Otwarty dostęp jest niezbędnym elementem szerszego zjawiska zwanego otwartą nauką. Oprócz otwartego dostępu do publikacji i danych badawczych, otwarta nauka obejmuje również m.in. otwarte modele pracy naukowej, otwarte recenzje, oprogramowanie o otwartym kodzie źródłowym, naukę obywatelską oraz otwarte zasoby edukacyjne.

Dzięki nieustannemu rozwojowi technologii informacyjno-komunikacyjnych, który obserwujemy od kilkudziesięciu lat, szeroki i szybki dostęp do publikacji i wyników prac naukowych dla wszystkich zainteresowanych powinien być bezproblemowy. Jedną z popularniejszych platform otwartej wymiany wiedzy jest repozytorium. Autorka publikacji skoncentrowała się na jednym rodzaju repozytorium – repozytorium instytucjonalnym (akademickim). W książce rozpatrzyła kierunki zmian zachodzące w repozytoriach – czy uczelnie nie odchodzą od głównej idei repozytorium, czyli przechowywania, udostępniania i umożliwienia ponownego wykorzystania dorobku naukowego. Dodatkowo przeanalizowała poziom otwartości zasobów zamieszczanych w repozytoriach oraz stopień ich widoczności, czyli możliwości dotarcia do nich i wykorzystania przez użytkowników. Przedstawiła również autorską propozycję modelu oceny jakości instytucjonalnych systemów repozytoryjnych w Polsce w kontekście otwartej nauki. W ramach przeprowadzonych badań m.in. rozważyła propozycję federacyjnej platformy publikacyjnej skupiającej rozproszoną literaturę i informacje o niej w jednym miejscu oraz wynikających z tego korzyści, uporządkowała terminologię związaną z otwartą nauką, wskazała przykłady dobrych praktyk w prowadzeniu otwartych repozytoriów jako zestawu wskazówek pomocnych przy tworzeniu modelu.