, co musicie zobaczyć. Ujrzenie tego jest naszym obowiązkiem. Każdego, moim, twoim, jego!...”

Maciej Bordowicz (ur. 16 września 1941 w Mińsku Mazowieckim, zm. 6 października 2009 r. w Warszawie) – polski pisarz, aktor, reżyser filmów, sztuk teatralnych, telewizyjnych i słuchowisk. Absolwent Wydziału Aktorskiego i Reżyserskiego PWST w Warszawie. Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi.