Dwie kobiety torujące sobie drogę przez życie pośród skrzącego się jarmarcznym blichtrem społeczeństwa dziewiętnastowiecznej Anglii.

Drugi tom jednego z najważniejszych dzieł literatury angielskiej XIX wieku!

Powabna i bezwzględna Becky Sharp doskonale radzi sobie w walce o bogactwa i wpływy, uparcie i na przekór nienajlepszemu urodzeniu, pnie się po szczeblach drabiny społecznej. Inaczej niż jej ckliwa przyjaciółka Amelia, która wzdycha jedynie do grubiańskiego wojaka Georga.

Obie panie muszą radzić sobie w świecie, w którym wojny ― zarówno wojskowe jak i rodzinne ― stanowią codzienność, a fortuny rodzą się i umierają na pniu. Jedyną niezłomną i szlachetną postacią w tym zgniłym świecie jes Dobbin. Swym oddaniem dla Amelii wnosi on patos i głębię do tej cudownie groteskowej opowieści o miłości i perypetiach społecznych.

Autor przedstawia rozległą panoramę angielskiego społeczeństwa XIX wieku, która odstręcza, ale i fascynuje swą różnorodnością. Czytelnik po lekturze może odpowiedzieć sobie na pytanie jak dalece, i czy w ogóle, obraz ten dzisiaj się zdezaktualizował.

Im dłużej czytam dzieła Thackeraya, tym bardziej odnoszę wrażenie, że jestem sam na sam z jego przenikliwością, z jego prawdą, z jego odczuciami. Thackeray to prawdziwy tytan literatury – Charlotte Brontë