W dziejach sejmu dawnej Rzeczypospolitej ta najważniejsza instytucja ustrojowa nie miała jednego, stałego miejsca obrad. Sejmy zwoływane były przez władców do różnych miast, nie powstały również trwałe bu¬dynki, które byłyby zarezerwowane wyłącznie dla sejmujących stanów. Szlachta nie widziała potrzeby budowy takiej siedziby, tym bardziej, że sejm miał być zwoływany stosunkowo rzadko, do różnych miast, a czas obrad wynosił najczęściej zaledwie kilka tygodni. Podobnie było zresztą w przypadku sejmików szlacheckich. Mimo że zbierały się one znacznie częściej niż sejm – z reguły kilka razy w roku – nigdzie nie pojawiła się inicjatywa, aby dla ich obrad wznosić osobne budynki. Z tego powodu sejmiki organizowano w kościołach lub na otaczających je cmentarzach, w ratuszach miejskich czy w zamkach królewskich. Decyzję o miejscu zwołania sejmu podejmował król.