Wołyń - lipiec 1943 roku. Ukraińska Powstańcza Armia rozpoczyna właśnie akcję eksterminacyjną ludności polskiej. Wydarzenia te przejdą później do polskiej historii jako „Rzeź Wołyńska” i będą stanowić jeden z najbardziej tragicznych i okrutnych dla Polski epizodów lat wojny i okupacji

Na barwnie i wielopłaszczyznowo przedstawionym tle historycznym okupowanej przez hitlerowską Rzeszę Polski, krzyżują się losy trzech głównych bohaterów opowieści: przybywającego z misją zwiadowczą na Wołyniu porucznika Krzysztofa Staniewicza – „cichociemnego” z Londynu, uwikłanego równocześnie w dramatyczne dla niego sprawy i wydarzenia z przeszłości, pułkownika Stefana Sadkowskiego oficera do spraw zadań specjalnych z ramienia Komendy Głównej.

AK na teren Wołynia i byłego komendanta obozu odosobnienia w Berezie Kartuskiej oraz Tarasa Paluchy - fanatycznego nacjonalisty - kurennego (majora) Ukraińskiej Powstańczej Armii, który realizując bezwzględnie plan eksterminacji polskich wsi, toczy również osobistą, prywatną wojnę przeciwko pułkownikowi Sadkowskiemu i samej Armii Krajowej. Powieść - obejmująca opisy walk polsko–ukraińskich, zbrodni i realiów okupacyjnych, zawiera liczne wplecione w akcję fakty historyczne oraz informacje dotyczące problematyki wojennej, militariów polskich i niemieckich, organizacji, struktury i metod działania Ukraińskiej Powstańczej Armii oraz Armii Krajowej. Ta debiutancka powieść w pewnej mierze jest wypełnieniem literackiej luki w tym niezwykle rzadko podejmowanym temacie – jakim są tragiczne losy Polaków, poddanych akcjom ze strony zbrodniczych formacji ukraińskich nacjonalistów w okresie drugiej wojny światowe