„Myśli poplątane” to zbiór wybranych wierszy Daniela Dzięgielewskiego, jakie pisał z dużą przerwą od 1996 roku. Wszystkie myśli miłosne zamieszczone w niniejszym woluminie kierowane są do jednej osoby, która występuję w dedykacji niniejszego tomiku, do żony autora o imieniu Katarzyna. Z czasem widać, że poezja Daniela Dzięgielewskiego ewoluuje, dojrzewa. Kolejne wiersze już nie są tylko subiektywnymi odczuciami kierowanymi do jednej osoby, ale są też pytania do Boga o pokierowanie autorem, żeby godnie żyć, jest bunt i strach autora w stosunku do wojny, pyta też czytelnika, czy Żyd mógłby oddać swoją córkę gojowi i czy Murzyn może być rasistą? Pisze też o tym, że kocha bardziej swojego teścia niż własnego ojca, że nie jest z niego taki przemiły i słodki człowiek, a także, że małżeństwo niczego nie zmieniło w życiu dwojga ludzi. Są też inne niepokoje egzystencjalne, dotyczące pytań zadawanych nam samym przez nas samych.

Wiersze najnowsze opatrzone są datą i dokładną wręcz godziną ich powstania. Zabieg ten bardzo uczłowiecza piszącego i mocno łączy czytelnika z autorem, jakby poezja przybrała twarz jej twórcy.

Pan Dzięgielewski pisze prosto i niekiedy na bardzo nieskomplikowane tematy, to, co w danym momencie zaprząta mu głowę, co chce wykrzyczeć lub wyszeptać z siebie. Nie dajmy się jednak zwieźć tej prostocie. Nie wszystkie tematy tu poruszone są aż TAK proste. Temat niektórych wierszy wbija się w nas ostro i drażni umysł, zmuszając do refleksji.

Daniel Dzięgielewski — urodził się 18 marca 1976 r. w Sierpcu. Wczesne lata dzieciństwa spędził we wsi Romatowo. W 1979 r. przeprowadził się do Płocka, gdzie mieszka do dnia dzisiejszego. Z zawodu jest księgowym. Swoją pracę zawodową rozpoczął w 1999 r.

Jego ulubieni poeci to Konstanty Ildefons Gałczyński, Juliana Tuwim, Edward Stachura i Jonasz Kofta. Pierwszy wiersz napisał w roku 1996.

Wśród jego zainteresowań znajduje się gra na gitarze. Próbował swoich sił, komponując muzykę ze słuchu do własnych tekstów piosenek. Nadal pisze piosenki i muzykę do nich. Przez kilka lat grał na gitarze w rockowych zespołach: „Chupacabra” i „Wyrolowani”. Towarzyszył im podczas koncertów w Płocku i jego okolicach. Grał też muzykę religijną w zespole „Barka Cichego” na festiwalach ogólnopolskich.

W wolnych od pracy chwilach zajmuje się fotografią. W listopadzie 2011 r. jego zdjęcia zakwalifikowano na wystawę w Płockiej Galerii Sztuki.

Pierwszą poetycką twórczość datuje się na lata 1996-2001. Potem nastąpiła długa przerwa, by w 2011 roku przerwać milczenie.